در پستی منتشر شد؛
مظلومیت فرهنگ در گفتمان نامزد‌های ریاست‌جمهوری
حجت‌الاسلام احمدحسین شریفی در پستی با عنوان «مظلومیت فرهنگ در گفتمان نامزد‌های ریاست‌جمهوری» به نکات مهمی درباره جای خالی فرهنگ و مسائل فرهنگی و اجتماعی در برنامه‌ها و طرح‌های کاندیداها پرداخت.
به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام احمدحسین شریفی، رئیس دانشگاه قم و عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، در پستی با عنوان «مظلومیت فرهنگ در گفتمان نامزد‌های ریاست‌جمهوری» در صفحه شخصی خود در یکی از شبکه‌های اجتماعی داخلی نوشت:ضمن احترام به همه کاندیداهای محترم چهاردهمین دوره ریاست جمهوری، آنچه را در این چند روز به نحوی مشهود احساس کرده‌ایم این است که شعار‌ها و سخنان اغلب (نه همه) نامزد‌های محترم به گونه‌ای است که در یک کشور سکولار سخن می‌گویند، تماماً سخن از ساخت و ساز پل و جاده، راه‌آهن، مترو، مسائل و مشکلات اقتصادی، اشتغال، مسکن و جدیداً فناوری‌های هوشمند و هوشمندسازی دولت و ... است. منکر نیاز به چنین اموری نیستم. به هر حال چنین اموری از ابتدایی‌ترین وظایف هر دولتی در هر جامعه‌ای (حتی سکولارترین جوامع) است.
با اعتذار نسبت به همه این عزیزان، عرض می‌کنم که چنین گفتمانی بیشتر مناسب یک کشور مارکسیستی و لیبرالیستی است که اقتصاد و سود و رفاه را زیربنا می‌دانند و به همین دلیل، باوجود همه پیشرفت‌های اقتصادی و نظامی و صنعتی و فناورانه، با مشکلات لاینحل فرهنگی و انسانی و اخلاقی مواجه هستند. بی‌عدالتی، تبعیض، شکاف طبقاتی، فروپاشی خانواده و بی‌معنا شدن ازدواج و ده‌ها آسیب اخلاقی و فرهنگی دیگر در میان آنها موج می‌زند.
اما روشن است که براساس فکر و فرهنگ اسلامی و براساس معیار‌های حکمرانی اسلامی، فرهنگ و ارزش‌های فرهنگی و دینی بنیان و اساس هویت اجتماعی و حقیقت حکمرانی انقلابی ما را تشکیل می‌دهند. برای اصلاح اقتصاد و تحقق عدالت و پیشرفت راهی جز اصلاح فرهنگ و نهادینه‌سازی فرهنگ اسلامی و انقلابی در همه ارکان زیست اجتماعی وجود ندارد.
بنابراین، جا دارد گلایه کنیم یا سؤال کنیم که چرا اغلب نامزد‌های محترم ریاست جمهوری هیچ طرح و برنامه‌ای برای احیای ارزش‌های اجتماعی دین ارائه نمی‌دهند؟
هیچ سخنی درباره مقابله با تهاجم فرهنگی و جنگ ترکیبی غرب علیه هویت و فرهنگ اسلامی ما نمی‌گویند؟
هیچ طرحی برای احیای بنیادی‌ترین ارزش اجتماعی اسلام یعنی «امربه معروف و نهی از منکر»، که امام حسین علیه السلام در راه عمل به آن جان خود و بهترین انسان‌های روی زمین را فدا کرد، ارائه نمی‌دهند؟
هیچ برنامه‌ای برای «اقامه نماز» و «ترویج زکات» و نهادینه‌کردن این ارزش‌های بزرگ اسلامی در جامعه که حلال بسیاری از مشکلات خواهد بود، ارائه نمی‌دهند؟ مگر این قرآن نیست که می‌فرماید: «الَّذینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُور» (حج، ۴۱)
از سخن گفتن درباره آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی که پایه‌های زیست اجتماعی را لرزان کرده‌اند، ابا دارند؟
طرح و برنامه خود را برای حل آسیب‌هایی مثل فضای مجازی، اعتیاد، طلاق، حاشیه‌نشینی، سقط‌جنین بی‌رویه، بی‌بندو باری‌های جنسی، بالارفتن سن ازدواج، حل معضل میلیون‌ها جوانی که دچار تجرد قطعی شده‌اند و امثال آن) با مردم در میان نمی‌گذارند؟!
انتهای پیام 
