سیدجواد هاشمی فشارکی، استاد دانشگاه، پژوهشگر طی یادداشتی که در اختیار ایکنا قرار داده انواع مظلومیتهای امام حسین(ع) از زمان حیات مطهر ایشان تاکنون را در پنج بخش شامل مظلومیتهای پیش از امامت، دوران امامت، واقعه عاشورا، بعد از واقعه کربلا و در عصر حاضر در 60 بند تبیین کرده است که در ادامه میخوانیم.
«امام حسین(ع) در سال چهارم قمری به دنیا آمدند و بعد از امام حسن مجتبی(ع) به عنوان سومین امام معصوم ۱۱ سال امامت و رهبری جامعه اسلامی را عهدهدار بودند.
امام حسین(ع) در زمره اصحاب کِساء و از شرکتکنندگان در جریان مباهله و همچنین اهل بیت پیامبر اسلام هستند که آیه تطهیر از طرف خداوند بلند مرتبه در مورد آنها نازل شده است.
ایشان آخرین نفر از پنج تن آل عبا، سومین جانشین نبوی، اول شهید میدان رزم، چراغ هدایت و کشتی نجات، مظهر کمال و تجلی انسان کامل و عالم به رموز عالم بود و به جای اینکه به عنوان الگو و اسوه قرار گیرند، با فتنه دشمنان، این ظلم و ستمها بر وی صورت گرفته است:
پیش از امامت امام حسین(ع)، ( از 3 شعبان سال 4 الی 15 رمضان سال 50 قمری)، این ظلمها بر آن امام اعمال شده است : 15 رمضان سال 50.
1.غصب حق الهی حکومت پدر امام حسین(ع): پس از رحلت پیامبر(ع)، علیرغم نص صریح الهی، و اعلام پیامبر، عدهای انگشت شمار در مکانی به نام «سقیفه بنی ساعده» جلسهای تشکیل دادند و حق مسلم امام علی(ع) در خلافت بعد از نبی(ص) را غصب کردند و فرد دیگری بکار گماردند.
2.غصب فدک مادر امام: فدک، مِلک طلق حضرت زهرا(س) که پیامبر(ص) به امر خداوند به او واگذاشته بود و دستگاه خلافت، آن را به بهانههای واهی غصب کرد.
3. تعدی به خانه والدین : یاران خلیفه وقت برای گرفتن بیعت اجباری از امام علی (ع) به خانه امیرالمؤمنین(ع) حمله کرده و هتک حرمت کردند.
4.جراحت مادر امام(ع):در جریان حمله به خانه امام علی(ع)، حضرت زهرا(س) مورد ضرب و شتم قرار گرفته و بشدت مجروح شدند.
5.شهادت برادر امام(ع): به دنبال حمله به منزل امام علی(ع)، حضرت محسن طفل امام، پیش از تولد به شهادت میرسند.
6. شهادت مادر امام(ع): ضرب و جرح در حمله به خانه حضرت زهرا(س)؛ مصیبتها و اهانتهای فروانی که بر ایشان وارد شد، سبب شهادت وی گردید ...، باعث شد امام حسین در نوجوانی مادر جوان خویش را ازدست بدهند و یتیم شوند.
امام علی(ع) فرمودند که بزرگترین مصیبت حضرت زهرا(ع) این بود که وقتی جسم مبارک او را بر مغتسل قرار دادم: دریافتم که یکی از دندههای سینۀ او شکسته و پهلویش از ضرب تازیانه سیاه شده است» و همین علت شهادت آن حضرت بوده است.
7.نامعلوم بودن مزار مادر امام: براساس شرایط نامناسب حاکم در جامعه، حضرت زهرا(س) وصیت کرده بودند که شبانه و پنهانی دفن شوند وتا امروز کسی جز ائمه اطهار(ع) مکان قبر او را نمیداند.
8.کشتن پدر امام حسین(ع): امام علی(ع) را منافقین در شب 19 ماه مبارک رمضان در محراب مسجد کوفه با شمشیر زهرآگین بر فرق مبارکشان، مجروح و سپس به شهادت رساندند.
9.دفن غریبانه پدر امام: تشییع و دفن پیکر مطهر امام علی(ع) به صورت غریبانه و شبانه، بدون هیچ همراهی به جز حسنین در نجف اشرف صورت گرفت .
10.مخفی بودن قبر پدر امام تا صد سال: دشمنیها و کینه توزیهای معاویه باعث شد تا فرزندان امام علی(علیه السلام) از بیم دشمنیهای بنی امیه مزار ایشان را بنابر وصیت خود آن حضرت مخفی کنند و طی صد سال آن را پوشیده نگه دارند و قبر امام بدون زائر بود.
11. آزار و قتل شیعیان پدر امام (ع): تا دهها سال بعد از شهادت امام علی(ع)، آزار و شکنجه و تبعید و قتل دوستداران خاص امام صورت میگرفت و حدود شصت سال پدرش را بر منابر سب میکردند.
12.محرومیت حکومت برادر امام: بعد از محرومیت امام علی(ع) از حکمرانی بر جامعه اسلامی، برای اولاد معصومین وی، از جمله امام حسن(ع) نیز چنین شد.
13. به شهادت رساندن برادر امام: امام حسن(ع) و نوادگان امام( به جز امام زمان) و علویان و پیروان آنان توسط بنی امیه و بنی عباس همگی را مورد انواع فتنهها، سرکوب شدیدی، صدمات و شهادت قرار دادند.
14. فرزند و برادر شهیدشدن: پدر و برادر امام را به شهادت رساندند و وی در دوره خردسالی فرزند شهید و در جوانی برادر شهید بود .و با از دست دادن سایه پدر و برادر بزرگتر، از نعمت وجود آنان محروم میشوند.
بعد از انتقال بار امامت جامعه اسلامی بر دوش امام حسین (ع) (حدود ۱۱ سال (از ۵۰ تا ابتدای ۶۱ق.))، این ظلمها بر آن امام اعمال شده است:
15.غصب خلافت امام: امام حسین(ع) ولیالله و منصوب الهی در سلسله امامت بود ولی ... غصب کرده و مانع و محرومیت از حق حکمرانی امام برای مسلمین شدند و مسلمین از فیوضات وی محروم شدند .
16. محدودیت و سختی: در طول زندگانی و امامت11 ساله، امام حسین(ع) به شدت در فشار و محدودیت توسط حاکمان جور اموی بودند وموانع زیادی در فیض بخشی آن خازن علم، منبع نورانی و معنوی بودند.
17.تلاش برای بیعت کردن امام با یزید: در 26 رجب سال ۶۰ قمری:، امام به دارالاماره برای بیعت با یزید احضار میشوند.
ج) مظلومیتهای امام حسین(ع) در واقعه عاشورا
عدم رعایت پیمان و قواعد و اخلاق مرسوم توسط سپاه دشمن علیه سپاه امام حسین(ع) در سال ۶۱ قمری صورت گرفته است:
18.بازداشت و به شهادت رساندن حضرت مسلم، سفیر امام حسین(ع) در کوفه.
19.محاصره امام در عدم رفتن به کوفه.
20. بستن آب به روى آن حضرت و یاران و زنان و کودکان اهل بیت(ع).
21.اعلام جنگ توسط عمر سعد در 9 محرم سال ۶۱ قمری و مهلت خواستن امام.
22.شکستن عهد و پیمان توسط سپاه دشمن.
23.تحمیل جنگ نا برابر، سى هزار نیروى مجهّز سپاه دشمن در برابر 72 تن یاران امام حسین(ع).
24.شروع جنگ با امام در ماه حرام (محرم الحرام).
25.حمله به امام در وقت اقامه نماز در ظهر روز عاشورا.
26.کشتن بچه ها در مقابل دیدگان مادر.
27.کشتن کودک شیرخوار(حضرت علی اصغر(ع))
28.ندای یاری طلبی امام زمان(عج) در بیکسی در میدان نبرد: هل من ناصرا ینصرنی.
29.کشتن فرزند پیامبر(ص) و برترین امت و حجت خدا برروی زمین.
30.به شهادت رساندن آخرین نفر از پنج تن آل عبا، که اساس خلقت برای وجود نازنین آنان بوده است و امام حسین(ع) آخرین برجای مانده از آل عبا نیز از روی زمین تهی شد.
مصائب وارده در شهادت امام (ع) و اصحابش، آن قدر شدید، زیاد و وحشتناک بوده که در دوران جاهلیت نیز سابقه نداشته است.
بعد از واقعه سخت عاشورا اصول انسانیت و آزادگی توسط سپاه دشمن علیه سپاه امام رعایتن نشد. و ستمهای زیر بر ابدان امام و اصحابش و نیز اهل بیت امام صورت گرفت:
31.تاختن سپاهیان یزید با اسبان بر پیکرهای مطهر شهدای کربلا.
32.بیحرمتی به اجساد و مثله کردن و بریدن سر امام معصوم(ع) و شهداء کربلا.
33.غارت کردن و برهنه کردن بدن مطهر شهداء توسط سپاهیان پیروز میدان.
34.جلوگیرى سپاه یزید از دفن پیکر شهیدان کربلا.
35.بریدن سرهای مطهر شهداء.
36.آتش زدن خیمههای اهل بیت امام حسین(ع) و ایجاد بحران برای زن و بچههای بیپناه
37.حمله سپاه یزید به کودکان و زنان اهل بیت(ع).
38.خیمههای سپاه امام حسین (ع) را غارت کردند.
39.به گوشواره گوشه دخترخردسال هم رحم نکردند و با گوش کندند.
40.به اسارت گرفتن زنان مسلمان و اطفال اهل بیت
41.شکنجه روحی اهل بیت به اسارت گرفته شده با عبور دادن کاروان آنها از کنار بدنهای پاره پاره و بدون سر آنان.
42.سپاه یزید به امام سجاد(ع) که بیمار بودند، نیز اهانت کردند.
43.شکنجه و در غل و زنجیر کردن بیمار(امام سجاد علیه السلام) و به اسارت بردن ایشان.
44.آویختن سرهای مطهر شهدای کربلا به گردن اسبها و نیزهها.
45.گرداندن اهل بیت به اسارات گرفته شده در شهرهاى مختلف شامات.
46.نان و غذای کافی ندادن به اسیران(مخصوصاً خردسالان) و اسکان در مکانهای نامناسب.
47.به شهادت رساندن فرزندان امام(ع): امام چهارم الی یازدهم و نوادگان انان و علویان و پیروان آنان توسط بنیامیه و بنیعباس همگی را مورد انواع فتنهها،سرکوب شدیدی، صدمات و شهادت قرار دادند.
در عصر حاضر نیز برخی مظلومیتها ادامه دارد و یا ظلمهایی بر امام حسین(ع) و نهضتش صورت گرفته است:
48.محرومیت محبان امام : با بدعت انحراف در مسلمانان، اکنون صدها میلیون مسلمان از محبت و ولایت امام علی و امام حسین(ع) محروم هستند.
49.کشتار شیعیان امام توسط صدام: در جریان انتفاضه شعبانیه سال 1361 شمسی در عراق، توسط صدام کشتار مردم شیعه در اطراف حرم امام علی(ع) و همچنین در حرم امام حسین(ع) مظلومانه به شهادت رسیدن.
50.جنگ تحمیلی دو کشور شیعه: به راه انداختن یک جنگ هشت ساله توسط امریکا و غرب با فرماندهی میدانی صدام حاکم کشور شیعه عراق علیه ملت شیعه و انقلابی ایران با حمایت تمام عیار غرب و شرق و کشتار شیعیان داخل عراق توسط صدام صورت گرفت.
51.تحریف تاریخ. اتهام مذاکره سازش به امام حسین(ع): امام حسین(ع) خیمهای برپا کرد و عمر سعد را به مذاکره دعوت نمود؛ ....، ساعتها با عمر سعد مذاکره کرد، تا نتیجه رویارویی آنان به جنگ ختم نشود. ... امام حسین(ع) با این حرکت خود به ما یاد داد که حتی با دشمن خود باید به گونهای رفتار کنیم که دنیا منطق ما را در صحنه مذاکره پیروز بداند.(حسن روحانی، 30 مهر 93) در حالیکه رهبری این بیان را اشتباه دانستند و فرمودند امام حسین برای مذاکره نبوده و بلکه برای نهیب زدن از عواقب کارش بوده است. شهید مطهری: «مظلومیت امام حسین(ع) پس از عاشورا به دست مسلمانان و شیعیان بیش از مظلومیت ایشان در روز عاشورا به دست امویان بود». چرا که کشتن دیگری ظلم است و تحریف انسانیت ظلمی است بزرگتر؛ و امروز ما گرفتار این نوع مظلومیت هستیم که مظلومیت پس از عاشوراست.
52.شیعه انگلیسی: یک فرقه، باتفکر انحرافی، که اسمشان مسلمان و شیعه است، ممکن است به احکام فردی اسلامی متعبّد هم باشند اما در خدمت دشمن حرکت میکنند. (رهبر انقلاب).
53.بدعت برای تحریف: در معدود مواردی نیز با قمه زنی، فقط شمع روشن کردن در شام غریبان امام حسین(ع)، سینه زنی مختلط و ... در جریان است.
54.مظلومیت امام حسین(ع) در میان محبین امام: اغلب محبین امام حسین(ع) که نسبت به وی ابراز علاقه داریم، ولی آن حضرت را بخوبی نمیشناسیم و نسبت به ترویج معارف امام اهتمام نداریم.
55.برزمین ماندن اهداف قیام امام: از اهداف نهضت امام اقامه امر به معروف و نهی از منکر است که در جامعه فراموش شده بود و بدان عمل نمیشد، ولی ما نیز امروز که جامعه نیاز دارد کاهلیم و ... !
56.ناکافی بودن معارف امام در جامعه : گرچه بعد از انقلاب اسلامی دامنه برگزاری مناسبت روز میلاد و روز شهادت امام(ع) برنامههای متنوع و گستردهای برگزار میشود، لکن هنوز بسیاری از شیعیان آن امام خوبیها را به درست نمیشناسند و نمیشناسیم.
57.توجه صرف به جنبههای احساسی نهضت امام: نوع نگاه احساسی به واقعه کربلا که از پیش از انقلاب اسلامی برجای مانده و به ابعاد اجتماعی، حماسی و ... کمتر پرداخته میشود، چنین رویکردی ناقص و نارس و کم اثر خواهد بود.
58.توجه صرف به جنبه ثواب و شفا: اینکه صرفا به مناسک زیارت و بهرهگیری از ثواب آن باشد و یا تنها برای شفاعت و معجزه مورد توجه قرار بگیرد و به اهداف و فلسفه نهضت امام توجه نشود، ظلم به این موضوع عالم تاب هست.
59.غریبی فرزند امام حسین(ع): محب امام مهدی(عج) هستیم و برای فرجش نیز دعا میکنیم ولی برای زمینهسازی ظهور منتقم خون ثارالله خیلی تلاش نمیکنیم.
60.کم بهرهمندی از چراغ و کشتی نجات: براساس حدیث نبوی(ص) «حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است» و بسیار کارگشا و آینده ساز همه جوامع هست، ولی معدودی از آن بهره میبرند.
مظلومیتهای امام حسین(ع) در زمان حیات، شهادت، پس از حیات مادی وی بوده و تداوم دارد و اغلب این ظلمها توسط مسلمانان و حتی شیعیان نااهل صورت گرفته است و علت آن دشمنی دشمنان و بیبصیرتی برخی از مسلمانان بوده است و حکایت مظلومیت امام حسین(ع) مظلومیت اسلام ناب محمدی است.
به بیان استاد شهید مطهرى گریه براى امام حسین(ع) نوعى اعلام وابسته بودن به اهل حق و عدالت و جنگ با گروه باطل است وگرچه بعد از انقلاب اسلامی، ابعاد نهضت امکام حسین(ع) در سطح و عمق معارف گسترش یافته، لکن برای رسیدن به حد مطلوب بایستی برنامه ریزیهای زیادی صورت گیرد و با توجه به اینکه امروزه حکومت اسلامی ایران در اوج اقتدار بوده ولی امکان تکرار تاریخ با دشمنیهای آمریکا و غربیهای و صهیونیستها میسر است و مسلمانان ضرورت دارد با شناخت معارف زندگانی امام و درسآموزی آموزههای آن؛ با بصیرت خود را بیمه و با هوشیاری لازم؛ فتنههای دشمنان را خنثی سازند.
انتهای پیام