به گزارش ایکنا، حجتالاسلام علی رجبی، حافظ کل قرآن ضمن تبریک روز خبرنگار در تبیین جایگاه خبر در قرآن و «نَبَأٌ عَظِیم»(نبأ/2) در جمع نمازگزاران نمازخانه مرکزی سایپا گفت: «نبأ» خبری است که شأن عظیمی دارد و نبوت از این واژه مشق شده است و «نبّی» از جانب خدا خبر میدهد.
این حافظ کل قرآن کریم با اشاره به اینکه خبر از «نبأ» است چرا که دائم در حال انتقال از مکانی به مکانی دیگر است، به تعریف راغب اصفهانی از «نبأ» اشاره کرد و گفت: این لغتشناس قرن 5 هجری «نبأ» را به معنای خبر پرفایدهای دانسته که از آن علم یا ظنّ غالب برای انسان حاصل میشود.
وی با اشاره به اینکه واژه «نبأ» 29 مرتبه در قرآن کریم آمده است، افزود: «نبّی» هم به معنای خبرآور و خبررسان بوده که 59 مرتبه در قرآن ذکر شده است.
این استاد قرآنپژوه در باب تفاوت دو واژۀ «نبأ» و «خبر» گفت: آن خبری که شأن عظیمی دارد و نبوت از آن مشتق میشود «نبأ» است، زیرا نبی از خداوند خبر میدهد و به سوی او راهنمایی میکند(قصص/ 3، ص/ 21 و نبأ/ 2).
وی افزود: حق خبری که «نبأ» به آن گفته میشود، این است که عاری از کذب و راهنمای به آگاهی باشد مانند: خبر متواتر، خبر خداوند و خبر نبّی.
رجبی با بیان اینکه 4 نوع خبرنگار در قرآن وجود دارد، به خداوند(مائده/ 27، آل عمران/ 44، بقره/ 33)، پیامبران(حجر/ 49)، پریان(جن/ 1 تا 2، احقاف/ 29 تا 32) و حیوانات (هُدهُد، نمل/ 23 تا 27 و مورچه نمل/ 18) اشاره کرد و گفت: کار خبرنگاری کار انبیاء است لذا با تدبّر در آیات و احادیث مصادیق «نبأ عظیم» را نیز میتوان به چهار دسته تقسیم کرد که در دسته اوّل توحید قرار میگیرد و همچون دیگر اصول دین از خبرهای مهم جهان است ولی مشرکان بر اثر تبعیّت از حس و تجربهگرایی از آن روی برگرداندند که در آیه «قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ »[صاد 67 و 68] به آن اشاره شده است.
وی با اشاره به اینکه معاد و رجوع به مبدأ در دستۀ دوّم این تقسیمبندی قرار میگیرد به آیات ابتدایی سورۀ نبأ «عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ» اشاره کرد و گفت: مهمترین رخداد پیش روی انسان معاد است که به عنوان یک خبر بزرگ همه دربارۀ آن باید تحقیق کنند و به آن در عمل معتقد باشند.
این استاد حوزه با اشاره به اینکه قرآن کریم نیز در دستۀ سوّم مصادیق «نبأ عظیم» قرار می گیرد گفت: قرآن کریم چون کلام، معجزه الهی و در بر دارندۀ اخبار گذشتگان است، همان خبر بزرگی است که مردم از آن اعراض میکنند و به عظمتش پی نبردهاند.
وی در این خصوص به قول مفسران ذیل آیه 67 سوره صاد استناد نمود.
این استاد علوم قرآنی، وحی، نبوّت و ولایت (امامت) را به نقل از احادیث روایی ذیل آیات در تقسیمبندی چهارم قرار داد و گفت: مقصود از « نَبَأ عَظِيمٌ» در تأویل آیات (نبأ/ 2 و ص/ 67)، ولایت امام علی (ع) یا مطلق ولایت است.
وی تأکید کرد: اخبار دنیایی نباید موجب غفلت ما از بزرگترین خبرهای وحیانی (مصادیق چهارگانه نبأء عظیم) گردد، چرا که غفلت انسان را در ردیف چهار پایان قرار میدهد (اعراف/ 179).