به گزارش خبرنگار ایکنا، همایش سلامت معنوی با رویکرد مراقبت معنوی امروز، ۲۰ آذرماه به همت نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه شهید بهشتی، مرکز مطالعات دین و سلامت و با مشارکت سایر نهادهای علمی، فرهنگی کشور در محل تالار امام علی(ع) دانشکده علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.
فریدون عزیزی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی طی سخنانی در این مراسم در رابطه با جایگاه سلامت معنوی در نظام بهداشت و درمان اظهار کرد: باورهای دینی از دیرباز به عنوان قدیمیترین تجربه پزشکی برای حفظ سلامت انسانها به کار رفته است. باور دینی و اعتقاد به ذات لایزال الهی در میان متقدمین پزشکی ما به حد اکمل وجود داشته است. در نوشتهجات علمای بزرگ اسلامی نام خداوند به عنوان شفادهنده انسانها در صدر سخنان ایشان قرار دارد.
وی با بیان این سوال که چه شد که علم و معنویت از یکدیگر جدا شدند، افزود: از قرون هفتم تا پانزدهم میلادی ایران دوران شکوفایی علمی خود را سپری میکرد و غرب در دوران فترت قرار داشت. اما در قرون ۱۵ تا ۱۹ میلادی غرب از فترت خارج شده و وارد دوره رنسانس شد و دانشمندان به طرف جدایی علم از معنویت بودند.
عزیزی با بیان اینکه دوران قرون ۲۰ و ۲۱ دوران نوزایی ما و دوران اوج علمی در غرب است، گفت: دوران جدید در غرب دوران معنویتزدایی از علم است و شکاف عمیقی بین علم و معنویت ایجاد شده است؛ اما طی چند سال اخیر نشانههایی از روی آوردن مجدد دانشمندان به معنویت مشاهده میشود.
بروز معضلات اجتماعی در پی جدایی سلامت معنوی از علم
وی تصریح کرد: یکی از علل طرح سلامت معنوی در سازمان بهداشت جهانی، تحقیقاتی بود که نشان داد، معضلات اجتماعی فراوانی در پی جدایی سلامت معنوی از علم و سلامت جسمی ایجاد شده است. مقالات سلامت معنوی از ۵۰ سال گذشته در جهان بیشتر شد و طبق تحقیقات انجام شده، افرادی که معنویت بیشتری دارند، طول عمر بیشتری نسبت به دیگران دارند.
عزیزی اظهار کرد: در نهایت غرب به اینجا رسید که سلامت معنوی وجود دارد و به سلامت معنوی نیز مرتبط است. سلامت معنوی عبارت است از حالت اطمینان، امنیت، آرامش و سکون قلبی و روحی که از اعتقاد و اعتماد به منبع و قدرتی برتر به دست میآید که این منبع در باور ما ذات اقدس الهی است. در میان موجودات موجودی با کمال بینهایت وجود دارد و او خداوند متعال است.
وی افزود: سلامت معنوی و حوزههای درونی و بیرونی، اتصال و ارتباط به خداوند و اتصال انسان به دیگران و طبیعت را عرضه میدارد. سلامت معنوی ارتباط عمیقی با سلامت جسمی، اجتماعی و روانی دارد و هر کدام بر یکدیگر تأثیرگذار است. اگر باور معنوی انسان به توحید و معاد عمیق باشد، سلامت معنوی را به خوبی به دست خواهد آورد.
ارتباط سلامت معنوی و شاخصهای سلامت
عزیزی با اشاره به ارتباط بین سلامت معنوی و شاخصهای سلامت اظهار کرد: شادی، طول عمر بیشتر، تغذیه سالم، فعالیت بدنی بیشتر و رفتار جنسی کمخطر در میان افرادی که از سلامت معنوی برخوردار هستند، مشهود است. کسانی که سلامت معنوی بیشتری دارند، از کیفیت زندگی برخوردار هستند. همچنین، افرادی که از سلامت معنوی کمتری برخوردار هستند، به مراتب استرس و اضطراب بیشتری دارند.
وی افزود: موضوع بسیار مهمی که باید بدان پرداخته شود، تأثیر سلامت معنوی در سلامت نوجوانان است. نوجوانان مذهبی حتماً با آسیبهای کمتری مواجه خواهند شد. سلامت معنوی رفتارهای خطرزا را کاهش میدهد.
عزیزی با اشاره به ارتباط سندروم کرونری حاد و انجام اعمال مذهبی، بیان کرد: بازگشت به اعتقادات مذهبی باعث کاهش آلام و معضلات اجتماعی خواهد شد و برخورداری از سلامت معنوی ضرورتی برای جامعه امروز است. مقام معظم رهبری فرمودند که درست کردن روحیات انسان مربوط به روحانیون است. امروز باید سلامت معنوی در سیاستگذاری نظام سلامت لحاظ شود. یکی از عواملی که باعث میشود تا پزشکان کمتر به سلامت معنوی بپردازند، بیتجربگی و فقدان دانش و آگاهی لازم است.
جایگاه سلامت معنوی در نظام بهداشت و درمان
وی اظهار کرد: فعالیتهای مورد نیاز در حیطه سلامت معنوی شامل توانمندسازی اساتید دانشگاه، ضیافت اندیشه، سخنرانیها و نهادینه کردن این مقوله در دروس دانشگاهی است. لذا سلامت معنوی باید در دروس نظری، دروس کارگاهی و عملی، شرح حال و سنجش سلامت معنوی بیماران و کمک به ارتقای سلامت بیماران گنجانده شود.
عزیزی در پایان سخنان خود گفت: امروز نیازمند به بخش سلامت معنوی در دانشگاهها هستیم. سلامت معنوی در مجموعه سلامت انسان اصالت دارد و امیدواریم این مسئله در مراحل رشد کودکان و ... لحاظ شود و دانشگاههای ما بیش از پیش بدان بپردازند.
انتهای پیام