حجتالاسلام علیرضا قبادی، جامعهشناس و کارشناس دین، در ادامه سلسله یادداشتهای «ظرفیتهای شادیبخش در اسلام و تشیع» به مناسبت فرارسیدن بعثت پیامبر(ص) یادداشتی در اختیار ایکنا قرار داده است که در ادامه با هم میخوانیم.
فرا رسیدن عید مبعث را تبریک و شادباش میگویم. عید مبعث یکی از بینظیرترین ظرفیتهای شادیآفرین در اسلام است که از یک سو شادکامیهای آن در سطحی فراتر از ملیت و مرزهای جغرافیایی گسترش یافته است و از سوی دیگر شادی و نشاط آن، سطوح مختلف شادزیستی از اندیشه تا احساس را پوشش میدهد.
سنت تاریخی عید مبعث و اهداف بعثت به خوبی نشان میدهد که این رخداد بزرگ، بالقوه، ظرفیت شادیآفرینی و شادزیستی در سطوح مختلف را دارا است؛ یعنی اولا بستر برگزاری جشنهای عمومی و مردمی و ابراز شادمانیهای عاطفی و احساسی در سطح ملی و فراملی را دارد البته ظرفیتهای فراملی و منطقهای شادیآفرینی بعثت کمتر مورد توجه و مداقه سیاستگذاران قرار گرفته است؛ و ثانیا واجد عناصر مولد و منبع شادمانیهای پایدار است.
نگاهی به فعالیت علمی اندیشمندان در حوزه شادی و شادزیستی و در مرتبتی بالاتر زیست شادمانه، نشان میدهد که شادیها و شادمانیها گاهی به مثابه ریشه، گاهی به مثابه شاخههای اصلی و گاهی در حکم شاخ و برگ درخت هستند. به عبارت دیگر مولفهها یا پدیدههایی که موجب شادی و نشاط میشوند، برخی در حد بروز هیجانات عاطفی، احساسی زودگذر و برخی دیگر منابع مولد، محرک و عامل شادمانی پایدار هستند و سایر سطوح شادی از آنها سیراب شده و از آن منبع تغذیه میشود.
زندگی یا زیست شادمانه با کسب شادمانیهای دسته اخیر معنا پیدا میکند. اگر شادی و شادمانی را اثر روحانی بدانیم، آنگاه با تزکیه که یکی از اهداف اصلی و بنیادین بعثت است پیوند میخورد. تزکیه جزء مولفههای اصلی ایجاد شادی پایدار در روح آدمی است و زیست شادمانه محصول تزکیه است.
تزکیه سهم اصلی و موثری در پاکسازی، رشد و نمو و اصلاح آدمی دارد و خروجی آن رستگاری و خشنودی است. تزکیه، شیوه رهنمون شده و سرمایهای مطمئن است که خشنودی، رضایت درونی توام با امیدواری را در فراز و نشیبهای زندگی به ارمغان میآورد. تزکیه در مسیر هموار زندگی، عامل سرعت و اطمینان است و در مسیر ناهموار زندگی، سختیها را قابل تحمل میکند.
در پایان با تبریک مجدد عید بزرگ و معنوی بعثت، تحصیل شادمانیهای معنوی و مادی را از رهگذر کسب تزکیه از خداوند بزرگ برای همگان خواهانیم.
انتهای پیام