مناجات شعبانیه یک دوره معارف الهی، خودشناسی و راه‌شناسی است
مدیر حوزه‌های علمیه کشور گفت: ادعیه ماه‌های رجب و شعبان راه و رسم سلوک الی‌الله را به ما نشان می‌دهند، ما باید با این ادعیه نورانی هم ظلمت‌ها را و حجاب‌های عالم طبیعت را کنار بزنیم و هم در عالم نور توقف نکنیم، این روح حوزه و عالمان دین است. مناجات شعبانیه یک دوره معارف الهی، خودشناسی و راه‌شناسی است.
به گزارش خبرنگار ایکنا، آیت‌الله علیرضا اعرافی، عضو شورای عالی و مدیر حوزه‌های علمیه کشور امروز شنبه ۱۳ بهمن ماه با حضور در مدرسه علمیه قرآنی حضرت علی بن موسی الرضا(ع) قم در جمع اساتید، مدیران و طلاب این مدرسه با تبریک ایام الله دهه فجر انقلاب اسلامی و حلول ماه مبارک شعبان المعظم، اظهار کرد: ماه شعبان مثل ماه مبارک رجب یک ملکوت پرفروغ و فوق العاده دارد، اساساً زمان‌ها علاوه بر ظاهر ملکی یک باطن ملکوتی نیز دارند؛ همه بشریت وقتی ماه شعبان فرا رسید، وارد ملک ماه شعبان شدند، اما رجب و شعبان یک ملکوت نیز دارند که ورود به آن برای همه میسر نیست و آدابی دارد.
عضو فقهای شورای نگهبان افزود: ماه شعبان یک حقیقتی دارد که برای بهره‌مندی از آن باید از مسیر مناجات و صلوات شعبانیه و سایر اعمال و اذکار به آن نزدیک شویم، آن هم بنا به مراتب فهم. کسی مانند امام آن‌طور مناجات شعبانیه را فهمید و مناجات می‌کرد و می‌سوخت.
آیت‌الله اعرافی با بیان اینکه در هر ۴۰ کلمه «الهی» یک انسان‌شناسی جدید و گام به سوی مقصد وجود دارد، گفت: کسانی هم در حد فهم سطحی خود با آن مواجه می‌شوند؛ هر کدام از این «الهی»ها درجه و پلکانی به سمت عالم غیب است و دنیا‌هایی که در آن کشف می‌شود فوق‌العاده است؛ در مناجات شعبانیه یک دوره خویشتن‌شناسی و در صلوات این ماه یک دوره از شعبان‌شناسی و پیامبر و امام‌شناسی ترسیم می‌شود.
ماه شعبان دروازه ورود به رمضان است
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان اینکه اکثر عبادات ما پیوند بین خلق و خالق است، افزود: در صلوات شعبانیه و مناجات از یکسو دلدادگی به خدا و از طرف دیگر دلسوزی برای مردم مطرح است. ماه شعبان یک وجه ذاتی برای خود دارد، اما وجه دیگر او دروازه ورود به ماه رمضان و قله بلند شب‌های قدر است و اینها واقعیات ذاتی حوزه است و کسی که بخواهد حوزوی باشد باید از این مائده بزرگ استفاده کند و در این معارف والای عرفانی وارد شود.
مدیر حوزه‌های علمیه اظهار کرد: ماه شعبان مثل ماه مبارک رجب یک ملکوت پرفروغ و فوق العاده دارد، اساساً زمان‌ها علاوه بر ظاهر ملکی یک باطن ملکوتی نیز دارند؛ همه بشریت وقتی ماه شعبان فرا رسید، وارد ملک ماه شعبان شدند، اما رجب و شعبان یک ملکوت نیز دارند که ورود به آن برای همه میسر نیست و آدابی دارد.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: اگر کسی بخواهد وارد ملکوت ماه شعبان شود مقدماتی لازم است و البته کسانی هم که وارد حقیقت شعبان می‌شوند نیز در یک درجه نیستند و همانطور که قرآن کریم دارای ظاهر و باطن است و باطن قرآن وصل به خدای متعال است، ماه‌های مبارک رجب و شعبان نیز این چنین است.
وی ادامه داد: باطن قرآن محیط بر علم است. تمام مقررات و معارف عالم تشریع در قرآن کریم تجلی کرده است و حرف‌های فراوانی در باطن قرآن هست، اما درک آن نیاز به طهارت دارد و برای همگان میسر نیست؛ عبادات ما هم ذو مراتب و درجات است؛ زمان‌ها باطنی دارند که باید به آن توجه کنیم، در میان ماه‌های سال درجاتی وجود دارد که قله آن‌ها لیله القدر است؛ در میان ماه‌ها، دهه اول ذی‌الحجه، رجب، شعبان و اوج آن رمضان و لیله القدر وجود دارد. ماه رجب و شعبان یک ظرف زمان فوق‌العاده است در این ماه‌ها در‌های آسمان بازتر است و امواج معنوی بیشتری گرفته می‌شود.
آیت‌الله اعرافی با بیان اینکه حوزه‌های علمیه در طول تاریخ پر افتخار خود هیچ وقت محصور در یک منطقه و مخصوص طیفی خاص نبوده‌اند، تصریح کرد: در نقاط مختلف دنیا همواره برکات حوزه‌های علمیه پخش بوده و امروز نیز حوزه باید به رسالت بین‌المللی خود بیاندیشد، چرا که به برکت انقلاب اسلامی فضای کار در این زمینه رشد پیدا کرده است.
وی بیان کرد: حوزه علمیه درخت تنومندی است که در تاریخ ریشه دارد و این هویت تاریخی یک هویت ریشه‌دار و پایدار است؛ حوزه علمیه درخت تناوری است که در طول تاریخ با طوفان‌های بزرگی مواجه شده، اما سر جایش مانده است لذا شما طلاب سعی کنید حتماً تاریخ حوزه‌های علمیه را بخوانید. شناخت حوزه‌ها به طلاب این باور را می‌دهد که وصل به یک درخت تناور هستند.
عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه با بیان اینکه تربیت نیرو‌های توانمند و دارای هویت اصیل حوزوی نیازمند داشتن نگاه تاریخی به فرآیند و پیشینه حوزه‌های علمیه است، تصریح کرد: نگاه تاریخی مورد نیاز اساتید حوزه هم شامل نگاه خرد به سرگذشت بزرگان و شخصیت‌های حوزه و هم نگاه کلان به سیر تطورات حوزه می‌باشد.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: حوزه‌های علمیه همواره از یک بعد اجتماعی و سیاسی برخوردار بوده‌اند؛ این یک اصل بوده که حوزه‌های علمیه نقش‌آفرینی اجتماعی و سیاسی را در تمام ادوار وظیفه خود دانسته‌اند.
اکبر پوست‌چیان
انتهای پیام
