ماه مبارک رمضان، ماه تزکیه و خودسازی، فرصتی است برای بازنگری در رفتارها و اندیشههای فردی و اجتماعی. در این ماه پر برکت، مسلمانان با روزه گرفتن، عبادت و نزدیکی به خداوند، به دنبال اصلاح درون و ارتقای معنویت خود هستند. اما علاوه بر بعد فردی، رمضان زمان مناسبی برای تأمل در اخلاق اجتماعی و ایجاد تغییرات مثبت در روابط انسانی و ساختارهای اجتماعی نیز است. در این راستا، نهج البلاغه، بهعنوان یکی از منابع بیبدیل اندیشه اسلامی، دیدگاههای عمیق و جامع حضرت علی(ع) را درباره اخلاق اجتماعی مطرح کرده است.
ایکنا به مناسبت ماه مبارک رمضان با انتشار سلسله درس گفتارهای «اخلاق اجتماعی از نگاه امیر(ع)» با تدریس محمدهادی امینناجی، نهجالبلاغه پژوه و استاد دانشگاه منتشر کرده، به بررسی مفاهیم اخلاق اجتماعی از نگاه نهجالبلاغه پرداخته است. این مجموعه سعی دارد تا ضمن تحلیل آموزههای حضرت علی(ع) در زمینه اخلاق اجتماعی، بهویژه در این ماه مبارک، نگاهی نو به روابط انسانی و مسئولیتهای اجتماعی در زندگی امروز بیندازد.
در ادامه قسمت اول از مجموعه درسگفتارهای «اخلاق اجتماعی از نگاه امیر(ع)» با موضوع «حسن خلق» را میبینید و میخوانید.
«خیلی خوشحال هستم که در خدمت شما عزیزان روزهدار و مناجاتگران شبهای قدر هستم. در ادامه مباحث پنج شب گذشته که در لیالی پربرکت قدر داشتیم، در چند شب پیش رو تا عید مبارک فطر، مباحث اخلاقی و اخلاق اجتماعی را از منظر نهجالبلاغه پیگیری میکنیم.
نهجالبلاغه حکمتهای زیبا، گویا و ماندگاری را به دست ما داده است که لازم است بر سید رضی(ره)، این عالم بزرگوار شیعی درود بفرستیم. بحثی را که امشب پس از شبهای قدر مرور میکنیم، در مورد حسن خلق است. لذا افتخار داریم که چند حکمت از حکمتهای زیبای نهجالبلاغه در مورد حسن خلق را تقدیم حضور کنیم.
اولین حکمتی که از نهجالبلاغه حضرت امیر(ع) تقدیم حضور میشود، بدین صورت است که امیر مؤمنان(ع) فرمودند که بهترین پیشینه و حسب، حسن خلق است. این حکمت با این عبارت ذکر شده است که «اَكْرَمُ الْحَسَبِ حُسْنُ الْخُلْقِ؛ گرامىترين حسب و اصالت خانوادگى، خوشخُلقى است». اکر به این عبارت دقت کنیم، کریمانهترین حسب یعنی پیشینه خانوادگی، حسن خلق است.
همگی ما به پیشینه و آنچه که از پدران، مادران و اجداد خود به یادگار گرفتهایم، میبالیم، اما برای این بالیدن نیازمند به گفتن هستیم. تا نگوئیم که پیشینیان ما چه کسانی بودهاند، آیا میتوان گفت آنان کریمان روزگار خود بودهاند؟ یقینا خیر! لذا باید به زبان آئیم؛ چراکه ممکن است مخاطبان ما در مقابل، این جمله را در درون خود بگویند که هیچکس نمیگوید پیشینیان من نیک نبودهاند، اما امیر مؤمنان(ع) جامعه آن روز خود را از این پیشینه خانوادگی به یک پیشینه رفتاری متجلی در عمق کردار ما منتقل میکنند و در واقع یک جامعه عربی متکی بر عشیره و قبیله را به رفتارهای پسندیده منتقل کرده و میفرمایند که بالاترین حسب، حسن خلق است و نیکخلقی فراتر از همه آنها است؛ چراکه مخاطب ما اولین نمود وجودی و شخصیتی ما را در رفتار ما میبیند.
امیدواریم که این کلام نیکمرد روزگار، شهید بزرگ ایام ماه رمضان، دستمایه روزها و شبهای ما در رفتار و مواجهه با بندگان خوب خدای تعالی باشد».
انتهای پیام