چرا قرآنی‌ها باید در خط اول اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی باشند

به گزارش ایکنا، این روز‌ها احمد ابوالقاسمی، قاری بین‌المللی قرآن کریم و از میزبانان برنامه تلویزیونی محفل یکی از فعال‌ترین افراد در اعتراض به تجاوزات رژیم صهیونیستی به مردم غزه شده است. این چهره قرآنی تقریباً به صورت روزانه در صفحات شخصی خود تصویر، ویدئو، تحلیل و خبر‌هایی در مورد وضعیت غزه را بازنشر می‌دهد.

این پیشکسوت قرآنی روز گذشته ویدئویی را در صفحه شخصی خود منتشر و در آن از تمام فعالان قرآنی از قاری و حافظ تا هنرمند و فعال قرآنی خواست فریاد خود را در دفاع از مردم مظلوم غزه بلند کنند.

جمله طلایی صحبت‌های احمد ابوالقاسمی «قاری بی‌صدا، قاری بی‌هدف است؛ غزه را فریاد بزنید!» بود. او در صبحت‌های خود از نقش مهم فعالان قرآنی به خصوص قاریان در بلند شدن فریاد ظلم‌ستیزی در سراسر دنیا صحبت کرد و از همه قرآنیان خواست تا با تلاوت آیه ۷۵ سوره مبارکه نساء اعتراض خود را نسبت به تجاوزات رژیم صهیونیستی به غزه و فلسطین فریاد بزنند. خواسته‌ای که به نظر می‌رسد ظرفیت این را دارد که در روز‌های آینده تبدیل به یک پویش سراسری و حتی بین‌المللی بین فعالان قرآنی جهان اسلام شود و به بیداری بخش زیادی از ملت‌های آزادی‌خواه منجر شود.

اما چرا فعالان قرآنی از قاری و حافظ گرفته تا مدیران، مربیان، رسانه‌ای‌ها و هنرمندان فعال در این عرصه باید در صف اول اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی باشند؟ در ادامه به برخی دلایل و انگیزه‌هایی که می‌تواند قرآنی‌ها را بیش از پیش وارد فضای اعتراض به تجاوزات رژیم صهیونیستی کند، بر شمرده شده است.

چون اگر امروز سکوت کنیم، فردا قرآن علیه ما شهادت می‌دهد

در قیامت، همین قرآن که امروز می‌خوانیم، می‌گوید چرا وقتی باید از مظلوم دفاع می‌کردید، ساکت ماندید؟ چرا فقط لفظ و ظاهر قرآن را حفظ کردید، اما مفهوم آیات را در زندگی‌تان اجرا نکردید؟ 

چون قرآن، کتاب عمل است؛ نه سکوت

قرآن کریم نازل نشده است که فقط در مسابقات و محافل خوانده شود. آمده که دنیا را تغییر دهد. اگر قرآنی‌ها فقط آیات نورانی کلام وحی را بخوانند ولی در برابر جنایت‌ها ساکت بمانند، یعنی هدف قرآن را فراموش کرده‌اند.

چون هرکس به قرآن منتسب است، مسئول است

کسی که خود را قرآنی می‌نامد، دیگر فقط مسئول تلاوت زیبا یا اجرای دقیق احکام تجوید و وقف و ابتدا و صوت و لحن نیست؛ مسئول پیاده کردن مفاهیم قرآن در زندگی هم هست؛ لذا مدیر مؤسسه قرآنی، مربی کلاس خانگی، مجری برنامه تلویزیونی، حتی هنرمندی که با آثارش مردم را به قرآن نزدیک می‌کند، همه در قبال دفاع از مظلوم وظیفه دارند و قرآن بار‌ها بر این نکته تأکید کرده است.

چون قاری قرآن نباید با سکوت خود مانع نشر حقایق قرآنی شود

قاری قرآن کسی است که کلام خدا را با صدایی زیبا به گوش مردم می‌رساند. حال اگر همین صدا، در برابر فریاد‌های کودکان بی‌دفاع غزه خاموش بماند، چه پیامی منتقل می‌شود؟ در دنیایی که رسانه‌ها به راحتی هرچه تمام صدای حقیقت را سانسور می‌کنند، صدای قاری قرآن باید بلندتر از هر زمان دیگری باشد. اگر قاری سکوت کند به سبب نسبتی که با قرآن پیدا کرده، در واقع صدای حقیقت است که ساکت و بی‌صدا شده است.

چون غزه، امروز معیار واقعیِ قرآنی بودن است

همه ما دوست داریم بگوییم اهل قرآن هستیم، اما قرآن برای یافتن این نسبت، یک معیار تعریف کرده است؛ «در کنار مظلوم بودن»، امروز غزه، بارزترین و روشن‌ترین نماد مظلومیت است. اگر کسی نسبت به درد مردم غزه بی‌تفاوت باشد، باید از خودش بپرسد که آیا واقعاً زیست قرآنی دارد یا فقط از قرآن با ظاهر و با نام آن ارتباط برقرار کرده است؟

چون قرآن، فقط برای خواندن نیست

کسی که آیات را می‌خواند یا حفظ می‌کند، فقط مشغول یک کار هنری یا تمرین صوتی نیست. او دارد با کلام خدا زندگی می‌کند و این زیست مشترک باید آورده‌ای از این آیات برای او به همراه داشته باشد. قرآن بار‌ها فرموده است که مؤمنان باید به کمک مظلومان بشتابند. پس کسی که خودش را قرآنی می‌داند و زیستی قرآنی دارد، نمی‌تواند در برابر ظلم ساکت بماند و هیچ واکنشی نشان ندهد، چنین فردی نمی‌تواند نسبت به ظلم در هیچ جای جهان بی‌تفاوت بماند.

چون هر کاری، هر چند کوچک، مهم است

شاید بسیاری از فعالان قرآنی بگویند، ما که سیاست‌مدار نیستم، یا ما که رسانه بزرگی نداریم یا بسیاری وسوسه‌های دیگر که شیطان در دل آدم زنده می‌کند. اما همین که یک آیه از قرآن را با نیت حمایت از مردم مظلوم غزه به اشتراک بگذارند، همین که در یک محفل قرآنی از مردم غزه یاد کنند، همین که در دعا‌های خودشان آنها را فراموش نکنند، همه اینها چراغ‌هایی کوچک، اما روشن هستند. اگر همه فعالان قرآنی یک چراغ کوچک روشن کنند، شب ظلمت کوتاه‌تر می‌شود.

با تمام این تفاسیر اگر واقعاً باور داریم که قرآن کتاب زندگی است و قرآن با ماست، باید ما هم با قرآن باشیم، قرآن را فقط نخوانیم؛ با آن برخیزیم. برای غزه، برای مظلوم، برای حق.