کد خبر: 4287301
تاریخ انتشار : ۱۹ خرداد ۱۴۰۴ - ۰۹:۲۸
حمیدرضا ترقی:

نقشه‌ راه هسته‌ای رهبری پشتوانه‌ قوی برای تیم مذاکره‌کننده است

کارشناس مسائل سیاسی با تأکید بر اینکه فناوری هسته‌ای یکی از مؤلفه‌های استقلال ملی ماست، گفت: سخنان اخیر رهبر معظم انقلاب درباره موضوع هسته‌ای موجب شد تا افکار عمومی نسبت به حق مسلم ایران در زمینه غنی‌سازی اورانیوم به اطمینان برسد و فضای تردید‌آمیزی که دشمنان ایجاد کرده بودند، از بین برود. بنابراین، موضع رهبری پشتوانه‌ای قوی برای تیم مذاکره‌کننده ایجاد کرد.

حمیدرضا ترقی، کارشناس مسائل سیاسی و عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی، روز چهاردهم خرداد در اجتماع عظیم و پرشور مردم در حرم مطهر امام خمینی(ره)، در تبیین مسئله ملی هسته‌ای، برخورداری ایران از چرخه کامل و افتخارآمیز سوخت هسته‌ای را نتیجه باور عمیق ملت و دانشمندان جوان کشور به شعار «ما می‌توانیم» خواندند. ایشان با اشاره به تأثیرات گسترده و راهبردی صنعت هسته‌ای در پیشرفت علوم و صنایع دیگر، تأکید کردند: «صنعت عظیم هسته‌ای بدون غنی‌سازی عملاً بی‌فایده است و آمریکا و رژیم صهیونیستی باید بدانند که برای تحقق هدف اصلی خود یعنی جمع کردن صنعت هسته‌ای در ایران، هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند.

رهبر انقلاب ضمن رد طرح‌های ارائه شده آمریکا که در تضاد با روحیه ملی «ما می‌توانیم» است، تصریح کردند که تلاش‌های استکبار جهانی برای محدود کردن پیشرفت هسته‌ای ایران محکوم به شکست است و جمهوری اسلامی با تکیه بر توان علمی جوانان و اراده ملی خود، به پیشرفت‌های مهم و افتخارآمیزی دست یافته است.

در این راستا ایکنا با حمیدرضا ترقی، کارشناس مسائل سیاسی و عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌خوانیم:


بیشتر بخوانید: 


خواسته‌ زورگویانه آمریکا بر عدم استفاده فناوری هسته‌ای

ایکنا ـ رهبر انقلاب در سی‌وششمین سالگرد ارتحال امام خمینی به موضوعات هسته‌ای و ضرورت حفظ غنی‌سازی اورانیوم در داخل کشور اشاره کردند. چقدر توجه به این موضوع را در راستای حفظ استقلال ملی، مهم و حیاتی می‌دانید؟

همان‌طور که مقام معظم رهبری فرمودند، یکی از نمادهای استقلال کشور این است که خواسته‌های تحمیلی قدرت‌ها، که خلاف قوانین و تعهدات بین‌المللی است، پذیرفته نشود و کشور زیر بار زیاده‌خواهی‌های قدرت‌های سلطه‌گر نرود. ما بر اساس توافقی که در معاهده NPT امضا کرده‌ایم، از حقوق مسلم خود برخورداریم. یکی از این حقوق، استفاده صلح‌آمیز از فناوری هسته‌ای است.

بنابراین طبیعی است که بتوانیم از این فناوری برای نیازهای کشورمان استفاده کنیم؛ همان‌طور که کشورهای دیگر عضو NPT از آن بهره می‌برند؛ چه در زمینه غنی‌سازی اورانیوم، چه در زمینه‌های دیگر فناوری هسته‌ای مانند استفاده در حوزه‌های اقتصادی، دارویی، پزشکی، درمانی و امثالهم.

وقتی یک عضو NPT مانند آمریکا می‌خواهد به ما تحمیل کند که نباید از این فناوری استفاده کنیم، در حالی‌که این حق مسلم ماست، این یک خواسته زورگویانه است. اگر ما زیر بار آن برویم، استقلال کشورمان را از دست داده‌ایم و دچار سلطه‌پذیری از آمریکا شده‌ایم.

فناوری هسته‌ای؛ ضامن حفظ امنیت کشور

امروز فناوری هسته‌ای برای کشور ما فقط موضوعی اقتصادی یا علمی نیست، بلکه به مسئله‌ای امنیتی نیز تبدیل شده است. این توانمندی، نقش بازدارندگی در برابر توطئه‌های دشمن دارد و ضامن حفظ امنیت کشور ماست.

بنابراین، به‌طور مشخص می‌توان گفت که فناوری هسته‌ای یکی از مؤلفه‌های استقلال ملی ماست. اگر آن را کنار بگذاریم، به‌معنای تسلیم در برابر زیاده‌خواهی آمریکا و محروم‌ کردن کشور از یک نعمت بزرگ برای آینده‌اش است.

پایبندی تیم مذاکره‌کننده بر موضع رهبر انقلاب

ایکنا ـ این موضع صریح رهبر معظم انقلاب، چه میزان در پیشبرد مذاکرات به تیم مذاکره‌کننده کمک‌ می‌کند و مانع زیاده‌خواهی‌های آمریکا می‌شود؟

رهبر معظم انقلاب با سخنان خود مسیر مذاکرات را برای تیم مذاکره‌کننده روشن کردند. البته تیم مذاکره‌کننده نیز به همین اصول پایبند بودند اما از آنجا که دشمنان در افکار عمومی جامعه تردیدهایی نسبت به حق مسلم جمهوری اسلامی ایجاد کرده بودند، بیانات مقام معظم رهبری این تردیدها را رفع کرد و برای همه اقشار جامعه مشخص شد که اولاً، این خواسته آمریکا یک خواسته غیرقانونی است و آن‌ها حق تحمیل چنین شرطی را ندارند و ثانیاً، غنی‌سازی اورانیوم از خطوط قرمز نظام جمهوری اسلامی است.

دلایل آن هم نیز روشن است. بر اساس تجربه سال‌های گذشته از رفتار اروپا و آمریکا، به این نتیجه رسیدیم که هیچ راهی جز غنی‌سازی داخلی نداریم تا بتوانیم نیازهای نیروگاه‌های هسته‌ای و رآکتورهای رادیودارو را از این محل تأمین کنیم. بنابراین، موضع رهبری پشتوانه‌ای قوی برای تیم مذاکره‌کننده ایجاد کرد.

ایران به‌دنبال سلاح هسته‌ای نیست

ایکنا ـ روند مذاکرات را با وجود پافشاری ایران بر حفظ غنی‌سازی داخلی، چگونه ارزیابی می‌کنید؟

در فرایند مذاکرات باید به طور شفاف بگویم؛ از ابتدا نسبت به صداقت آمریکایی‌ها شک داشتیم و اکنون نیز هم به نظر می‌رسد فشار لابی‌های صهیونیست‌ها و جریان‌های تندرو در آمریکا و کنگره همچنان زیاد است و نمی‌خواهند ایران از این فناوری برخوردار باشد.

علی رغم تمام این موارد، تیم مذاکره‌کننده تلاش دارد تا مذاکرات به‌سمت رفع تحریم‌ها پیش برود و در عین حال به غرب اطمینان دهد که ایران به‌دنبال سلاح هسته‌ای نیست و ممکن است ترامپ موضع جمهوری اسلامی ایران را به عنوان یک واقعیت بپذیرد اما اگر طرف مقابل نخواهد بپذیرد و برود به سمت اینکه از روش‌های دیگری بر فشار بر ایران استفاده کنند، طبیعتاً ایران متناسب با هر نوع موضع‌گیری، راهکار مشخصی دارد تا این فشارها را خنثی کند.

کنسرسیوم با کشورهای مخالف مواضع ما نتیجه‌ای ندارد

ایکنا ـ نظر شما درباره پیشنهاد «کنسرسیوم» چیست؟ ایران با چه شرایطی با چنین پیشنهادی موافقت می‌کند به‌ویژه با توجه به اینکه در سال‌های گذشته نیز چنین پیشنهادی مطرح شد اما طرف‌های غربی به وعده‌های خود در تأمین سوخت ایران عمل نکردند.

کنسرسیوم یعنی یک شرکت سهامی یا ساختار مشارکتی متشکل از چند کشور، که با هم یک کالا را تولید و بر مصرف و فروش آن نظارت می‌کنند اما در مورد پیشنهاد خاص آمریکا برای کنسرسیوم، هدف این است که یک یا چند شریک برای ایران تعیین کنند که در واقع نقش ناظر و حتی جاسوس بر مصرف کشور داشته باشند. این برخلاف اعتماد متقابل ماست. ما با صداقت برخورد می‌کنیم اما آن‌ها نفاق‌آمیز عمل می‌کنند. بنابراین، کنسرسیومی که فاقد اعتماد و منافع مشترک باشد، شکل نخواهد گرفت. چرا؟!

اولاً، تجربه ما نشان داده که تشکیل کنسرسیوم با کشورهایی که تاکنون مواضع خصمانه و مخالفی نسبت به ما داشته‌اند، نتیجه‌ای نداشته است. آن‌ها به تعهدات خود پایبند نبوده‌اند. پس این الگو با استقلال ما در تضاد است.

ثانیاً، در معاهده NPT چنین چیزی پیش‌بینی نشده که برای غنی‌سازی اورانیوم نیاز به تشکیل کنسرسیوم باشد. تصمیم‌گیری درباره این موضوع صرفاً به عهده کشور عضو است و هیچ قدرتی نمی‌تواند چنین شرطی را تحمیل کند.

در واقع، پذیرش کنسرسیوم در این شکل خاص، به‌معنای تسلیم در برابر خواسته غیرقانونی آمریکاست، نه عمل بر اساس قانون. نکته دیگر این است که کنسرسیوم در این موارد نیازمند این است که کشورهایی که می‌خواهند عضو باشند یا باید در تولید آن سهیم و شریک باشند یا نخواهند اطلاعات فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران را به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارش دهند و به نوعی جاسوسی کنند که این موجب فسخ شراکت می‌شود چراکه هنگامی که دو شریک به یکدیگر اطمینان نداشته باشند و دنبال نقطه ضعف یکدیگر باشند، این شراکت اصلا شکل نمی‌گیرد. 

کنسرسیوم در صورتی امکان‌پذیر است که؛ اولاً همه در آنجا منافع مشترک داشته باشند، ثانیاً به یکدیگر اعتماد داشته باشند، ثالثاً به دنبال ضربه زدن به دیگری نباشند. کشورهایی که تاکنون برای کنسرسیوم مطرح شدند هیچ کدام برای جمهوری اسلامی ایران نه نفعی داشتند و نه حریمی قائل بودند و با توجه به تجربه گذشته نیز این مسئله هرگز محقق نمی‌شود. 

گفت‌وگو از سمیرا انصاری

 

انتهای پیام
captcha