۳ دهه تلاوت عاشقانه و خدمت بی‌وقفه در راه قرآن
حمیدرضا احمدی‌وفا در طول بیش از سه دهه تلاش مستمر در عرصه تلاوت، مسیر خدمت به قرآن کریم را پیمود. او با توکل الهی و پشتکار بی‌وقفه، توانست جایگاه خود را در ترویج معارف نورانی قرآن به دست آورد و به افتخار خادمی قرآن نائل شود.
به گزارش ایکنا، سی‌اُمین دوره همایش تجلیل از خادمان قرآن کریم در آخرین روز‌های اسفندماه سال گذشته و هم‌زمان با نیمه ماه مبارک رمضان برگزار شد. در این آیین که با حضور مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور کشورمان همراه بود، از ۱۳ چهره فرهیخته قرآنی و یک گروه هنرمند در عرصه مدیحه‌سرایی و هم‌خوانی قرآن کریم تجلیل شد.
در میان چهره‌هایی که نشان پرافتخار خادمی قرآن را دریافت کردند، حمیدرضا احمدی‌وفا، قاری بین‌المللی کشورمان نیز حضور داشت، چهره‌ای که در بخش تبلیغ و ترویج قرآن کریم به افتخار خادمی قرآن نائل آمد.
حمیدرضا احمدی‌وفا در سال ۱۳۵۹ در دیار فرهنگ‌پرور نیشابور متولد شد، شهری که نسیم عرفان و دانش از آن برخاسته و بزرگان بسیاری در دامن آن بالیده‌اند. از همان کودکی مهر قرآن و آوای اذان در جان او لانه کرد، هنوز کودکی مدرسه‌ای بود که نغمه‌های ملکوتی قرآن و طنین اذان بهانه شور و شوق قدم زدن در این عرصه شد.
نخستین زمزمه‌های قرائت رسمی او از ۹سالگی آغاز شد. از همان روز‌های نخست، با عشق و اراده‌ای مثال‌زدنی گام در مسیر مسابقات شهرستانی و استانی گذاشت. در دوره راهنمایی، نَفَس گرم و نگاه هدایتگر استاد «حسن تأملی»، یکی از ستارگان آسمان قرآن نیشابور، استعداد درخشان احمدی‌وفا را کشف و او را به جلسات قرآنی شهر معرفی کرد، تصمیمی که کوره راه را برای او تبدیل به شاهراه کرد.
در آغاز این مسیر سبک روح‌نواز استاد «عبدالباسط محمد عبدالصمد» را سرمشق قرائت‌های خود قرار داد، اما با گذر زمان و کسب تجربه بیشتر توانست راه و رسم خاص خود را در تلاوت پیدا کند.
احمدی‌وفا در ادامه با عزمی استوار برای رشد و تعالی بیشتر، رهسپار تهران شد تا در پایتخت زانوی شاگردی در محضر اساتید و محافل بزرگ‌تری بزند. هم‌زمان تحصیل علم را ادامه داد تا در کنار دانش ظاهری، سلوک قرآنی را نیز در کوله‌بار خود همراه داشته باشد. پس از این دوران به مشهد بازگشت و افتخار شاگردی اساتید طراز اول شهر مشهد را به دست آورد.
علاقه او به اذان، که از نخستین روز‌های نوجوانی در وجودش شعله‌ور بود، در این دوره پررنگ‌تر از هر زمانی شده بود، از سال ۱۳۷۰، پیش از آنکه درخشیدن در رقابت‌های بزرگ قرآنی را آغاز کند، در مسابقات اذان حضور یافت و یکی پس از دیگری پله‌های افتخار را پیمود.
اوج این افتخارات در رشته اذان سرانجام در سال ۱۳۷۸ از راه رسید و توانست در این سال مقام اول کل کشور را به دست بیاورد و به عنوان یک مؤذن ممتاز در سطح کشور شناخته شود.
او در عرصه مسابقات قرآن نیز با گام‌هایی استوار پیش رفت. با آنکه موانعی در آغاز راه پیش پای او بود، اما در سال ۱۳۸۲ توانست نماینده استان خراسان در بیست‌وپنجمین دوره مسابقات سراسری قرآن سازمان اوقاف شود و افتخار کسب مقام نخست را نصیب خود و خراسان کند. این رتبه، مقدمه‌ای بر فتح دروازه‌ای به نام مسابقات بین‌المللی قرآن جمهوری اسلامی ایران در چند ماه بعد بود.
پس از آن، احمدی‌وفا به سفیر قرآن بدل شد. او حامل پیام وحی در قاره‌ها شد و در بیش از ۱۲ کشور آسیایی، آفریقایی، آسیای میانه و اروپا تلاوت کرد و از این راه فرهنگ ناب قرآنی را ترویج و آموزش داد. او در این سال‌ها در کشور‌هایی همچون تانزانیا، عربستان، امارات، آفریقای جنوبی، ترکیه، آذربایجان، بنگلادش و پاکستان به تلاوت کلام وحی پرداخته است.
احمدی‌وفا امسال نیز برای ششمین بار در قالب کاروان قرآنی نور رهسپار سرزمین وحی شد و به افتخار بزرگ تلاوت در مسجدالحرام نائل آمد، تجربه‌ای که به گفته خود او ژرف‌ترین تأثیرات روحی را بر وجودش نهاده و قدر مسیر فرهنگی‌اش را صد چندان کرده است.
این قاری بین‌المللی قرآن رمز توفیق را در چهار عنصر می‌داند: «توکل بر خدا، عنایت امام رضا(ع)، کوشش پیوسته و دعای پدر و مادر»، به‌زعم او، رضایت و همراهی خانواده ستون اصلی موفقیت در این مسیر است و بی‌آن، هیچ قله‌ای فتح شدنی نیست.
از دیدگاه احمدی‌وفا، علاقه بر استعداد مقدم است و برای همین اعتقاد دارد: «تلاوت، هنری نیست که صرفاً با ذوق یا نبوغ شکوفا شود، باید عاشق بود، دل در گرو آن بست و ساعت‌ها با جان و دل آن را زمزمه کرد. به جوانان تذکر می‌دهم که در مسابقات قرآن، بیش از مهارت، این اعتماد به نفس است که سنگ محک موفقیت است.»
این خادم برگزیده قرآن کریم، پیش از هر تلاوت، به حضرت فاطمه زهرا(س) متوسل می‌شود و سوره کوثر را زمزمه می‌کند تا دلش آرام بگیرد.
در آخرین ماه سال گذشته، در نیمه ماه مبارک رمضان و در آستانه سال نو، یکی دیگر از افتخارات این قاری بین‌المللی رقم خورد و نشان خادمی قرآن را دریافت کرد، نشانی که برای او نه پایان راه، که طلوعی دیگر برای افقی بلندتر در مسیر خدمت به کلام الهی است.
انتهای پیام
