به گزارش ایکنا، در هنگامهای که ایران زمین، آماج حملات تجاوزگرانه رژیم صهیونیستی شد، شماری از بهترین فرزندان این سرزمین در جبههای دیگر به شهادت رسیدند؛ جبههای که نه صرفاً از خاک، که از حقیقت، نور و تلاوت دفاع میکرد.
در میان شهدای مظلوم این حمله، نام چهرههایی دیده میشود که روحشان با قرآن کریم عجین شده بود، مردان و زنانی از تبار آیه، کودکانی که هنوز سورههای آغازین زندگیشان را سرمشق میکردند، اما در نیمه راه به سمت آسمان پرکشیدند.
این گزارش، به معرفی شهدای قرآنی حملات رژیم صهیونیستی میپردازد، تا ادای دِینی باشد به شهدای قرآنی حمله ۱۲ روزه، آنان که آیات را نه فقط با صدا، که با جان خویش تلاوت کردند.
در میان همه شهدا، نام سردار شهید حسین سلامی، فرمانده فقید کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بیش از دیگران خودنمایی میکند. سردار سلامی سال 1339 در یکی از روستاهای شهرستان گلپایگان استان اصفهان به دنیا آمد.
سرداری که حافظ کل قرآن کریم و نهجالبلاغه بود و در خطابههایش، قرآن را نه بهعنوان زینت لفظ، بلکه به مثابه راهبر اندیشه و رکن رهبری معرفی میکرد؛ کسی که سخنرانیهایش اغلب مزین به آیات الهی بود.
در دوران مسئولیت خود، با راهاندازی قرارگاه قرآنی نور، مسیر روشنی برای تعمیق فعالیتهای قرآنی در سپاه ترسیم کرد. او معتقد بود، مجاهدت با شمشیر قرآن، راهی مؤثرتر برای پاسداری از اسلام ناب است.
این سردار سپاه اسلام در ۲۳ خردادماه ۱۴۰۴ و در نخستین ساعات حمله رژیم صهیونیستی به ایران اسلامی به آرزوی همیشهگیاش که شهادت بود، رسید.
احسان ذاکری، حافظ، قاری و فعال رسانهای حوزه قرآن، دیگر شهید قرآنی این حماسه خونین بود. او مراحل تکمیلی حفظ و قرائت قرآن را نزد مرحوم استاد تیمور پرهیزکار گذراند و در کنار تحصیل در رشته حقوق تا مقطع کارشناسی ارشد، به فعالیت رسانهای در مجموعههایی چون ایکنا و دفاعپرس مشغول بود.
ذاکری طی سالهای ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ یکی از چهرههای پرتلاش تحریریه خبرگزاری بینالمللی قرآن بود و بسیاری از مخاطبان، چهرهاش را با بستههای خبری «عصر ایکنا» به یاد دارند. او در مسیر رسالت قرآنی خود، حتی در کسوت پاسداری نیز قلم و قرآن را از هم جدا نکرد و سرانجام، روز دوشنبه دوم تیرماه ۱۴۰۴، در حمله رژیم صهیونیستی در تهران خون مطهرش را به پای درخت نور فدا کرد.
نام شهیده زهرا نظری، آموزگاری از جنس حیا و هدایت، در میان شهدای قرآنی میدرخشد. او بیش از یک دهه بهعنوان مربی دارالقرآن حرم مطهر امام رضا(ع) مشغول تعلیم قرآن به کودکان، نوجوانان و بانوان زائر بود، اما رسالتش به همینجا ختم نشد؛ با روحیهای جهادی، پا به زندانها گذاشت تا در دل تاریکی، روشنی آیهها را بیفشاند و آموزش قرآن به زندانیان را در کارنامه خود ثبت کند.
او بیست و هفتم خردادماه در حالیکه هنوز آموزههایش در ذهن شاگردانش زنده بود، در پایتخت ایران هدف حمله متجاوزانه رژیم صهیونیستی قرار گرفت و آسمانی شد. بانویی که قرآن را نه فقط با صدا، که با سلوک خویش آموزش میداد.
سروان پاسدار سعید عزیزی، قاری جوان و برگزیده کشور از دیگر شهدای والامقام این نبرد بود. او سال ۱۳۷۵ در شهرستان کنگاور استان کرمانشاه به دنیا آمد.
عزیزی، مردی از نسل قرآن و اذان، قرار بود ۱۲ تیرماه در مرحله کشوری مسابقات سراسری قرآن کریم در رشته قرائت تحقیق حاضر شود، اما سرنوشت، صفحه دیگری برایش رقم زد؛ صفحهای به رنگ خون و آفتاب.
او نه در تریبون تلاوت که در میدان دفاع از میهن آیات آسمانی را زمزمه کرد و به افق جاودانگی پیوست. سعید عزیزی، سال گذشته رتبه نخست رشته اذان در مرحله شهرستانی را کسب کرده بود و امسال خود را برای رسیدن به موفقیتهای بیشتر در رشته قرائت تحقیق آماده میکرد؛ صدایی که هنوز در گوشها زنگ میزند، اینک از منارههای تاریخ طنین میافکند.
دلخراشترین صفحه این روایت، به نام دو کودک هفتساله گره خورده است؛ طاها بهروزی و علیسان جباری، قرآنآموزان مؤسسه «حورا» در محله حیدرآباد تبریز بودند.
کودکانی که تازه گام در مسیر نور نهاده بودند، شاگردانی که آمده بودند تا گامهای خود را در مسیر نور بردارند، اما در نهایت پذیرفتهشدگان سفره آسمانی شهیدان شدند.
رژیم صهیونیستی با کینهای تاریک پیکرهای کوچک و پاک این دو فرشته را زیر آوار خصومت دفن کرد، اما روحشان همچون دو آیه ناشناخته بر آسمان ایمان نوشته شد. آنها فقط دو کودک نبودند، طاها و علیسان دو نشانه بودند از مظلومیت حقیقت.
بیتردید، شهدای معرفی شده در این گزارش تنها چهرههای رسانهای شده از میان قرآنیان جنگ تحمیلی اخیر هستند؛ اما در میان بیش از هزار شهید این روزهای تلخ، بیگمان دستان بسیاری بودهاند که با آیات الهی مأنوس بودند و دلهایی که قرآن را نه بر زبان، که در جان داشتند؛ مؤمنانی گمنام که شاید هیچگاه نامشان به عنوان حافظ یا قاری ثبت نشد، اما سبک زندگیشان سراسر تفسیر عملی کتاب خدا بود.
انتهای پیام