به گزارش ایکنا، آیتالله محمدباقر تحریری، استاد اخلاق حوزههای علمیه تهران روز گذشته 22 مهرماه در جمع مدیران و کارکنان سازمان دارالقرآن الکریم طی سخنانی قرآن کریم را هادی بالذات برای جویندگان حقیقتی دانست که میخواهند فطرت حقطلبی خود را شکوفا کنند و تصریح کرد: نزول قرآن در قالب الفاظ برای تعقل است. همه ما بر سر سفره بیکران و مهمانی خاص الهی قرار گرفتهایم و باید بکوشیم تا از این مائده آسمانی، نهایت بهره را ببریم.
این استاد اخلاق، تزکیه را هدف اصلی نزول قرآن برشمرد و مراحل بهرهمندی از کلام وحی را شامل تلاوت، نظام تعلیم و تعلم و در نهایت، تزکیه دانست و تأکید کرد: در تمام فعالیتهای قرآنی، باید این هدف والا محور حرکت باشد. تلاوت صحیح و تجویدی، پلههای نخستین ارتباط با قرآن هستند و پس از آن، باید به تعلیم و تعلم معارف قرآن پرداخت.
وی در ادامه بر ضرورت باور قلبی به حقانیت معارف قرآنی اشاره کرد و افزود: این باور را باید هم در خود و هم بهویژه در نسل جوان تزریق کنیم. قرآن تنها برای خواندن نیست، بلکه باید در متن زندگی پیاده شود و تمام تلاوتها و آموزشها، مقدمهای برای این تحقق است.
تحریری با اشاره به یک آسیبشناسی مهم به مواردی اشاره کرد که در آن فرد حافظ قرآن است، اما به موازین اولیه دین و اخلاق پایبند نیست و این مسئله به بروز مشکلات فردی و خانوادگی میانجامد.
استاد برجسته اخلاق با استناد به روایتی از امیرالمؤمنین(ع)، «فهم» فقه را برتر از «علم» دانست و تصریح کرد: فقه به معنای دانستن این است که علم را در کجا و چگونه به کار گیریم؟ قرآن «ربیع القلوب» بهار دلها است و برای شفا یافتن از بیماریهای فکری، اعتقادی، عملی و اخلاقی نازل شده است.
وی با نقل حدیثی از پیامبر اکرم (ص) که میفرمایند «چه بسا قاری قرآنی که قرآن او را لعنت میکند»، به تبیین معنای «حق تلاوت» از منظر امام صادق (ع) پرداخت و گفت: حق تلاوت ترتیل آیات، فهم معانی و عمل به احکام آن است. حق تلاوت، به حفظ آیات و تکرار حروف نیست، بلکه باید در آیات تدبر کرد تا صاحبان خرد متنبه شوند.
انتهای پیام