در روزهایی که صدای آژیر خطر پرتکرارتر از صدای زنگ مدرسه و بازار بود، دزفول ماند و ایستاد. مقاومت دزفول با حضور رزمندگان، مردان و زنان، پیران و خردسالانی همراه بود که ایستادند و زندگی، ایمان و عزت را هر روز از زیر آوار صدها موشک و هزاران توپ و راکت بیرون کشیدند. این ایستادگی آنچنان درخشان بود که دزفول در تاریخ چهارم خرداد 1366 لقب پایتخت مقاومت ایران را از آن خود کرد.