جانِ کلام؛
شکر یعنی به جریان انداختن داده‌های او در راهی که او می‌خواهد که باعث زیادتی خود انسان است. «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ سروه ابراهیم آیه ۷» تعبیر این نیست لَأَزِیدَنَّکُمْ نعمَتکُم، نعمت را زیاد می‌کنم؛ وسیعتر از این است؛ خود انسان زیاد می‌شود. در نتیجه می‌تواند به آنچه که دارد جهت بدهد و آنچه را که دارد به مقصد برساند. هستی پای او باشد نه بار او، قدرت، ثروت، سلطنتش حتی. برای علی (ع) پا است، بار نیست. علی (ع) امیر آنچه که دارد نه اسیرش، جهت می‌دهد به آن و این قدرت در نتیجه آن است. [استاد علی صفایی حائری، کتاب عوامل رشد، رکود، انحطاط]
کد خبر: ۴۰۲۷۰۵۰ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۰/۱۹
با درک تنهایی و ضرورت حادثه و عشق و علاقه، با این سه عامل، استعدادهای فلج شده، پا می‌گیرند و راه را نزدیک می‌کنند. [علی صفایی حائری، کتاب مسئولیت و سازندگی، صفحه 251]
کد خبر: ۴۰۲۲۶۱۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۰/۰۱
جانِ کلام؛
طبق آیه 139 سوره آل‌عمران «وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» شماها برتر هستید، حتی برتر از زمان هستید، مؤمن جلودار زمانش است؛ نمی‌نشیند تا زمان، زمینه را فراهم کند. محکوم نیست، حاکم زمانش است. [استاد علی صفایی حائری]
کد خبر: ۴۰۲۱۹۴۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۹/۲۸
هنر در آن جا می‌جوشد که انسان بیشتر می‌خواهد و از دنیای موجود و وضع موجودش قانع نیست. [علی صفایی حائری، استاد و درس (ادبیات، هنر، نقد)؛ صفحه 123]
کد خبر: ۴۰۲۰۸۸۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۹/۲۴
شاید گام اول توحید، این باشد که انسان به توحید با خودش برسد؛ ظاهر و باطنش را یکی کند، واقعیت موجود خویش را با حقیقت متعالی انسان، یگانه کند. [علی صفایی حائری، کتاب تربیت کودک، صفحه 15]
کد خبر: ۴۰۱۷۲۵۳ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۹/۰۹
جانِ کلام؛
تو که می‌خواهی حکمی را که فهمیدی، حالا بیایی به فلانی تطبیق کنی «آقا تو این کار را بکن» تو چطور می‌خواهی تطبیق کنی؟ تو به اقدار او واقفی؛ تو به شرایط او واقفی؟ معصوم که سزاوارترین کسی بود که عهده‌دار تمام نفوسشان بشود، بگوید:
تو این کار را بکن تو آن کار را بکن؛ بیناتی با نفوس برخورد کرد! تربیت حذفی نداشت، تربیت ارشادی نداشت. [استاد علی صفایی حائری]
کد خبر: ۴۰۱۱۰۸۷ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۸/۱۶
به مناسبت هفته وحدت
دست دادن‌ها یعنی ما با هم هستیم؛ و حتی در جدا شدن‌هایمان با هم دست می‌دهیم، یعنی ما در جدایی‌هایمان و در تفرقه‌هایمان، وحدت است. کسانی که به خاطر حق جمع شده‌اند و «الله» جامع این‌ها بوده «قُلْ يَجْمَعُ بَيْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفْتَحُ بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِيمُ» نمی‌توانند به خاطر باطل‌ها از هم جدا شوند. [استاد علی صفایی حائری، کتاب جمع‌ها و حاصل جمع‌ها]
کد خبر: ۴۰۰۵۷۶۳ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۸/۰۱
بیداری خودش حرکت نمی‌آورد یک موقع طلب هم پیدا کرده، عشق هم دارد، علاقه هم پیدا کرده، واقعاً عاشق است ولی باز حرکت نمی‌تواند بکند. پا ندارد بال ندارد. خیلی از گنجشک ها می‌خواهند پر بزنند ولی وقتی پر و بالش درنیامده باشد، طعمه کلاغ‌هاست... اگر بدانم فلان بزرگ، حالا امام زمان(عج) که هیچ این بماند در فلان جا است باور کنید این قدرت ندارم نزدیک بروم. [علی صفایی حائری، کتاب جمع‌ها و حاصل‌جمع‌ها]
کد خبر: ۴۰۰۵۲۹۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۷/۲۴
جانِ کلام؛
کمِ مستمر بهتر از زیادِ ملال‌آور است. همیشه یک چیز کم و مستمری را بین خود و خدایتان داشته باشید که این پیوند مستمر، باعث نجات آدمی است و او را به نتیجه می‌رساند. [استاد علی صفایی حائری، کتاب آیه‌های سبز]
کد خبر: ۴۰۰۳۳۹۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۷/۱۸
شهادت، انتخاب حسین (ع) است؛ نه هدف... و شفاعت، نتیجه است؛ نه مقصد... [علی صفایی حائری، کتاب عاشورا؛ صفحه 56]
کد خبر: ۳۹۹۷۷۳۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۷/۰۱
هر کس که رشدی ندارد مرده است، هرچند در هر دقیقه چندبار شُش‌‌هایش از هوا خالی و پُر شود. [استاد علی صفایی حائری، درآمدی بر علم اصول/106]
کد خبر: ۳۹۹۷۱۴۷ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۶/۲۳
جانِ کلام؛
مربى انسان جز آفريدگار انسان نيست. ربّ اوست و مربى اوست. و ديگران بايد درس تربيت را از او بگيرند و راه تربيت را بياموزند.
مربى بايد از استعدادها و از كسرىها و از دردها و درمانها و عوامل تربيتى آگاه باشد و قانونهاى مؤثر را بشناسد. مربى مانند طبيب است، بايد دردها را بشناسد و داروها را بشناسد و روحيهها را بشناسد. چون هر دارويى در هر روحيهاى مؤثر نيست. [استاد علی صفایی حائری، کتاب مسئولیت و سازندگى، صفحه ۵۴]
کد خبر: ۳۹۹۶۶۴۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۶/۲۱
جانِ کلام؛
غم‌ها را نمی‌توان کم کرد، باید خودت را زیاد کنی [علی صفایی حائری، کتاب تطهیر با جاری قرآن، جلد 3، صفحه 80]
کد خبر: ۳۹۹۲۹۶۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۶/۰۴
آنها که در پیشگاه حسین (ع) حلول کردند و در رحل حسین (ع) فرود و فراز یافتند، آنها که پیشاپیش حسین (ع)، جام‌های وفا را سرشار کردند و به استقبال تیر‌ها و نیزه‌ها رفتند، این‌ها به تصدیق حسین (ع) در بهشت هم جلودار هستند و سرافراز «انت أمامی فی الحنة». [استاد علی صفایی حائری، کتاب وارثان عاشورا، صفحه ۲۵۸]
کد خبر: ۳۹۹۰۹۳۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۵/۲۶
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره یک بخش از دعای صحیفه سجادیه می‌گوید: در دعای 45 صحیفه سجادیه آمده: «فَأْجُرْنَا عَلَى مَا أَصَابَنَا فِیهِ مِنَ التَّفْرِیطِ» دعای غریبی است؛ می‌گوید خدایا به بدیهای ما پاداش بده؛ چون پاداش را به خوبی می‌دهند! زمانی گناهی انجام می‌دهیم وقتی خداوند انکسار ما را پس از انجام آن می‌بیند، به این شکست دلی‌ها می‌بخشد.
کد خبر: ۳۹۸۸۳۹۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۵/۱۴
استاد علی صفایی حائری درباره روز عرفه می‌گوید: روز عرفه، روز دعاست. در روایت است کسی که از شب قدر گذشت، امیدش فقط به روز عرفه باشد و اگر امروز هم محروم شد، دیگر دستش خالی می‌ماند. ما که قدر را پشت سر گذاشتیم لااقل بگذار از عرفه بهره داشته باشیم.
کد خبر: ۳۹۸۵۳۹۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۴/۲۹
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره تعامل صحیح با جوانان می‌گوید: بحث این نیست که «تهاجم فرهنگی» آمده. این‌ها همه بحث‌های عکس‌العملی است. مگر قبلا نبوده؟ مگر شیطان در بهشت همراه آدم نبود؟ می‌خواهید از «بهشت» منقح‌تر درست کنید؟... وقتی می‌خواهیم به جوانان بگوییم فساد نکنید، باید یک «عشق بزرگتر» در او ایجاد کنیم، تأمینش کنیم و یا اشتغال برایش فراهم کنیم.
کد خبر: ۳۹۸۳۹۹۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۴/۲۶
جانِ کلام؛
علی صفایی حائری درباره تحول در طبیعت و تحول در انسان‌ها می‌گوید: «اللهم فاجعل نفسی مطمئنه بقدرک» نعمت‌ها تحول دارند، مستمر زیر و رو می‌شوند. هم در انسان تحول وجود دارد هم در جهان؛ تحول در طبیعت و انسان باعث می‌شود که انسان به نعمت‌ها نتواند آرام بگیرد، اما اگر به قَدَر مطمئن بشوی اندازه‌ها تو را مطمئن بکنند، آن موقع تو اگر [نعمت] باشد شاکری و اگر نباشد صابری. دیگر آفت تحول راهزن نعمت‌های تو نیست.
کد خبر: ۳۹۵۹۸۲۰ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۱/۱۲
جانِ کلام؛
«حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ» بهترین حال، حال کسی است که می‌داند در هر حالتی چه بکند و در هر موقعیتی چگونه موضع بگیرد. [علی صفایی حائری ( عین صاد )]
کد خبر: ۳۹۵۹۲۸۸ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۲/۳۰
جانِ کلام؛
شیرین‌ترین امکانی که به آدم می‌دهند این است که علی (ع)، وّلی سراغت را بگیرد. در دل تو چه چیزی باید باشد؟ علی (ع) می‌گوید «أین عمار؟». راجع به اصحاب کهف می‌گویند: «إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى*وَرَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ» این‌ها فتیه بودند، جوانمرد بودند. فتیه به جوان می‌گویند در تفسیر آمده، این‌ها پیرمردهای بزرگی بودند اما فتوتی که در آنها هست چیست؟ دل‌ها، دل‌های مربوط و مرتبط است. دل ما باز است، ترس، خوف، غرور و یأس در آن خواهد بود. دل مربوط مثل آن دلی است که درون محفظه باشد؛ هر شیطانی نمی‌تواند وسوسه‌اش کند.
استاد علی صفایی حائری
کد خبر: ۳۹۵۶۶۷۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۲/۱۱
