استاد حسین الهی قمشه ای

استاد حسین الهی قمشه‌ای درباره قرآن کریم می‌گوید: آدم نباید به این سادگی قبول کند که کتابی را بخواند. اگر من خودم راجع به قرآن نوشتم، قرآن یک کتاب تأیید شده است. یعنی بزرگان تراز اول در جهان گفتند این کتاب خواندنی است؛ حتما بخوانید. از گوته گرفته تا ویکتور هوگو، لامارتین و خیلی از آدم‌هایی که جزو نوادر ادبیات جهان بودند؛ و به تازگی آقای هارولد بلوم آمریکایی که بزرگ‌ترین منقد کتاب است، می‌گویند قرآن یک کتاب خیلی استثنایی است.

استاد حسین الهی قمشه‌ای درباره حکیم خیام نیشابوری می‌گوید: شعرای پیش از خیام، خِردگرا بودند مانند ناصر خسرو؛ بعد آهسته آهسته با حضور سنایی عرفان شکل می‌گیرد. سنایی در وصف خیام نوشته است تو پیشرو حکیمان اسلامی هستی و من پیشرو عارفان اسلامی هستم. سنایی ذاکر به این نکته بوده خیام را به عنوان پیشوای حکیمان عالم اسلام معرفی کرده. عجیب است برخی تصوراتی راجع به خیام دارند که مردم را به خوش‌گذرانی دعوت می‌کند که اگر چنین بود در جامعه آن زمان، حجت‌الحق به او نمی‌گفتند.

هر کسی باید در درون خود به سرچشمه رحمت و برکت ایمان داشته باشد و این باعث شادی می‌شود. بر همین اساس مؤمن همواره شاد است و غصه‌دار نیست و چهره گشاده دارد و نشان شادی، شُکر کردن است. [استاد حسین الهی قمشه‌ای]

استاد حسین الهی قمشه‌ای ضمن بیان این مطلب که نقش بر پیشانی بستن نشانه مسلمان بودن نیست، صفات مؤمن را با استناد به آیات قرآن برشمردند که در ادامه می‌بینیم.

استاد حسین الهی قمشه‌ای در کلامی شیرین می‌گوید: هنر می‌تواند انسان را از همه غصه‌های عالم فارغ کند. قرآن را می‌شود به چشم ادبیات نگاه کرد؛ هیچ کتابی به این مرتبه و این درجه از کمال نیست. از هیچ کتابی به این اندازه بهره به انسان نمی‌رسد و اگر در تمام ادبیات جهان را بگردی تا یک داستان کوتاه بیابی، در کنار یکی از داستان‌های قرآن مثلا داستان حضرت یوسف (ع)، رنگ می‌بازند. چه اندازه لطایف در یک داستان کوتاه جمع شده است. هر چه در قرآن است، خطاب به شماست. قرآن را در شأن خود بخوانید. از هر پیغمبر هزار نکته بیاموزید؛ هر پیغمبر یک مرتبه از مراتب کمال انسان است.

استاد حسین الهی قمشه‌ای درباره جسم فانی می‌گوید: بدن‌هایمان ما را به گونه‌ای احاطه کرده‌اند که زندانی هستیم. من می‌خواهم پرواز کنم، اما جسم نمی‌تواند دنبال من بیاید، حریف من نیست اصلا. در شعر مولانا می‌خوانیم «جان‌های مرده اندر گور تن، چون رهند از تن رهند از صد محن/ در فضای عشق حق رقصان شوند/ همچو قرص ماه بی‌نقصان شوند» ما می‌رویم تا آزاد شویم. حتی پیغمبر اکرم (ص) فرمودند بدکاران هم وقتی می‌میرند خوشحال می‌شود، چون می‌گویند از شر مکانی که منبع بدکاری بود خلاص شدیم. هیچ مرده‌ای نیست که راضی نباشد از مردن، همه می‌گویند الحمدلله که بالاخره خلاص شدیم.