کارگزار دولت اسلامی

امام جمعه کاشان با اشاره به آیه ۵۱ سوره کهف گفت: وقتی می‌خواهیم کارگزاری منصوب کنیم، باید شخصی را انتخاب کنیم که متعهد و متخصص بوده و گمراه نباشد.

امیرالمؤمنین علی(ع) در نامه 31 نهج‌البلاغه، خطاب به امام حسن مجتبی(ع)، پاکدستی مالی را شاخصی برای کارگزار نظام اسلامی برمی‌شمرد و می‌نویسد: «نگهداری آنچه در دست داری، به نظر من پسندیده‌تر است از درخواست چیزی که در دست دیگران باشد و تلخی یأس، بهتر از طلب کردن از مردم و داشتن حرفه با عفت، بهتر از بی‌نیازی همراه با گناه است.»

امام علی(ع) در نامه‌ای به حارث بن عبدالله همدانی، از اصحاب خاص خود، تمسک به قرآن را شاخص دیگری برای کارگزار نظام اسلامی بیان می‌کند و می‌نویسد: «به رشته استوار قرآن چنگ بزن و از آن پند و اندرز بگیر و حلال آن را حلال و حرام آن را حرام بدان و آنچه از حق پیش از این بوده، تصدیق کن و از گذشته دنیا برای آینده عبرت گیر که گذشته و آینده آن شبیه یکدیگر است و آخر آن به آغازش می‌پیوندد و تمام آن رفتنی و جداشدنی است و نام خدا را بزرگ دار و آن را جز به حق یاد مکن و مرگ و جهان پس از مرگ را بسیار یاد کن.»

دقت در گزینش نیروها، یکی از شاخص‌های کارگزار نظام اسلامی است که از نامه ۵۳ نهج‌البلاغه، مشهور به عهدنامه مالک اشتر به دست می‌آید. امیرالمؤمنین(ع) در بخشی از این نامه می‌نویسد: «بدترین وزیران تو کسی است که پیش از تو وزیر اشرار بوده و کسی که در گناهشان شرکت داشته است. پس هرگز چنین کسانی را محرم راز خود قرار مده، زیرا اینان یاوران گناهکاران و برادران ستم‌کارانند. و تو می‌توانی جایگزینی بهتر از آنان بیابی که در رأی و کاردانی مانند آنها باشند و بار گناهان آنها را نداشته باشند، از کسانی که ظالمی را در ستم‌کاری و گناه‌کاری یاری نرسانده‌اند. رنج و خرج چنین کسانی برای تو کمتر، یاری‌شان به تو بهتر، مهربانی‌شان با تو بیشتر و الفتشان با بیگانه کمتر است. اینان را از خاصان و نزدیکان خود در خلوت‌ها و مجلس‌ها قرار ده. باید برگزیده تو کسی باشد که از همه به گفتن سخن تلخ حق، گویاتر است و در اموری که بر اثر هوای نفس از تو سر می‌زند و خداوند برای اولیایش نمی‌پسندد، کمتر یاری‌ات دهد، در هر کجا که باشد.»

امام علی(ع) در بخشی از خطبه 164 نهج‌البلاغه، قیام برای حق و عدل را از شاخص‌های کارگزار نظام اسلامی برمی‌شمرد و می‌فرماید: «بدان که بهترین بندگان نزد خدا، پیشوای عادل است که هدایت‌شده و هدایتگر است؛ سنت‌های معلوم را به پا می‌دارد و سنت‌های مجهول و بی‌اساس را می‌میراند و همانا سنت‌ها آشکارند و نشانه‌هایی دارند و بدعت‌ها نیز آشکارند و نشانه‌هایی دارند و به تحقیق که بدترین بندگان نزد خدا، پیشوای ستمگر است که گمراه است و گمراه می‌کند. سنت‌های معلوم را می‌میراند و بدعت‌های متروک را زنده می‌کند.»

در بخشی از نامه 53 نهج‌البلاغه که به عهدنامه مالک اشتر شهره است، امیرالمؤمنین(ع) شاخص دیگری از کارگزار نظام اسلامی به دست می‌دهد: «با دانشمندان بسیار به گفت‌وگو بنشین و با حکما و اندیشمندان بسیار به بحث بپرداز. این گفت‌وگوها و بحث‌ها باید درباره اموری باشد که به وسیله آن امور کشورت اصلاح شود و آنچه را موجب پایداری مردم پیش از تو بوده است، تثبیت کند.»

امیرالمؤمنین(ع) در بخشی از نامه 46 نهج‌البلاغه، شاخصی از کارگزار نظام اسلامی به دست داده است. ایشان در این نامه خطاب به یکی از فرمانداران خود می‌فرماید: ««با رعیت فروتن و گشاده‌رو باش و با نرمی و ملاطفت با آنان رفتار کن. مبادا یکی را با گوشه چشم بنگری و دیگری را رویاروی نگاه کنی، یا یکی را به اشاره و دیگری را با سلام و تحیت پاسخ گویی. (با همه یکسان رفتار کن) تا بزرگان در ستم کردن تو طمع نکنند و ناتوانان از عدالت ناامید نگردند.»

در آیه 50 سوره مائده قرآن کریم آمده است که یهود و نصاری را ولی و تکیه‌گاه خود قرار ندهید که بررسی این آیه از نگاه سیاسی و انتخاباتی را از زبان محمدمصطفی اسعدی، استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشکی ایران می‌شنویم.