معاون اداری و پشتیبانی سازمان دارالقرآن الکریم در ادامه با بیان اینکه استاد مروت در آن زمان جوانی خوب و متدین بود، اظهار کرد: از لحاظ اطلاعات قرآنی کسی در کشور وجود نداشت که اطلاعات قرآنی ایشان را به شیوه مدرن و روز داشته باشد، یعنی استاد مروت مسلط به قواعد علم قرائت بود و اختلاف قرائات را میدانست و در آن زمان نیز از قاریانی بود که کسی مانند وی تلاوت به صورت تحقیق پیشرفته را نداشت.
حاجیشریف در ادامه با بیان اینکه کلاسهای قرآن کشور در آن زمان بیشتر سنتی بود و برخی نیز که به شیوههای روز به تقلید از قراء مصری میخواندند، سطحشان خیلی بالا نبود، تصریح کرد: در این شرایط، استاد مروت، تنها کسی بود که به سبک قراء مصری تلاوت میکرد و نغمات را مطلع بود البته نه به شیوه فعلی امروز؛ چرا که در آن زمان یعنی قبل از انقلاب، حتی مصریها نیز همینطور بودند.
پیشکسوت قرآنی کشور در ادامه با اشاره به سفر استاد مروت به کشور مصر افزود: در زمانی که استاد مروت به مصر و دانشگاه الازهر رفته بودند، طی سؤالی که از ایشان شده بود و در نوار کاست به جا مانده (سؤالات طوری بود که باید به صورت شفاهی پاسخ داده میشد)، استاد میگوید که هنگامی که شیخ «مصطفی اسماعیل» تلاوت میکند، «عبدالحلیم» که از بزرگترین موسیقیدانان مصر است پای تلاوت مصطفی اسماعیل مینشیند و نتبرداری و سپس از این برداشتهای خود آهنگسازی میکند در صورتی که شیخ مصطفی اسماعیل اصلا در کلاس موسیقی شرکت نکرده بود.
وی با اشاره به اینکه استاد مروت نیز این اطلاعات را داشت و میخواند، اظهار کرد: تلاوت قرآن این نیست که ما کلاس موسیقی برویم، اگر قرآن را به خاطر خدا بخوانیم و به طور نسبی نیز به معانی و مفهوم قرآن مسلط باشیم، خود خداوند متعال، کمک میکند که آن را با چه لحنی بخواند و لحن آن نیز درست از آب در بیاید و استاد مروت در آن زمان در این زمینه منحصر به فرد بود.
حاجی شریف با بیان اینکه ما در طول هفته حداقل در سه جلسه استاد مروت شرکت میکردیم، گفت: در سال 1353 نیز ایشان یک جلسه خصوصی در منزلشان داشتند که شش تا هفت نفر در این جلسه حضور داشتند و بنده نیز در این جلسه خصوصی شرکت میکردم.
پیشکسوت قرآنی کشور در ادامه با اشاره به اینکه قبل از انقلاب هیچکس نسبت به تدریس کلاسیک علم قرائت تسلط نداشت، افزود: استاد
مروت، انسان متدینی بود و با اینکه وضع زندگی معمولی داشت، ولی کمک به دیگران و افراد
ضعیف را (اگر سراغ داشت) تا آنجایی که در توانش بود انجام میداد. بنده به خاطر
دارم زمانی مشکلی برای فردی به وجود آمده بود که استاد مروت با اینکه خود زندگی
سادهای داشت، فرش خود را فروخت و به آن شخص که نیاز داشت، کمک کرد.
وی در ادامه تصریح کرد: استاد مروت در سال 1354 به دلیل اینکه در ایران کسی نبود که سطح بالایی در این زمینه داشته باشد، جهت حضور در دانشگاه الازهر مصر در رشته قرائات مجبور شد به کشور مصر سفر کند و به همین دلیل ما نیز دستمان از ایشان کوتاه شد، البته اگر سؤالی و کاری داشتیم به ایشان نامه مینوشتیم و استاد نیز یا از طریق نامه و یا در برخی موارد که سؤال ما در مورد تلفظ و میزان کششها در قرائت بود از طریق نوار کاست پاسخ ما را میدادند.
پیشکسوت قرآنی کشور در ادامه سخنان خود در رابطه
با درگذشت استاد مروت اظهار کرد: ما عزیزی را از دست دادیم که مشابه نداشت. استاد
مروت در راه قرآن و آموزش آیات الهی خیلی خدمت کرد و بنده با شنیدن خبر درگذشت
ایشان خیلی ناراحت و متأثر شدم.
*جمعی از قاریان قرآن سال ۵۴ شیراز*
نفر اول نشسته سمت راست استاد شهریار پرهیزکار - استاد حاجیشریف و احمد عتیقی نشسته سمت چپ
از سمت چپ ایستاده به ترتیب صفوی - مرحوم قادر اسدی - شهید احمد انصاری - استاد محسن بادپا - دکتر مستفید - استاد مروت - ابراهیم جباری - مرحوم حسن رجبی
ایستاده ردیف دوم از سمت راست محمد بادپا
حاجی شریف با بیان اینکه استاد مروت در زمینه علم قرائت در ایران دومی نداشت با اشاره به تلاشها و خدمات فراوان ایشان اظهار کرد: زمانی که استاد مروت قصد سفر به مصر را داشتند پیش از سفر، تقریبا هر روز از هفته ایشان شبها جلسه قرآن داشت و شاید فعالترین نیروی قرآنی در زمینه آموزش قرآن بود. بنده به خاطر دارم ایشان جلسهای در منطقه قدیمی مجیدیه و مسجد حضرت رسول(ص) این منطقه داشت که هنگامی که در هفته اول تعداد افراد را اعلام کردند، بالای صد نفر نیرو در مسجد حضور پیدا کرده بودند که استاد مروت اسامی آنها را یادداشت کرد و در هفته دوم نیز ایشان اکثر افراد شرکتکننده را با اسم صدا میکرد و این نشاندهنده آن است که استاد حافظه بالایی داشتند که این جلسه نیز بسیار خوب بود و با شور زیاد شرکتکنندگان برگزار میشد و این همان مسجدی بود که مرحوم استاد «حسین صبحدل» نیز بعدها جلسات خود را در این مکان برگزار میکرد.