بحثی در دو سوره فلق و ناس

به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، بلاگر«حكمت‌كده» در يكی از پست‌های وبلاگ خود به بررسی دو سوره‌ی فلق و ناس پرداخته‌است. در بخشی از اين پست آمده است: در اين دو سوره با عظمت كه حاوى بسيارى از حقايق است به مسئله شرور و وساوس و مبادى و منشأ هر دو راه علاج‌اش اشاره شده است. دستور به قرائت هر دو سوره با تأكيدهاى فراوانى كه رسيده، به خاطر اين است كه تكرار قرائت حقايق دو سوره را در قلب ظهور داده و پس از قلب تمام اعضا و جوارح را تصرف كرده، آدمى را با تمام وجود در پناه حضرت حق قرار دهد، تا از هر شرّ و وسوسه‌اى در امان بماند.
نويسنده در ادامه ضمن بيان آيه‌ی«قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ»، چنين می‌آورد: فلق اگر اشاره به نوع باشد شامل هرگونه فلقى مى‌شود، آن شعاعى كه از شكافته شدن تاريكى، و آن گياه و جانورى كه از زمين و بذر و تخم و رحم سرير مى‌آورد. آن چشمه‌ها و باران‌هایى كه از درون كوه‌ها و ابرهاى فشرده جارى مى‌شود.اعمالى كه از نيات و خويها، و معارفى كه از اذهان و افكار، و صورت‌هایى كه از تركيب عناصر و ماده، و وجودى كه از عدم پديدار مى‌شود.
«مِن شَرِّ مَا خَلَقَ»، حرف«ما» دلالت بر تعميم و شمول دارد و اضافه شر به آن و فعل«خلق» و نسبت آن به خالق مشعر به آن است كه شر از خلق و تركيب و امتزاج و تفصيل كائنات و مواد و قوا برمى‌آيد، نه از عالم امر و اراده فاعلى خالق. اين شرور فقط همان مضاف به ما خلق است و در واقع نمايشى از چگونگى نظر و انديشه و دريافت انسان از حوادث متضاد مى‌باشد. و وجود عينى و مستقلى ندارند.
اين وبلاگ‌نويس در پايان می‌نويسد: پس اگر انسان خود را برتر آرد و در حريم قدرت رب رساند و به او ايمان آورد و پناهنده شود و با نظر ربوبى به حوادث و پديده‌هاى جهان بنگرد، از مواجهه با آن‌چه شر مى‌نمايد امنيت مى‌يابد و در درون هر حادثه شر نمائى خيرى يا مقدمه خيرى مى‌نگرد.