«احمد هروی» و خورجینی از جایزه برای تشویق قرآن‌آموزان
مرحوم هروی به دور از هرگونه تجملات میزیست به گونه‌ای که سال‌ها خانه کوچک و ساده‌اش را به رسم گذشتگان مکتب‌خانه کرده بود و همیشه خورجینی از جایزه برای تشویق قرآن‌آموزان به همراه داشت.
به گزارش ایکنا، تجلیل از مقام شامخ معلمان، اساتید و افرادی که برای ترویج قرآن و عترت زحماتی را متقبل شده‌اند، وظیفه‌ای است که نمی‌توان از آن شانه خالی کرد. بزرگداشت و بیان آثار و رفتار این افراد نه تنها قدردانی کوچکی از زحمات بی‌شائبه آنان است، بلکه برای نسل فعلی و جوانان این مرزوبوم آموزنده و راه‌گشاست؛ کسانی که عمری را بدون چشم‌داشتی به آموزش و ترویج کلام وحی گذرانده‌اند و به حق نام خادم‌القرآن بر آنان نهاده‌اند. برخی از این بزرگان چهره در خاک کشیده‌اند که نگاه کوتاهی به زندگی آن‌ها خواهیم داشت. مرحوم احمد هروی یکی از این افراد است.
بیشتر بخوانید:
استادی لباده بر تن با عرقچین ساده
حرف زدن از معلم قرآنی كه تعداد شاگردانش در شش دهه تدریس به بیش از 200 هزار نفر رسیده بیش از آن كه تعجب‌برانگیز باشد، ارزشمند است. همه شاگردان، او را همیشه لباده بر تن با عرقچین ساده‌ای بر سر، سوار بر دوچرخه‌ای می‌دیدند كه قبل از ورود به کلاس، جایزه‌ها را از داخل خورجین بیرون می‌آورد. اینكه این جایزه‌ها سرانجام نصیب چه كسی می‌شد به اندازه نشستن پای حرف‌های چنین استادی برای شاگردان مهم نبود. کلاس خیلی ساده برگزار می‌شد. بچه‌ها دورتادور هم و به اصطلاح مكتبی می‌نشستند و یكی یكی قرائت می‌كردند. هیچ کلاسی بدون دادن جایزه تمام نمی‌شد.
خرید جایزه‌ها از حقوق کارمندی
احمد هروی همه این جایزه‌ها را از حقوق كارمندی‌اش می‌خرید و به شاگردانش می‌داد. چه كودكانی كه با همین جایزه‌های كوچک اما ارزشمند پای ثابت کلاس‌ها و جلسات شدند و تا سال‌ها در کلاس حضور یافتند. خیلی از این كودكان به مدارج بالای علمی رسیدند، اما در این میان چهره‌های بین‌المللی نیز ظاهر شدند و برای همیشه كارنامه استاد حاج احمد هروی را درخشان كردند.
وی دور از هرگونه تجملاتی میزیست و سال‌ها خانه کوچک و ساده‌اش را به رسم گذشتگان مکتب‌خانه کرده بود و همین فعالیت دلسوزانه‌اش از او خادم قرآنی نمونه‌ای ساخت.
انتخاب به عنوان معلم قرآن
مرحوم هروی، كارمند راه آهن بود و در سال 42 از سوی مسئولان راه آهن به عنوان معلم قرآن انتخاب شد. آن زمان کلاس درسی برایش فراهم و شاگردانی در این کلاس‌ها ثبت نام كردند، اما بعد از آن حاج احمد، منتظر ثبت نام فردی نبود، خودش به مسجدها می‌رفت و کلاس قرآن می‌گذاشت. خیلی وقت‌ها پیش می‌آمد از مسئولان مسجد خواهش می‌كرد كه کلاس بگذارند و بعد با خورجینی پر از جایزه کلاس‌ها را برگزار می‌كرد.
ورودش به مسجد آیت‌الله فقیه سبزواری مشهد هم به همین ترتیب بود. بعد از شكل‌گیری محله طلاب و تأسیس بزرگ‌ترین مكان مقدس آن، استاد هروی حاضر بود تا این مسجد را مركز پرورش قاریان و حافظان برجسته قرآن در جهان كند كه چهره‌هایی چون کاظم گرامی، حافظ كل قرآن و نفر اول مسابقات بين‌المللی ايران، رضا عابدین‌زاده، حافظ كل قرآن كريم و نفر سوم مسابقات بين‌المللی ايران، وحید مجتهدزاده، مهدی صیاف‌زاده، نفر اول رشته قرائت قرآن مسابقات بين‌المللی ايران و كاظم بافتی‌گرامی از این جمله‌اند كه اگر از همه آن‌ها بپرسی، روزهایی را به خاطر می‌آورند كه در اتاق استاد در خانه‌اش یا مسجد یا هر جایی كه امكان برگزاری کلاس وجود داشت، پای درس قرآنش می‌نشستند.
مهم بودن تربیت حتی یک نفر
خیلی وقت‌ها پیش می‌آمد استاد در هوای گرم تابستان یا سرمای طاقت فرسای زمستان با دوچرخه راهی کلاسی می‌شد كه یک یا دو شاگرد داشت. برای او تربیت یک نفر هم مهم بود و برایش وقت می‌گذاشت، برای همین هم ماندگار شد.
وی در سال ۱۳۸۱ از سوی اداره‌كل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی به حج عمره اعزام شد و در سال 1388 در همايش تجليل از خادمان قرآن كشور از سوی رئيس‌جمهور مفتخر به دریافت عنوان خادمان قرآن در عرصه آموزش شد.
یادآور می‌شود، احمد هروی، پس از سال‌ها فعالیت در عرصه آموزش و تربیت قاریان و حافظان، در اردیبهشت‌ماه سال 1391 در سن ۸۸ سالگی، دارفانی را وداع گفت.
انتهای پیام
