«ابوالقاسم گرجی» و خدمت در عرصه پژوهش‌های قرآنی
مرحوم گرجی از جمله پژوهشگرانی بود که در کنار گذراندن تحصیلات آکادمیک، دروس حوزوی را تحت تعلیم اساتید و علمای بزرگ فراگرفته بود. وی در سال 1373 در نمایشگاه بین‌المللی قرآن به دریافت عنوان خادمان قرآن کریم در عرصه پژوهش مفتخر شد.
به گزارش ایکنا، تجلیل از مقام شامخ معلمان، اساتید و افرادی که برای ترویج قرآن و عترت زحماتی را متقبل شده‌اند، وظیفه‌ای است که نمی‌توان از آن شانه خالی کرد. بزرگداشت و بیان آثار و رفتار این افراد نه تنها قدردانی کوچکی از زحمات بی‌شائبه آنان است، بلکه برای نسل فعلی و جوانان این مرزوبوم آموزنده و راه‌گشاست؛ کسانی که عمری را بدون چشم‌داشتی به آموزش و ترویج کلام وحی گذرانده‌اند و به حق نام خادم‌القرآن بر آنان نهاده‌اند. برخی از این بزرگان چهره در خاک کشیده‌اند که نگاه کوتاهی به زندگی آن‌ها خواهیم داشت. مرحوم ابوالقاسم گرجی یکی از این افراد است.
بیشتر بخوانید:
اجازات اجتهاد از محضر اساتید
ابوالقاسم گرجی فرزند محمدحسن در دوم فروردین سال 1300 در شهر تهران دیده به جهان گشود. او پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در مکتب‌خانه، وارد حوزه علمیه تهران شد و علوم مختلف حوزوی از جمله صرف و نحو، منطق، معانی و بیان، فلسفه، فقه و اصول را تا سطوح عالی، از استادان نامدار آن عصر از جمله محمدرضا تنکابنی، سیدعبدالهادی شیرازی، محمدحسین کاشف الغطاء، شیخ محمدحسین بروجردی و میرزا محمدعلی شاه آبادی و محمدرضا تنکابنی فراگرفت. وی همچنین از شاگردان سیدابوالقاسم خویی بود و از او و محمدحسین کاشف الغطاء اجازه اجتهاد دریافت کرد.
وی در سال 1322 شمسی برای ادامه تحصیل در شاخه فقه و اصول به نجف اشرف رهسپار شد و در آن سرزمین مقدس از محضر استادان و مراجع بزرگواری چون مرحوم شیخ محمدعلی كاظمینی، سیدعبدالهادی شیرازی، شیخ محمد كاظمینی‌شیرازی و بیش از همه از آیتالله العظمی خویی استفاده كرد و به موازات تحصیل در نجف اشرف به تدریس رسائل، مكاسب و كفایه اشتغال داشت. در سال 1330 به تهران برگشت و به درخواست تعدادی از اهل فضل در مدرسه حاج ابوالفتح فیروزآبادی و مدرسه مروی به تدریس سطح و خارج پرداخت.
تدریس در دانشگاه
وی در سال 1332 در دانشگاه تهران به تحصیل الهیات و معارف اسلامی مشغول شد. در سال 1335 دوره لیسانس منقول و در سال 1338 دوره فوق لیسانس فلسفه و حكمت اسلامی و سرانجام در سال 1342 دوره دكترا را با درجه ممتاز به پایان رساند.
دكتر گرجی از سال 1342 با سمت استادیاری و از سال 1348 با سمت دانشیاری و از سال 1352 با سمت استادی دانشگاه در رشته‌های مربوط به حقوق اسلامی در دانشگاه تهران انجام وظیفه کرد.
تألیفات قرآنی
ابوالقاسم گرجی علاوه بر شركت و سخنرانی در مجامع علمی داخلی و خارجی، دارای تألیفات متعددی است كه از ارزش ویژه‌ای برخوردارند. آنچه از آثار ایشان در مسائل حقوقی، فقهی، اصولی، تاریخی، منطقی و ادبی به چاپ رسیده متجاوز از 20 جلد است. برخی از آثار قرآنی وی عبارتند از:
- تصحیح «الذریعه الی اصول الشیعه»: قدیمی‌ترین اصول فقه امامیه و از مهمترین تألیفات علم الهدی که گرجی آن را تصحیح و اعراب‌گذاری کرده و با حواشی و تعلیقات در دو جلد در سال‌های ۱۳۴۶- ۱۳۴۸ در چاپخانه دانشگاه تهران به چاپ رسیده است.
- تصحیح، تحقیق و تعلیق «مسائل هامّه من مسائل الخلاف«
- تصحیح تفسیر جوامع الجامع
- ترجمه و تلخیص کتاب عده الاصول شیخ طوسی
- تاریخ پیامبر اسلام(ص)، تألیف محمد ابراهیم آیتی که گرجی با تجدید نظر و حواشی و اضافاتی در سال ۱۳۵۸ش در دانشگاه تهران به چاپ رسیده است. این کتاب در سال ۱۳۶۲ش، کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شناخته شده است.
- علم اصول و نقش آن در میان علوم دیگر
- تاریخ فقه و فقها
- کتاب صرف و نحو
- عموم عقود و ایقاعات (رساله دکتری گرجی)
- آیات الاحکام
- کلیات حقوق اسلامی
همچنین کتاب تحقیقی «تصحیح جوامع الجامع» وی به عنوان کتاب برگزیده ممتاز 10 ساله اول انقلاب (۱۳۶۷ش) انتخاب شد. همچنین وی برگزیده بخش علوم انسانی در همایش ملی چهره‌های ماندگار در سال 1381 بوده و در سال 1375 موفق به دریافت نشان درجه یک علمی از رئیس جمهور وقت شد.
ابوالقاسم گرجی در هفتم اسفند سال ۱۳۸۹ در سن ۸۹ سالگی دیده از جهان بست و در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) به خاک سپرده شد.
یادآور می‌شود، ایشان در سال 1373 در نمایشگاه بین‌المللی قرآن به دریافت عنوان خادمان قرآن کریم در عرصه پژوهش مفتخر شد.
انتهای پیام
