پاسخ‌های آسمانی به مسائل زمینی در صحیفه سجادیه / خوب خواستن را بیاموزیم

به گزارش ایکنا، سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، امروز دوشنبه 24 شهریورماه، در مراسم اختتامیه دهمین کنگره بین‌المللی امام سجاد(ع) ضمن تقدیر از فعالیت‌های استان هرمزگان که مرزداران صحیفه مبارکه سجاده شده‌اند، گفت: تعبیر امام راحل برای همه ادعیه به صورت عام و برای صحیفه سجادیه به صورت خاص، قرآن ساعد است. می‌‌خواهیم این تعبیر را اینطور معادل‌گذاری کنیم که صحیفه سجادیه به مسئله‌های زمینی، پاسخ آسمانی می‌دهد.

وی به چهار ساحت ارتباطی انسان یعنی ارتباط انسان با خود، با خدا، با سایر انسان‌ها و انسان با جهان اشاره کرد و گفت: وقتی صحیفه سجادیه را نگاه می‌کنیم در تک‌تک ساحت‌های انسان، مسائل را شناسایی، معرفی و برای آنها پاسخ ارائه می‌دهد.

وزیر ارشاد ادامه داد: این چهار ساحت ارتباطی انسان با سه سؤال اصلی مواجه است؛ سؤال اول اینکه چه می‌اندیشیم؟ برای پاسخ به این سؤال با مراجعه به صحیفه می‌توانیم به خودشناسی برسیم. سؤال دوم چه می‌خواهیم و سؤال سوم اینکه چگونه می‌‌خواهیم؟ این سه سؤال در چهار ساحت وجودی انسان 12 شاخه اصلی ارتباط با صحیفه را به وجود می‌آورد.

وی در خصوص سؤال چه می‌خواهیم؟ نیز گفت: خواسته‌‌های انسان از نامطلوب به عادی و متعالی طبقه‌بندی می‌شود و صحیفه سجادیه به انسان کمک می‌کند تا به خواسته‌های متعالی خود برسد.

خواسته‌های متعالی مغفول در صحیفه سجادیه

صالحی با تأکید بر اینکه «انسان چه می‌خواهد» مسئله مهمی است و صحیفه به انسان کمک می‌کند بداند چه بخواهد، برای مثال به دعای 29 صحیفه اشاره کرد و گفت: در این دعا وقتی انسان به نهایت تنگ‌دستی می‌رسد، امام مطرح می‌کند که خداوندا در چنین شرایطی کمک کن اعتماد من به رازقیت تو کم نشود. این جمله یعنی امام یک خواسته متعالی مغفول را مطرح و هشدار می‌دهد که مراقب باشید در اوج تنگدستی اعتماد خود را به رازقیت خدا از دست ندهید.

وی به مفاهیم مطرح در دعای 35 صحیفه سجادیه نیز اشاره کرد و گفت: معمولاً برای داشته‌‌هایمان شکرگذاری می‌کنیم اما امام سجاد(ع) می‌فرمایند که خدایا شکر من را به خاطر آنچه به دلیل حکمتت به من عطا نکردی افزون‌تر از شکر من برای داده‌هایت قرار بده. نمونه دعاها و جنبه‌های مغفول خواسته‌‌ها در صحیفه سجادیه زیاد است که «چه بخواهیم؟» را به ما آموزش می‌دهد، اما از آنها غفلت کرده‌ایم.

وزیر ارشاد، با تأکید بر اینکه خواهش کردن در محضر حق نیز اهمیت زیادی دارد، به دعای 39 صحیفه سجادیه اشاره کرد و گفت: در این دعا به طلب عفو و رحمت اشاره شده اما مسیر دعا از اینجا آغاز می‌شود که امام می‌فرماید خدایا اگر کسی به من ظلم کرد و حقی از من را گرفت، تو آنها را عفو کن، خدایا من آنها را عفو می‌کنم، تو نیز مرا عفو کن.  براساس این دعا اگر کسی می‌خواهد بر سفره وسیع الهی بنشیند، باید ابتدا خود عفو کند و اگر اهل بخشش نیست نباید انتظار بالایی از خدا داشته باشد.