تجدید پیوند با حقایق قرآن در دعای روز دوم ماه رمضان
انسان مؤمن باید همواره با قرآن زندگی کند و انس درونی و باطنی با قرآن کریم داشته باشد و تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان در حقیقت تجدید آن پیوند و ریشه‌های درونی نفس با حقایق قرآن کریم است.
به گزارش ایکنا، یکی از راه‌های بهره‌مندی از ماه مبارک خواندن قرائت و تأمل در ادعیه ویژه و پرمحتوای این ماه است. برای مثال دعای هر روز این ماه سرشار از مفاهیم ارزشمند است. در ادامه مروری بر مفاهیم این ماه خواهیم داشت؛
«اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الى مَرْضاتِکَ و جَنّبْنی فیهِ من سَخَطِکَ و نَقماتِکَ و وفّقْنی فیهِ لقراءةِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین»؛ خدایا! نزدیک کن مرا در این ماه به سوی خشنودیت و برکنارم دارد در آن از خشم و انتقامت و توفیق ده مرا در آن برای خواندن آیات قرآن به رحمت خودت، ای مهربان‌ترین مهربانان»
در روز دوم ماه مبارک رمضان از خداوند متعال چند مسئله می‌خواهیم:
الف) رضایت پروردگار
« اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الى مَرْضاتِکَ» خدایا! مرا در این روز به رضا و خشنودیت نزدیک گردان
روزه‌دار در این روز، باید به طور خاص کارها و اعمالی را که خداوند متعال را خشنود می‌کند، دسته‌بندی کند و در طول سال و بلکه در تمام عمر پایبند به آن باشد. خداوند متعال در قرآن کریم، ایمان و عمل صالح مرد و زن مومن را عامل رضایت و خشنودی خود معرفی می‌کند. عمل صالح نه تنها باعث تثبیت ایمان در قلب می‌شود، بلکه بر درجات ایمان مرد مؤمن نیز می‌افزاید.
کسی که به بلوغ عقل و ایمان می‌رسد، لسان حال و مقامش این است: «رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَى وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي»(احقاف/ 15)؛ پروردگارا! شکر نعمت‌هایت را که بر من و والدین من عنایت فرمودی، بر جانم الهام کن و نیز عمل صالحی که تو را خشنود سازد و این سنت را در زندگی فرزندانم نیز جاری فرما»
عمل صالح مصادیق فراوانی دارد که جای بحث آنها در این مجال نیست حتی چه بسا قبول سختی‌ها و تحمل مشکلات زندگی و صبر بر بلاها نیز، از مصادیق عمل صالح باشند و موجب خشنودی حق تعالی شوند؛ نظیر جهاد و شهادت‌طلبی مجاهدان فی سبیل الله، یا تحمل سختی‌ها و تلخی‌ها زندگی که اولیای الهی با دل و جهان پذیرایی آن هستند.
به قول سعدی:
به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقی است/ به ارادت ببرم درد که درمانم از اوست
ب) دوری از خشم و غضب الهی
دومین درخواست مؤمن روزه‌دار از خداوند متعال در این روز، دوری از خشم و غضب الهی است: «وجَنّبْنی فیهِ من سَخَطِکَ ونَقماتِکَ»؛ بدیهی است انجام اوامر الهی او را خشنود و ارتکاب نواهی از سوی بندگان غافل و نادان، موجبات خشم و غضب الهی را فراهم می‌کند.
مؤمن روزه‌دار متعهد می‌شود که اصلاً گناه نکند و حتی از اعمالی که رضایت خداوند متعال در آن نیست دوری کند؛ چه رسد که موجبات خشم و سخط خدا را فراهم کند همچنین از عتاب حق تعالی خراب می‌شود و بی‌درنگ از بارگاهش عذر خواهی می‌کند.
به قول حافظ:
حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد/ صلحی کن و بازآ که خرابم زعتابت
سرانجام انسان روزه‌دار دوست دارد مخاطب این آیه شریفه باشد: «رضی الله عنهم و رضوا عنه»(بینه/8) تا به مقام خشیت الهی نائل شود و همواره دغدغه جلب رضایت خداوند متعال قلبش را فراگیرد و روان تشنه او بی‌تاب جرعه رضایت دوست گردد.
به قول حافظ:
روان تشنه ما را به جرعه‌ای دریاب/ چو می‌دهند زلال خضر ز جام جمت
ج) توفیق تلاوت قرآن
سومین درخواست ما در این روز، توفیق تلاوت آیات قرآن کریم است: «و وفّقْنی فیهِ لقراءةِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین»؛ خدایا! در این روز مرا به قرائت آیات قرآن کریمت موفق بدار به حق رحمت واسعه‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان عالم.
بدیهی است که انسان مومن باید همواره با قرآن زندگی کند و انس درونی و باطنی با قرآن کریم داشته باشد و تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان در حقیقت تجدید آن پیوند و ریشه‌های درونی نفس با حقایق قرآن کریم است. رسول خدا(ص) فرمود: «ان للقرآن ظهرا و بطنا و لبطنه بطنا الی سبعة ابطن؛ برای قرآن کریم همانا ظاهر و باطنی است تا هفت بطن».
به قول مولوی:
حرف قرآن را بدان که ظاهریست/ زیر ظاهر باطنی بس قاهریست
زیر آن باطن بود بطنی دگر / خیره گردد اندر آن فهم و نظر
مولایی متقیان علی(ع) فرمود: «انزلوهم باحسن المنازل القرآن»؛ به واسطه اهل بیت(ع) به منزل‌های باطنی قرآن کریم سفر کنید و فرود آیید. به قول جناب مولوی معرفت قرآنی با سفر در لایه‌های باطنی به دست می‌آید:
کی کنم من از معیت فهم راز / جز که از بعد سفرهای دراز
دانش آن بود موقوف سفر / ناید آن دانش به تیزی فکر.
