معرفت، محبت و تبعیت؛ کدام اشک زندگی انسان تا محرم سال بعد را بیمه می کند

حجت الاسلام والمسلمین حمید مشهدی آقایی، معاون فرهنگی مرکز رسیدگی به امور مساجد در گفت و گو با خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) عزاداری امام حسین (ع) را هم وسیله و هم هدف دانست و گفت: بسیاری از امور در نگاه دینی هم وسیله و هم هدف هستند. مثل وضو گرفتن که هم هدف است که پاکی و طهارت به ارمغان می اورد و هم وسیله برای اقامه نماز است.

وی در تشریح هدف بودن عزاداری امام حسین(ع)، گفت: همینکه انسان در عزای امام حسین(ع) شرکت می کند، طهارت، پاکی، تصفیه روح و ... اتفاق می افتد اما در عین حال عزاداری وسیله ای برای رسیدن به اهداف بالاتر از جمله شناخت پیام و حقیقت عاشورا که همان بندگی درست است، نیز هست.

حجت الاسلام آقایی با اشاره به اینکه افراد به اندازه شناخت و بصیرت خود از مراسم عزاداری امام حسین(ع) بهره می برند، اظهار کرد: بهره برخی از مراسم عزاداری اشک است؛ که این در جای خود بسیار خوب است و تصفیه روح را به دنبال دارد اما اشکی که عاطفی باشد و فقط دل انسان بسوزد با اشکی که ناشی از معرفت باشد متفاوت است.

وی ادامه داد: امام زمان(عج) می فرمایند: برای جد بزرگوارم گریه می کنم به این خاطر که روزگار زمان من را به تأخیر انداخت که نتوانستم در کربلا باشم؛ این نگاه عمیق به قضیه است که انسان احساس حضور در صحنه پیدا کند. یا اینکه اشک انسان اشک شوق رسیدن به وصال باشد که بتواند انتقام خون بر زمین ریخته شده امام حسین(ع) را در رکاب امام زمان(عج) بگیرد.

حسین شناس ترین فرد زمان کیست؟

معاون فرهنگی مرکز رسیدگی به امور مساجد به بیان مراتب اشک ریختن برای امام حسین(ع) پرداخت و اظهار کرد: برخی اشک عاطفی می ریزند، برخی اشک حسرت، برخی اشک طلب نصرت و ... که هر کدام از این ها مراتب خود را دارد و به همین جهت اینکه امام زمان(عج) که می فرمایند: «اگر اشک چشمم خشک شود خون گریه می کنم» برای این است که امام زمان(عج) حسین شناس ترین فرد زمان است و گریه ایشان فقط گریه عاطفی صرف برای جدشان نیست بلکه اشک ایشان مراتب بالاتری دارد.

وی با تأکید بر جایگاه معرفت در عزاداری ها گفت: معرفت محبت را اضافه می کند و طبیعتاً کسی که محب است می خواهد بداند محبوب و معشوقش چه می خواهد. همین است که معرفت تبدیل به محبت و محبت تبدیل به تبعیت می شود.  و در چنین عزاداری برخاسته از معرفتی، محبت و تبعیت است که روح حرکت امام حسین (ع) (یعنی اسلام و رساندن بندگان به بندگی حقیقی) در تمام ابعاد زندگی انسان در طول سال ساری و جاری می شود و یک دهه محرم می تواند تمام سال انسان را بیمه کند.

آقایی محور اصلی مراسم عزاداری را معرفت افزایی دانست و تحلیل کرد: شوری کارساز است که مبتنی بر معرفت باشد. بر همین اساس جلسه عزاداری قوی تر است که بر معرفت مستمعان بیفزاید. البته ایجاد معرفت فقط مختص سخنران و ایجاد شور فقط مختص مداح نیست بلکه مداح می تواند شعری بخواند که معرفت افزا باشد یک سخنران هم می تواند مطالب معرفتی را طوری تبیین کند که علاوه بر افزایش شناخت، مستمع شور هم بگیرند.

وی مجالسی که در آن روحانی عالم حضور دارد را مقدم بر سایر مجالس دانست و گفت: روضه و روضه خوانی در حدی که جلسه نیاز دارد و برحسب مخاطب باید در جلسه عزاداری مطرح باشد. البته ما شعرهای قوی داریم که مداحان می توانند با استفاده از آنها در مجلس هم شور و هم شعور هم نگریستن و هم گریستن ایجادکنند؛ گریستن بر عزا و نگریستن در اهداف امام حسین(ع).