حجتالاسلام حسن عباسزاده، مدرس حوزه و دانشگاه تبریز در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از آذربایجان غربی، گفت: بدعت با مقتلخوانی تفاوت بسیاری مهمی دارد و آن اینکه بدعت در دین وجود ندارد و بزرگان دین به آن اجازه ورود نمیدهند؛ بنابراین اگر چیزی از دین مبین اسلام برداشته شود نوعی بدعت است.
وی افزود: در حالی که مقتلخوانی پشتوانه و اجازه دینی از معصومین(ع) دارد چون شارع مقدس اسلام، پیامبر اکرم(ص) و ائمه هدی(ع)، شهادت امام حسین(ع) را در جریان عاشورا پیشبینی کرده و خود نیز در روز عاشورا به عزاداری میپرداختند.
بدعت به ماهیت دین ضرر میرساند
وی ادامه داد: بدعت در عزاداری این است که چیزی از آن برداشته و چیز دیگری به آن اضافه کنیم که در این صورت به ماهیت دین ضرر میرسد اما مقتلخوانی و زنده نگه داشتن جریان عاشورا نه تنها بدعت نیست بلکه قوام و ماهیت دین مبین اسلام را تعمیق کرده و اعتقادات انسان را بیشتر میکند.
به گفته حجتالاسلام عباسزاده، یک سیستم معین برای اینکه بگوییم مقتلخوانی چگونه باید باشد نمیتوان ذکر کرد چون فرهنگ جوامع شیعه متعدد و متنوع و زبان و آداب و رسوم آنها و حتی طرز گریه کردن آنان نیز با یکدیگر متفاوت است.
این پژوهشگر قرآنی عنوان کرد: برای مثال گریه یک عشایر با یک شهرنشین تفاوت دارد و سوز و گداز و نحوه ادبیات و طرز صحبت کردن آنها نیز شبیه همدیگر نیست پس برای مقتلخوانی نمیتوان یک شکل معین و موقت تعریف کرد بلکه شیعه موظف است که خود را از جریان عاشورا کنار نکشیده و از بیان اغراق و دروغ و سلیقه و عواطف شخصی در حادثه عاشورا پرهیز کند.
حجتالاسلام عباسزاده گفت: پس در حالت کلی ما مسلمانان وظیفه داریم شیوه مقتلخوانی را با توجه به اینکه ادبیات ملل با یکدیگر متفاوت است بهدرستی تبیین و تشریح کرده و از دروغگویی بپرهیزیم؛ بنابراین استفاده از کتابهای معتبر که افراد موثقی آن را به رشته تحریر درآوردهاند میتواند در تبیین مانور عاشورا و گنجاندن آن در اذهان بسیار مؤثر باشد.