جهانی شدن ، امروزه یکی از مهمترین مباحث حوزه علوم انسانی به شمار میرود. جهانی شدن به عنوان یک پدیده رو به رشد و فراگیر، تمامی جنبههای مختلف زندگی عرصههای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را تحت تأثیر قرار میدهد.
از دهههای پایان قرن بیستم، شاهد برجسته شدن فرهنگ بودیم. یکی از چالش برانگیزترین جنبههای جهانی شدن، جنبههای فرهنگی جوامع است. برخی، یکی شدن فرهنگ ملتها را حاصل پیشرفتهای عظیم در فناوری ارتباطات، تبادل اطلاعات، نفوذ، گسترش شبکههای رایانهای و ماهوارهای میدانند و آن را یکی از جنبههای مثبت پدیده جهانیشدن تلقی میکنند.
بدین ترتیب میتوان گفت: جهانی شدن فرهنگ؛ عبارت است از شکلگیری و گسترش فرهنگی خاص در عرصه جهانی. این فرایند موجی از همگونی فرهنگی را در جهان پدید میآورد و همه خاصهای فرهنگی را به چالش میطلبد.
یکی از پرسشهای اساسی این بوده است که آیا پدیده جهانی شدن در عرصه فرهنگ منجر به یکنواختی و همسانی فرهنگها میشود و یا موجب بروز تنوعات جدید فرهنگی خواهد شد.
با این اوصاف و با وجود اینکه پدیده جهانی شدن به ویژه در حوزه فرهنگ، پدیده نوظهوری به شمار میآید، اما همین موضوع در اندک زمان حیات خود، نظر بسیاری از متفکران و اندیشمندان را به خود جلب کرده است.
ظهور و بروز یک فرهنگ و فراگیر شدن آن در سطح جهانی، خود به خود عاملی برای به چالش کشیده شدن فرهنگهای ایستای قبلی و در نتیجه ایجاد زمینه برای مبارزه با انحصارطلبی در حوزه فرهنگ میشود.
نباید فراموش کرد که بسط و توسعه فرهنگ غنی دفاع مقدس که برگرفته از ارزشهای اسلامی است، علاوه بر اینکه توجه بسیاری از ملل جهان را به سوی کشورمان معطوف میکند، به نوعی تقابل با انحصارطلبی نظریه امپریالیزم فرهنگی نیز است.
طی قرن گذشته، به ویژه در دهههای اخیر که امپریالیزم جهانی در راستای اجرائیسازی امیال خود و با اتکا به قدرت رسانهای و تکنولوژیک خود توانسته جهان را به تسخیر در بیاورد، اکنون با پدیده جهانیسازی فرهنگ از سوی سایر ملل به ویژه فرهنگ غنی اسلامی ایرانی است.
لذا جهانیسازی دفاع مقدس نه تنها راه سعادت و طریق درست زندگی کردن را به دیگران میآموزد، بلکه خود سدی در مقابل سلطهطلبی و جهانستیزی استکبار است، یعنی همزمان با نشر و توسعه دفاع مقدس در آن سوی مرزهای کشور، رسالت ایستادگی در مقابل ظلم و جور نیز خود به خود اجرائی میشود.