حسن نجفی، کارگردان سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با بیان اینکه خود را در سینمای دینی فردی صاحب نظر نمیدانم، بنابراین امیدوارم مطالبم باعث دلخوری کسی نشود، گفت: علاقه من به فیلمسازی در این حوزه، نشئت گرفته از دغدغههای شخصی است، چون معتقدم اگر این ویژگی برای کسی که کار دینی میکند موجود نباشد کارهای خلق شده توسط وی نیز از کیفیت لازم تهی خواهد بود.
وی افزود: نباید از یاد برد که دغدغهمند بودن فیلمساز تنها شرطی برای فیلمسازان دینی نیست، بلکه دیگر ژانرهای سینمایی نیز چنین ویژگی را طلب میکنند، اما اگر کاری در حوزه دین ساخته شود و آن فیلم تنها اثری سفارشی باشد نمیتواند تاثیر لازم را روی مخاطبان بگذارد، هرچند ممکن است برخی مدعی باشند تنها حرفهای بودن دلیلی لازم برای فیلمساز دینی بودن است، توجیهی که بارها خلافش ثابت شده است.
این فیلمساز در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: گواه این ادعا را در سینمای کشورمان به خوبی میبینیم، زیرا فیلمسازی که ادعای حرفهای بودن دارد با پول بیتالمال یک کار عظیم تولید میکند، اما آن کار هیچگاه نمیتواند روی تماشاگر تأثیرات لازم را بگذارد، چون خالقش خود به مفهوم مندرج در کارش معتقد نیست، پس چگونه دیگران پیام وی را باور کنند؟
نجفی اضافه کرد: دغدغهمند بودن در حوزه سینمای دینی تنها با ادعا حاصل نمیشود، بلکه در رفتار و منش فرد است که درمییابیم وی تا چه حد به آنچه که میگوید معتقد است. در کلامی دیگری زندگی فردی هر انسانی آینه تمامنمای زندگی اجتماعی اوست که ما را به سوی هویت آن فرد راهنمایی میکند.
این فیلمساز با بیان اینکه شرایط فیلمسازی در سینمای ایران برابر نیست، گفت: متاسفانه آنچه که در سینمای کشورمان مشاهده میکنیم مطابق بر تساوی نیست، چون فیلمسازی با نهایت امکانات کارش را جلوی دوربین میبرد و فیلمساز دیگری حتی برای یک کار مستند هم بودجه دریافت نمیکند. این نابرابری باعث میشود تا فضا برای رشد سینمای دینی فراهم نباشد.
وی در پاسخ به سؤال پایانی مبنی بر اینکه فیلمساز برای ساخت یک فیلم باید از جامعه الهام بگیرد یا ذهنیت خود؟ خاطرنشان کرد: وقتی میگویم که تمام دنیا مخلوق خداوند است به این نکته اعتراف میکنیم که توحید در تمامی بخشهای جهان قابل مشاهده است، اما با این وجود تفحص لازم است تا بدانیم به چه طریق میتوان موضوعات دینی را در سینما مورد توجه قرار داد، بنابراین در کنار پرداختن به جامعه تحقیق و مطالعه نیز در رشد سینمای دینی نقش قابل توجه ایفا میکند.