امیرحسین شریفی، تهیهکننده سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) درباره ویژگی کارهای مناسبتی سینما و تلویزیون اظهار کرد: در سینما و تلویزیون، منظور از عنوان مناسبتی عمدتا کارهای دینی است، چون این دست فیلمها به نوعی مضمون یا پیامی ارزشی را مورد توجه قرار میدهند، لذا بیشتر در ایام تولد یا شهادت ائمه اطهار، این آثار تولید میشوند، درصورتیکه اگر بخواهیم به صورت لغوی به این مهم توجه کنیم در خواهیم یافت که دایره فعالیت این عنوان فراتر از این است و میتواند کارهای سیاسی، اجتماعی و... را هم در برگیرد.
وی با بیان اینکه متأسفانه عمده کارهای مناسبتی از کیفیت لازم بری هستند، گفت: این گفته را بارها شنیدهایم که کارهای مناسبتی کیفیت لازم را ندارند. این سخنان نیز به گزاف گفته نمیشود، چون بالواقع چنین است. دلیل این مسئله نیز این است که برای این تولیدات وقت و سرمایهگذاری لازم انجام نمیشود. برای مثال اگر قرار است برای محرم کاری تولید شود تنها یک یا دو ماه مانده به این ایام کار جلوی دوربین میرود؛ زمانی که به هیچ وجه مناسب تولید یک کار فاخر نیست.
شریفی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: در اکثر مناسبتهای مذهبی میبینیم که سعی میشود به صورت مستقیم به موضوع مورد نظر توجه شود، بدین معناکه اگر میخواهیم درباره رضا (ع) فیلمی بسازیم حتما باید نشان دهیم که فردی عازم زیارت است و در این راه اتفاقاتی برایش پیش میآید. این نوع نگاه به شدت در تلویزیون نخنما شده است، درصورتیکه قادریم با استعانت از معانی قرآن به شکلی زیبا و کارشناسانه به موضوع مورد نظر پرداخت.
تهیهکننده فیلم سینمایی «اشک و سرما» افزود: اینگونه باب شده که کار مناسبتی عمدتا کارهای درام و غمناک است، درصورتیکه بسیاری از این دست تولیدات آثار طنزند. برای مثال سریالی چون «پایتخت» با نگاهی شاد و مفرح توانست در ایام نوروز مردم را جذب خود کند. در میلاد ائمه اطهار هم میبینیم کارهای طنز پخش میشود، بنابراین الزاما کار مناسبتی اثری با نگاه درام نیست.
شریفی برای بالا رفتن کیفیت کارهای مناسبتی پیشنهاد کرد: برای اینکه اینگونه کارها رشد مطلوب خود را داشته باشند، اصلیترین اقدام این است کارگاههای فیلمنامهنویسی برای این دست تولیدات به وجود آید تا به این واسطه متون خوبی تولید شود. جدا از شکلگیری کارگاه باید از فیلمها یا سریالهایی که در این بخش تولید میشود حمایت مادی و معنوی کرد، زیرا هنرمند در ابتداییترین قدم نیاز دارد تأمین باشد. پس از این شرط میبایست فیلم یا سریالهای مناسبتی را به کسانی سپرد که در این حوزه آگاه هستند. برای مثال کسی که قرار است برای انرژی هستهای فیلم بسازد باید در این حوزه از اگاهی لازم بهره برده باشد.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا مسئولان به کیفیت آثار خلق شده توجهی نمیکنند؟ گفت: دلیل این مسئله برای من نامشخص است، زیرا شاید آنها دلیلی دارند که من از آن بیخبرم، ولی به هر حال به عنوان یک تهیهکننده سینما و تلویزیون بارها در مصاحبههای خود به دلایل ضعف کارهای مناسبتی اشاره کردهام، اما متاسفانه نسبت به حل آن دغدغهای مشاهده نکردهام. این تذکرات نیز تنها از طرف من داده نشده، بلکه اکثر اهالی سینما و تلویزیون به روی این نکته متفق النظرند.
وی در پایان درباره فعالیتهای خود در این حوزه خاطرنشان کرد: در تلویزیون کارهای مناسبتی بساری ساختهام که آخرین آن «هشت بهشت» بود. این کارها نیز با انگیزههای مادی تولید نشد، بلکه دغدغههای شخصی بانی این کار بود، البته اینکه خود این را بگویم شاید صورت خوشی نداشته باشد، اما پرونده کاری من گواه روشن این ادعاست.