حسین پارسایی، کارگردان تئاتر دینی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) در مورد ضرورت پشتوانه هنری یک اثر نمایشی دینی گفت: ما باید پیش از آغاز به تولید یک اجرای تئاتری به سه مؤلفه مهم باید توجه کنیم که نخستین آن شناخت است و ما پیش از هر پدیدهای باید جامعه خود را بشناسیم، پازلهای خالی آن را رصد کرده و فراز و فرودهای آن را در نظر داشته و میزان عاطفه، احساس و میل جامعه به اینگونه مسائل را مورد نظر قرار دهیم.
وی گفت: با این فرض ما بدون مطالعه و توجه به پیشینه باوری و اعتقادی مخاطب و اینکه نیاز امروز او چیست و تولید یک اثر نمایشی را باید به کدام جهت سوق بدهیم نخواهیم توانست اثر مثمر ثمر خلق کنیم و تازه بعد از اشراف بر این موضوع، مرحله ثانویهای پیش میآید که از آن به باور یاد میشود.
مطالعه و تحقیق تولید یک اثر نمایشی را جذابتر خواهد کرد
کارگردان نمایش «خواهرانه به وقت خیزران» تصریح کرد: در مرحله باور هنرمند خالق یک اثر نمایشی باید به این نتیجه برسد که به واسطه مطالعه و تحقیق، بهتر و بیشتر از دیگران میداند و قادر است فراتر از محفوظات مخاطب در خلق یک اثر که دارای جذابیتهای کافی برای جذب اوست اقدام کند.
این کارشناس تئاتر در ادامه گفت: در چنین وضعیتی است که هنرمند در خلق اثر نمایشی خود وارد مرحله سوم میشود و آن برنامهریزی فرهنگی و هنری است؛ یک مدیر فرهنگی و هنری صاحب نظر، ایده و ذوق است و باید باید برنامهریزی منسجم ضمن برطرف کردن ابهامات موجود در ذهن مخاطب اثر خود را به یک برانگیختگی مناسب باز هم برای جذب بیشتر مخاطب برساند.
یک نمایش دینی باید بتواند مخاطب را با وجود مشغلههای ذهنی به تماشای خود تهییج کند
کارگردان نمایش «سردار مهر و ماه» تأکید کرد: هنرمند تئاتر دینی باید بتواند پس از گذر از این سه مرحله، با ارائه اثر نمایشی خود موجب تهییج قلبی و عاطفی مخاطب شده و به او اجازه انتخاب درست را بدهد تا در کوران حوادث زندگی و با وجود مشغلههای متعددی که در زندگی دارد با فرض این سه مؤلفه از میان آثار نمایشی موجود، به انتخاب بپردازد و برای آن هزینهای را در سبد هزینهکرد فرهنگی خانوار در نظر بگیرد.
پارسایی افزود: اگر در این راه توفیقی حاصل نشود قطعاً در یکی و یا همه مراحل تشریح شده بالا دچار ضعف هستیم و نتوانستهایم برداشت مؤثری از این کاشت فرهنگی خود داشته باشیم و لذا باید برای جبران این نقیصه به دنبال راهکارهایی برای جذابیتبخشی بصری و سایر جذابیتهای جاری در صحنه نمایش باشیم و لذا پای استفاده از مجموعهای از افکتها، المانهای تکنولوژیک به نمایش آن هم چون برای مخاطب جذابیت لازم را برای تعقیب نمایش ایجاد میکند، باز میشود.
استفاده از مجموعه اقدامات هنری ارضای سلیقه مخاطب را به دنبال دارد
مشاور تولید مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در پایان گفت: استفاده از فناوری تصویری، شنیداری، افکتهای موسیقایی و نوری، طراحی صحنه و لباس در سطحی قابل قبول و هنرمندانه همگی در سایه مجموعه اقداماتی به نام مدیریت هنری تعریف شده و در شرایطی که سلیقه حداقل بصری مخاطب بالا رفته است استفاده از آنها برای اقبال مخاطب از نمایش دینی لازم است.