قرآن کریم رکود فکری را شفا و قساوت قلب را از بین می‌برد

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) بهترین فرمولی که شاید در دهه اخیر به طور علمی و تجربی برای همگان با انجام برخی آزمایشات آشکار شد این بود که اصوات در ایجاد آرامش و رفع اضطراب از انسان‌ها بسیار تأثیر گذار است.

پروفسور ماسارو ایموتو، (Masaru Emoto) که یک محقق ژاپنی است؛ با ایجاد صوت‌های مختلف بر روی آب و انجماد سریع آن، متوجه این مطلب شد که اصوات با توجه به خصوصیاتی که دارند، هر یک اثر خاصی بر مولکول‌های آب می‌گذارند.

اثر صوت قرآن کریم بر مولکول‌های آب

در ایران نیز مشابه همین آزمایش با قرائت صوت قرآن کریم بر روی مولکول آب امتحان شد و محققان دریافتند، زمانی که صوت قرآن بر آب پخش می‌شود مولکول‌های آب در بهترین و منظم ترین حالت ممکن قرار می‌گیرند به طوری که هیچ یک از دیگر اصوات قادر به چنین اثری نیستند و در یک کلام زیباترین شکل بلور آب زمانی است که قرآن بر آن خوانده می‌شود.

شفا با قرآن

با علنی شدن نتایج این آزمایش بود که معنای این آیه به صورت کامل‌تری برای ما مسلمانان مشخص شد: «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُۆْمِنِینَ وَلاَ یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إلاَّ خَسَارًا؛ و از قرآن آنچه را که براى مۆمنین شفا و رحمت است فرو مى‏‌فرستیم(شفا از امراض معنوى و اجتماعى) و بر ستمکاران جز زیان (روحى و اجتماعى) نمى‏‌افزاید(1)».

دو نکته در این آیه قرآن حائز اهمیّت است: ابتدا اینکه قرآن کریم از هر جهت شفا است؛ قرآن کریم به واسطه استدلال‌هایش، رکود فکری افراد را شفا می‌دهد و به واسطه موعظه‌هایش، قساوت قلب را از بین می‌برد و از سوی دیگر لحن آهنگین کلامش، سبب رفع اضطراب و افسردگی می‌گردد.(2)

نبی مکرم اسلام(ص) می‌فرماید: هرکس قرآن را بشنود، خداوند به ازاى هر حرفى، یک حسنه براى او مى‏نویسد و در زمره کسانى که قرآن مى‏‌خوانند و[از درجات و پله‌‏هاى بهشت] بالا مى‏‌روند، محشور مى‏‌گردد و در مقامی دیگر آن حضرت می‌فرماید: خداوند از شنونده قرآن بلاى دنیا را دور مى‏کند و از قارى قرآن بلاى آخرت را.(3)

بحث دوم شفا بودن قرآن فقط برای مومنان است؛ شفا بودن قرآن فقط برای کسانی است که ایمان آورده و جز ظالمین نباشند؛ آنان که از صمیم دل به الهی بودن قرآن کریم یقین دارند و به گفته‌های آن عمل می‌کنند، بدین ترتیب میزان ایمان شنونده قرآن کریم در میزان کسب آرامش از آن بسیار موثر است.

خداوند درباره اثر قرآن کریم بر مومنان می‌فرمایند: «إِنَّمَا الْمُۆْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ؛ مۆمنان تنها کسانى هستند که چون یاد خدا به میان آید دل‏هایشان مى‏ترسد، و چون آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان مى‏افزاید و همواره بر پروردگارشان توکل مى‏کنند.»(4)

و در مقابل کسانی که ایمان به خدا ندارند؛ هیچ بهره و آرامش و افزایش ایمانی را از شنیدن آیات نورانی آن نخواهند داشت: «وَإِذَا مَا اُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن یَقُولُ أَیُّکُمْ زَادَتْهُ هَـذِهِ إِیمَانًا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَهُمْ یَسْتَبْشِرُونَ» و چون سوره‏اى نازل شود برخى از آن‌ها (از منافقان به عنوان استهزا) گویند: این سوره بر ایمان کدام یک از شما افزود؟ (بگو) اما کسانى که ایمان آورده‌‏اند بر ایمان آن‌ها افزود و آن‌ها (از دریافت تحفه نو آسمانى) شادمانى مى‏کنند.(5)

آداب گوش دادن به قرآن

شایسته آن است که مسلمانان در هنگام شنیدن آیات قرآن، هم به احترام کلام خداوند و هم برای شنیدن و پیاده کردن احکام الهی آن، سکوت کنند و پیام خدا را با گوش جان بشنوند زیرا که هیچ سخنی شیرین‌تر و زیباتر و موثرتر از سخن خداوند سبحان نیست و ثمره چنین احترامی این است که انسان مورد ترحم پروردگار قرار می‌گیرد.

«وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ: و چون قرآن خوانده شود بدان گوش فرا دهید و خاموش باشید، باشد که مشمول رحمت شوید.»(6)

برخی از راویان اهل سنت و برخی مفسران شیعی نیز، لزوم سکوت را مخصوص نماز می‌دانند آن هنگام که امام جماعت در حال قرائت حمد و سوره است ولی از ظاهر آیه چنین ویژگی برنمی‌آید، چنانچه امام صادق(ع) می‌فرمایند: «یَجِبُ الاِنْصاتُ لِلْقُرْآنِ فِى الصَّلوةِوَ فِى غَیْرِها وَ اِذْا قُرِءَ عِنْدَکَ الْقُرْآنُ وَجَبَ عَلَیْکَ الاِنْصاتُ وَ الاِسْتِماعُ: واجب است در نماز و غیر نماز به هنگام شنیدن قرآن، سکوت و استماع کرد و هنگامى که نزد تو قرآن خوانده شود، سکوت کردن و گوش فرا دادن لازم است.»(7)

امام باقر(ع) نیز می‌فرماید: هر کس شب 10 آیه قرآن بخواند از غافلین به حساب نمی‌آید و هرکس 50 آیه بخواند از ذاکران و هرکس 100 آیه بخواند از قانتین و هر کس 200 آیه بخواند از خاشعین و هرکس 300 آیه بخواند از فائزین و هرکس 500 آیه بخواند از مجتهدین محسوب می‌شود و هر کس 1000 آیه بخواند یک قنطار به او اجر داده می‌شود که هر قنطار 5000‌ است و هر مثقال 24 قیراط و هر قیراط کمترینش مانند کوه اُحد است و بیشترینش مانند هر آنچه میان آسمان و زمین است می باشد. (8)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1-  سوره مبارکه اسراء، آیه 82.

2- برگرفته از تفاسیر نور و نمونه.

3- شناخت‌نامه قرآن برپایه قرآن و حدیث، ج 3، ص 287.

4- سوره مبارکه انفال، آیه 2.

5-  سوره مبارکه توبه، آیه 124.

6- سوره مبارکه اعراف، آیه 204.

7- تفسیر «برهان»، جلد 2، صفحه 57.

8- اصول کافی باب فضل القرآن.