رضا درستکار، کارگردان و منتقد سینما در گفتوگو با خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه «تنهای تنهای تنها» فیلمی فاقد استانداردهای سینمایی است، اظهار کرد: آن گونه که از ظواهر پیداست این فیلم سینمایی در برهوت سال گذشته جشنواره فیلم فجر مورد توجه عدهای از منتقدانان سینمایی واقع شد. کاری به عقیده من اثری مهم محسوب نمیشود و دارای یک ساختار فانتزی با رویکردی معمولی است.
وی افزود: از نگاه من این فیلم علاوه بر اینکه فاقد عنصر جذابیت است از تاثیرگذاری لازم نیز بیبهره است. نکته دیگر اینکه فیلمساز این کار (احسان عبدی پور) اهل خطه جنوب است. منطقهای که فیلمسازانی چون امیر نادری را تربیت کرده است؛ فیلمسازی که با فیلمی چون «ساز دهنی» به خوبی منطقه جغرافیایی خود را تصویر میکند، اما در «تنهای تنهای تنها» به هیچ وجه چنین خصیصهای را شاهد نیستیم.
درستکار اضافه کرد: «تنهای تنهای تنها» حاصل دوران عوامگرایی است، چون معتقدم پوچ بودن این فیلم سینمایی از عنوانش شروع میشود و تا تمامی بخشهای فیلم تعمیم پیدا میکند. نکته دیگر اینکه موج سواری کارگردان روی موضوع فیلم است، چون ما طبق آنچه که درباره فیلم شنیده بودیم در انتظار اثری بودیم که به مسئله انرژی هستهای توجه دارد، اما این پرداخت به هیچ وجه در فیلم مشاهده نمیشود.
فقر فیلم خوب دلیل استقبال از «تنهای تنهای تنها» در جشنواره فجر
درستکار در پاسخ به این سوال که چرا این فیلم در جشنواره فجر با استقبال رو به رو شد، گفت: همانگونه که پیشتر گفتم در فضای برهوت هشت سال گذشته سینما، مسئولان سینمایی چارهای نداشتند تا به چنین فیلم آفت زدهای اهمیت دهند وغیر از این کار هیچ چیزی برای گفتن نداشتند. نکته دیگر اینکه این فیلم یک تله فیلم کاملا معمولی بود که از داستانی فانتزی بهره می برد.
این کارشناس سینما تصریح کرد: زمانی که از سینمایی نبودن این کار سخن میگویم دلیلم این است که مگر میشود در سینمایی که فیلمی چون «استرداد» تولید میشود، به فیلمی نظیر «تنهای تنهای تنها» هم کار سینمایی گفت؟ این فیلم کاری است که افتخارش به کم هزینه بودنش است. توجیهی که به هیچ وجه منطقی نیست، زیرا سینما باید از ابزار لازم خود سود برده باشد.
وی درباره فیلم اولی بودن فیلمساز نیز چنین گفت: این کار را فیلمساز فیلم اولی و شهرستانی ساخته است، بنابراین کارگردانی که بتواند به هر بهانهای با کار اول، خود را مطرح کند به نظر من به موفقیت دست یافته است، اما من به عنوان یک منتقد که برای نقد خود استانداردها و معیارهای سینما را مد نظر قرار میدهم این کار یک فیلم به هیچ وجه کار خوبی محسوب نمیشود.
فیلم «تنهای تنهای تنها» چراغ سینما را خاموش میکند
وی در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر اینکه این فیلم سینمایی در مقایسه با فیلمهای دختر و پسری یا کارهای که نام طنز دارند، کاری قابل اعتنا نیست؟ خاطرنشان کرد: اینگونه نمیتوان این تولیدات را با هم مقایسه کرد، چون همان فیلمهای سطحی که عمدتا جز بدنه سینما هستند، و هیچ ارزش زیبایی شناسانهای نیز ندارند، توانستهاند چراغ سینما را روشن نگاه دارند، اما فیلمهایی چون «تنهای تنهای تنها» علاوه بر اینکه قدرت جذب مخاطب را ندارند، چراغ سینما را نیز خاموش میکنند.