زهره حقپناهی، جانباز 50 درصد و از مبارزان دوران ستمشاهی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، درباره نحوه جانبازیاش اظهار کرد: مردادماه سال 62 بود. وقتی که با همسرم، محمد توسلی از جلسه درس اخلاق آیتالله آقامجتبی تهرانی به سمت منزل حرکت کردیم و به میدان امام خمینی(ره) رسیدیم، تنها چیزی که خاطرم هست صدای انفجاری بود که همسرم را برای همیشه از من جدا کرد. من نیز از ناحیه اعصاب و روان، همچنین اصابت ترکش به سر و سوختگی مجروح شدم.
این بانوی جانباز در ادامه بیان خاطرهاش از واقعهای که به شهادت همسرش و جانبازی وی منجر شد، افزود: این حمله تروریستی توسط منافقان و برای از بین بردن مخابرات انجام شده بود که با شهادت همسرم، من هم چند ماهی در بیمارستان تحت درمان قرار گرفتم.
حقپناهی که تا چند سال پیش برای دریافت درصد جانبازی به بنیاد شهید و امور ایثارگران مراجعه نکرده بود، با توجه به اینکه علاقهمند بود نامش در میان همسران شهدا و بانوان جانباز به ثبت برسد، به بنیاد شهید مراجعه کرد که پس از طی مراحل معاینه و آزمایش، این افتخار نصیبش شد تا نامش در میان جانبازان انقلاب اسلامی ثبت شود.
این بانوی جانباز، ایمان راستین به خدا و به دنبال آن امام(ره) را رمز جاودانگی انقلاب دانست و تصریح کرد که تا وقتی ایمان به اهداف انقلاب پابرجاست، شاهد رشد چشمگیر ایران اسلامی خواهیم بود. وی همچنین بهترین خاطراتش از آن دوران را وجود همسرش عنوان کرد و در این باره گفت که او همیشه و در هر فصلی تلاش میکرد تا جوانان را با اهداف انقلاب و راه شهدا آشنا کند و من هم سعی میکنم ادامهدهنده راه او باشم.