بار بی‌توجهی به آثار پژوهشی بر دوش داستان‌های دینی گذاشته شده است
گروه ادب: مریم بصیری با اشاره به مهجوریت پژوهش در کشورمان اظهار کرد: بار بی‌توجهی به آثار پژوهشی برعهده داستان و رمان دینی قرار گرفته است.
مریم بصیری، نویسنده آئینی کشورمان در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، به بررسی موضوع نیازسنجی پیش از تولید محتوا در حوزه نشر دینی ـ قرآنی پرداخت و اظهار کرد: پژوهش‌هایی در این باره انجام داده‌ام؛ موضوع این پژوهش که نزدیک به دو سال زمان برد، به نحوه تبلیغات و عرضه محصول فرهنگی ـ دینی به مخاطب مربوط می‌شد.
وی در ادامه با بیان اینکه در دنیای امروز که مخاطبان ما با انواع محصولات فرهنگی مواجه هستند و شانس‌های انتخاب زیادی دارند، اظهار کرد: اینکه در میان همه محصولات فرهنگی، مخاطب را متوجه تولیدات دینی کنیم، تنها به واسطه درک صحیحی از نیازهای او امکانپذیر است.
پژوهش، کلید راه نیازسنجی
بصیری گفت: در دو سال پژوهش، به بررسی چند سریال پرداختم که تلاش کردم در آنها شخصیت‌های داستان را بررسی کنم و به جهت موضوعات دینی، تأثیرگذار بودن یا نبودن آنها را بررسی کردم. این پژوهش امروز در حال طی مراحل انتشار است. البته این دست پژوهش‌ها باید در همه حوزه‌ها انجام شود.
وی با بیان اینکه پژوهش، کلید راه نیازسنجی است، ادامه داد: البته امروزه برخی از انتشارات‌ها هیچ علاقه‌ای به این دست آثار ندارند و اگر هم آن را منتشر کنند، در شمارگان بسیار پائین خواهد بود؛ چرا که آنها نیز اعتقاد دارند آثار پژوهشی، بازاری ندارد که قابلیت سرمایه‌‌گذاری داشته باشد.
آثار پژوهشی تنها برای ارائه آمار و قرار گرفتن در کتابخانه‌ها تدوین می‌شوند
نویسنده رمان «دخیل عشق» در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: ناشر به صورت علنی درخواست نگارش رمان به جای انجام پژوهش را دارد، زیرا از فروش آن اطمینان دارد و اگر پژوهشی به چاپ هم برسد، با شمارگان هزار نسخه‌ای روانه بازار می‌شود. البته نکته دردناک‌تر، بی‌توجهی نهادها و سازمان‌های متولی به همین پژوهش‌هایی است که به ندرت انجام می‌شود.
بصیری با بیان اینکه به نظر می‌رسد که پژوهش‌ها تنها به درد درج آمار و نگه‌داری در کتابخانه‌ها می‌خورد، اظهار کرد: عموماً مردم و مسئولان با این کتاب‌ها بیگانه هستند و به همین دلیل است که داستان و رمان باید زحمت بی‌توجهی به پژوهش را هم به دوش بکشد و به جای آنکه تنها داستان یا رمان باشد، در قالبی ادبی، بار انتقال مفاهیم والای دینی با زبانی امروزی را به دوش بکشد.
ضرورت انجام پژوهش‌های میان‌رشته‌ای در پژوهشکده‌ها
این رمان‌نویس آئینی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: نویسنده رمان دینی برای برطرف کردن نیازهای دینی مخاطبان، علاوه بر استفاده از همه ویژگی‌های ادبی در جذب مخاطب، به شکلی که ذوق او را کور نکند، با استفاده از شگردهای داستان باید به حوزه دین ورود کند و به ارائه نظر بپردازد.
وی با بیان اینکه باید از پژوهش در جامعه ما مهجوریت‌زدایی شود، افزود: در میان همین معدود پژوهشکده‌ها نیز کارهای میان‌رشته‌ای کمتر انجام می‌شود و برخی تنها به امور دینی می‌پردازند و یا تنها به بخشی از هنر و ادبیات مشغول می‌شوند.
