سکوت مسجدالنبی(ص) در روز میلاد حضرت محمد(ص)

قرآن کریم اثبات می‌کند که اسلام دین شادی است. چرا که می‌فرماید: «وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَأَبْکَى؛ و هم اوست که می­‌خنداند و می­‌گریاند».(آیه 43 سوره نجم)  

و به فضل و رحمت خدا مومنان باید شاد باشند: «قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِکَ فَلْیَفْرَحُواْ هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ؛ بگو به فضل و رحمت‏ خداست که [مؤمنان] باید شاد شوند و این از هر چه گرد مى‏‌آورند بهتر است» (سوره یونس آیه 58)

چه فضل و رحمتی بالاتر از میلاد محمد(ص)

و دوستان خدا همان‌هایی که خود را در زمره حزب خدا جای داده‌اند برای آنها اندوهی وجود ندارد: «أَلا إِنَّ أَوْلِیَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ؛ آگاه باشید که بر دوستان خدا نه بیمى است و نه آنان اندوهگین مى‏‌شوند(سوره یونس آیه 62). چه اندوهی! خداوند رحمت واسعه خود رسولش را برای آنها فرستاده است. رسولی که قول داده در همه حال شفیع آنها باشد.

و مومنان شاد باشند چرا که عاقبت آنها نیز پر از شادی است چرا که خداوند وعده داده است که: «فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِی رَوْضَةٍ یُحْبَرُونَ؛ اما کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏‌اند در گلستانى شادمان مى‏‌گردند»(آیه 15 سوره روم).

و چه شادی بالاتر از میلاد نور و رحمت پیامبر ختمی مرتبت، محمد مصطفی(ص) و کدام مسلمان می‌تواند در روز میلاد چنین مولودی شاد نباشد! چگونه می‌توان رحمت واسعه خداوند را به یاد آورد و شاد نبود؟ شادی نکرد.

می‌گویند اما رضا(ع) غریب است. اما در روز میلاد کدام غریب میلیون‌ها نفر دورش جمع می‌شوند و برای بودنش شادی می‌کنند. شادی بدون گناه و سراسر جلای روح. اما می‌دانید روز میلاد حضرت رسول(ص) در مدینه چه خبر است؟ مسجدالانبی(ص) چگونه است؟

سکوت/ هیچ کس حق شادی ندارد

وهابیت نه به غم اعتقادی دارد و نه به شادی. آنان برپایی هر نوع مجلسی را برای فوت یا تولد اولیا نوعی عبادت اولیاء‌الله دانسته و آن را به عبادت بت همانند کرده‌اند و روز میلاد حضرت رسول(ص) برایشان با روزهای دیگر هیچ فرقی ندارد. همچنان که روز رحلت ایشان.

مسلمانی پیشکش؛ انسانیت خود را چگونه کشته‌اید

احساسات انسانی مانند غم و شادی خصلت‌های بشری هستند و روح انسان به بروز این احساسات نیاز دارد. مهار غیر منطقی آنها هیچ کمکی به تعالی انسان نمی‌کند.

ما شیعه‌ایم؛ به شادی اهل بیت شادیم و به غمشان غمگین

امام رضا(ع) می‌فرمایند: «اگر دوست داری در درجات عالی بهشت با ما باشی به حزن ما محزون و به شادی ما شاد باش(بحارالانوار، ج ۴۴، ص۲۸۶)

شیعه دوست دارد در درجات عالی بهشت با اولیای الهی باشد. پس به شادی اهل دل شاد و به غمش غمگین است. و در روز میلاد رسول حق شادیش وصف ناپذیر.