اصغر خلیلی، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: در عرصه تئاتر حرفهای معمولاً از واژگان نامأنوسی استفاده میکنیم که علیرغم باب شدن اما هنوز تعریف جامع و کاملی از آن نداریم که به همین دلیل براساس زیاد استعمال شدن، ماهیت اصلی خود را از دست داده و برداشتهای گوناگون و سلیقهای از آن میشود.
وی ادامه داد: تحلیل نمایشنامه به عنوان اساس کار تولید یک اجرای نمایشی برمبنای آن که اصطلاحاً به آن دراماتورژی گفته میشود، مدیریت هنری و بسیاری دیگر از مقولاتی که هماکنون در عرصه تئاتر حرفهای از آنها استفاده میشوند هنوز تعریف مشخصی از آنها حتی برای حرفهایهای تئاتر وجود ندارد و هر کدام براساس برداشت خود آن را برگزیده و در کار خود استفاده میکنند.
برداشت های متفاوت از مباحث تخصصی تئاتر ناشی از ضعف در ساختار مدیریتی است
کارگردان نمایش دفاع مقدسی«یادداشتی برای سهراب» تصریح کرد: به نظر من این تفاوت در برداشتها و تنوع در استفاده از شکل اجرایی این واژگان در روند تولید اجرای یک نمایش هیچ ارتباطی به گروه نمایشی و نوع فعالیت آنها ندارد بلکه به دلیل ضعف مدیریت اداری تئاتر در سطح کلان که همزمان با ورود مقولات جدید تئاتر جهان به ایران هیچ واکنشی نسبت به قبول و یا رد آنها ندارند و یا حداقل شرایط تولید تئاتر را به گونهای استاندارد تبدیل نمیکنند که بتوان از این مقولات تازه در آنها نیز استفاده شود، دلیل اصلی چرخه ناقص و غیرحرفهای تئاتر است.
خلیلی در ادامه گفت: ما همچنان به جز مواردی انگشتشمار در تئاتر گروههای منسجم تئاتری با آئیننامههای مشخص درون گروهی و شیوهنامههای ابلاغی از سوی مدیران تئاتری نداریم در نتیجه هر آنچه که باید در زمینه تقویت امکانات و ابزار مورد نیاز به منظور تقویت جنبههای هنری یک نمایش مطابق با توقع گروههای فعال تئاتری مطرح شود، وجود خارجی ندارد.
انسجام موجود در میان برخی گروههای نمایشی موجب توفیق برخی اجراها شده است
کارگردان نمایش «زینب پیامبرکربلای 5» تأکید کرد: اگر در میان تولیدات تئاتری که اغلب با موضوعات دینی و ارزشی نیز ارائه میشوند، به ندرت توفیقی به لحاظ پرداختی مؤثر بر جنبههای هنری دیده میشود این مسئله به دلیل انسجامی است که گروه نمایشی داشته، وفاقی است که میان اعضای گروه به وجود آمده و موجب شده است تا دلسوزانه نسبت به خوب از کار درآمدن اثر نمایشی خود تلاش و اهتمام داشته باشند.
عضو سابق انجمن هنرهای نمایشی استان اصفهان گفت: به نظر من پیش از هر چیز باید در تئاتر به تقویت زیرساختها توجه داشته باشیم؛ منظور از زیرساختها تنها ساخت سالن، تجهیز امکانات و افزایش سرانه تولیدات نمایشی نیست بلکه بخشی دیگر از این مسئله نیز در بسامان کردن گروههای تئاتری، عدالتورزی میان آنها از این نظر که نوبت مناسبی برای تولید و اجرا به آنها داده شود و در این حین شایستهسالاری ملاک انتخاب قرار گیرد، مصداق پیدا میکند.
وی در پایان گفت: سازماندهی گروههای تئاتری که اکنون دیگر تبدیل به یک رؤیا در میان فعالان عرصه تئاتر حرفهای شده است موجب ایجاد رقابتی سالم میان گروههای تئاتری خواهد شد و هر کدام برای پیشی گرفتن از همنوعان خود، خلاقیت هنری خود را بالا میبرند و در ضمن مسئولان نیز خواهند توانست امکانات مورد نیاز برای اعمال جنبههای هنری و زیباییشناسه آثاار تولیدی را هدفمند سر و سامان دهند.