چرا آمریکا حضور ایران در ژنو 2 را مشروط کرد؟

مهدی مطهرنیا، کارشناس ارشد سیاست خارجی و مسائل بین‌الملل در گفت‌و‌‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) با اشاره به دعوت رسمی بان کی مون از جمهوری اسلامی ایران برای حضور در کنفرانس ژنو 2 و مخالفت‌ها و شر‌ط‌گذاری‌های ایالات متحده امریکا در برابر حضور کشورمان که منجر به لغو آن شد، گفت: به‌طور کلی هیئت حاکمه امریکا در حال ارزیابی مجدد در سیاست‌های خاورمیانه‌ای خود و گام نهادن در مسیری جدی برای باز تعریف راهبردها در برابر جمهوری اسلامی ایران است.

وی افزود: در این مسیر، چالش‌هایی جدی نیز وجود دارد؛ از یک‌سو امریکا در صحنه داخلی ایران با عدم اعتماد در تحرکات قابل پیش‌بینی روبروست؛ چرا که امریکا هنوز به ارزیابی دقیقی از جدی بودن تعامل سازنده با ایران در ارتباط با پرونده‌هایی چون پرونده هسته‌ای نرسیده است و محتاطانه عمل می‌کند.

احتیاط امریکا در دعوت از ایران برخاسته از فشار نومحافظه‌کاران است

مطهرنیا گفت: این احتیاط بیشتر برخاسته از فشار نومحافظه‌کاران امریکایی و ادبیات سخت و تهاجمی نو‌محافظه‌کاران درباره ایران است؛ در بعد منطقه‌ای هم امریکا با چالش جدی چون رژیم صهیونیستی و بعضی دولت‌های منطقه‌ای چون عربستان روبروست.

وی افزود: این در حالیست که در بعد بین‌المللی نیز بعضی از قدرت‌های بزرگ، نزدیکی به ایران را در شکل‌دهی به نظم نوین جهانی مؤثر می‌دانند.

امریکایی‌ می‌داند هرگونه نشستی درباره سوریه، بدون ایران بی‌نتیجه است

این کارشناس ارشد سیاست خارجی و مسائل بین‌الملل گفت: امریکایی‌ها در پی ایجاد فضایی برای حفظ وضع موجود هستند، در اینجاست که باید بگوییم در باب ژنو 2 امریکا به این نتیجه راهبردی رسیده بود که تصمیم‌گیری درباره سوریه، بدون حضور ایران، تصمیم‌‌گیری ناقص خواهد بود.

وی اظهار کرد: باید در فرایند تصمیم‌سازی در باب آینده سوریه نظریات ایران مورد توجه قرار گیرد، لذا امریکایی‌ها در تمایل خود به دعوت از ایران برای حضور ژنو 2 جدی بودند، اما از آنجا که این دعوت به‌طور رسمی از سوی امریکا و دیگر کشورها با تأکید بر پذیرش پیش‌شرط‌هایی که در ژنو 1 صورت گرفته، انجام پذیرفت، به عمل درنیامده بود.

مطهرنیا گفت: دولت اوباما بعد از دعوت ابتدایی ایران به ژنو 2 توسط دبیرکل سازمان ملل و با توجه به تأکید ایران مبنی بر عدم پذیرش مفاد ژنو 1، خود را در مواجه با چالش‌های مهمی از جمله نومحافظه‌کاران و همراهان بین‌المللی خود، چون فرانسه و متحدان منطقه‌ای خویش، چون رژیم صهیونیستی و عربستان روبرو دید.

رویکرد تسامح‌گونه راهکار برون‌رفت ازبن‌بست سوریه

وی اظهار کرد: در این فضا راهکار اصلی برون‌رفت از این وضعیت، می‌تواند رویکرد تساهل و تسامح‌گونه دو کشور ایران و امریکا در جهت زمینه‌سازی مساعد برای مذاکرت آینده و قبول جایگاه ایران در حل پرونده سوریه است.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد قم گفت: این به معناست که ایران در ادبیات سیاسی خود به تکرار این مقوله روی نیاورد و در ضمن پافشاری رسمی به‌عمل آمده مبنی بر اینکه توافقنامه ژنو یک را پذیرا نیست، در حوزه رسانه‌ای و تأکیدات عملیاتی در این زمینه، چندان فعال نباشد و از سوی دیگر امریکا نیز با قبول موضع رسمی ایران در سیاست‌های اعمالی خود در حوزه این تحرکات آشکار خویش بر دعوت از ایران چه به‌طور مستقیم از سوی وزارت امور خارجه امریکا و چه از سوی سازمان ملل متحد و شخصیت‌هایی چون بان‌کی‌مون و اخضر ابراهیمی تأکید داشته باشد.