کار علمی بدون اندیشیدن و اندیشیدن بدون آزادی ممکن نیست

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، نشست دانشجویی «استقبال از دیده‌بان اندیشه امام خمینی(س)» با حضور حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی، یادگار حضرت امام(ره)، در جمع دانشجویان و اساتید در پژوهشکده امام خمینی(س) و انقلاب اسلامی برگزار شد. در آغاز این نشست، بعضی از حضار به بیان مطالبی در خصوص شخصیت حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی پرداختند.

گزارش تصویری این نشست را اینجا ببینید!

بر اساس این گزارش، حجت‌الاسلام سیدحسن خمینی، نسبت به تمجیدهایی که از وی در این نشست دانشجویی انجام شد، اظهار کرد: فردگرایی در هیچ مجموعه‌ای نباید وجود داشته باشد و این آغاز انحراف است. فردگرایی آغاز تعصب‌گرایی غیرمنطقی است که باعث عُجب و سایر عوارض می‌شود.

وی افزود: برخی تبدیل به نماد می‌شوند. نماد و پرچم برای این است که مسیر گم نشود. امام(ره) نماد و پرچم انقلاب است و حتما ایشان هم مخالف فردگرایی بودند.
وی ادامه داد: اگر ما مرتبا از امام سخن می‌گوییم، به دلیل هدفی است که ایشان داشتند. سه آرزوی تاریخی ملت ما، یعنی استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی یا به تعبیری اسلام در یک نقطه به هم رسید. در طول تاریخ و تاریخ مشروطه این سه آرزو همیشه بوده و گاهی یکی تقویت می‌شده است. به عنوان مثال، در دوره مشروطه، بحث آزادی پررنگ می‌شده است. همواره این سه آرزو بوده، ولی نقطه تلاقی نداشته که امام(ره) در سال 57 این نقطه تلاقی را فراهم کرده است.
سیدحسن خمینی با اشاره به فلسفه نهیلیستی درباره تاریخ انقلاب اسلامی، عنوان کرد: در آغاز قرن بیستم جریان پررنگ نهیلیسم شکل گرفت. این جریان یک پوچ‌گرایی و بیکاری و بی‌عاری ساده نیست و یک فلسفه قوی پشت آن است و بسیاری از حوادث جهان از جریان قتل ولیعهد بلژیک که آغاز جنگ جهانی دوم بود، در دست آن‌هاست و تا به حال ادامه دارد.
وی ادامه داد: شاخه‌ای از نهلیست‌ها به عنوان دادائیست‌ها، جمله‌ای دارند که می‌گویند، «از گذشته صحبت کردن مانند این است که بخواهیم یک انفجار را با کنار هم گذاشتن قطعات بمب روایت کرد». هیچ‌گاه نمی‌توان از انفجار به واسطه عوارض آن صحبت کرد، حال این انفجار نور باشد یا انفجار بمب تخریبی. این به معنای مسدود بودن راه شناخت تاریخ نیست، بلکه قصد این است که باید به گذشته تا حد ممکن نزدیک شد.
وی مطرح کرد: کار تاریخ‌نگار باید نزدیک شدن به شرایط باشد. ما در مواجهه با حوادث بیرونی به هیچ عنوان نباید از عوامل غیرعاقلانه‌ای که ممکن است یک حادثه را تحت تأثیر قرار بدهد، پیروی کنیم. در تحلیل هر حادثه تاریخی اگر بخواهیم بگوییم که یک فعل صحیح بوده، باید در فضا و بستر خودش آن را تحلیل کنیم. ما خیلی از حوادث را مبتنی بر ذهن تحلیل‌ می‌کنیم.
تولیت آستان امام خمینی(ره) و مسئول دفتر حفظ و نشرآثار امام خمینی(ره) همچنین اظهار کرد: در تاریخ، خیلی از حوادث، محتاج و منوط به تصمیم فردی و تحت تأثیر احساسات و زوایای فکری یک فرد است و شاید ریشه در برهان و منطق نداشته باشد. ممکن است که بشود آن را منطقی بیان کرد، ولی منطق، عامل پیدایش آن نبوده است. تفاوتی که بین علت و دلیل یا به عبارتی بین توجیه و دلیل می‌گذارند، از همین جهت است. به عنوان مثال، می‌گویند علت تشیع ما ریشه در تولد در خانواده شیعه داشته است و دلیلش سایر مسائلی است که بیان می‌شود. علت یک رفتار می‌تواند تابعی از مسائل روحی فرد باشد.
این مدرس و محقق حوزه و دانشگاه در پایان گفت: شرایط و کلیت چیزی که در انقلاب و بعد از آن رخ‌ داد، بسیار قابل دفاع است، اما این نیز مانند هر نبرد، جنگ و حادثه‌ای انسانی‌ است. نمی‌توان گفت تمام عملیات‌ها پیروزمندانه بوده و نمی‌توان هم گفت که همه با شکست مواجه شده‌اند، اما باید پرسید این حوادث قابل دفاع هم نبودند؟

وی ادامه داد: انقلاب حادثه‌ای است بسیار بزرگ که از پس سالیان که به آن نگاه می‌کنند، می‌بینند که اتفاقی با عظمت انقلاب ایران تا به حال در جایی رخ نداده است. کاری به این عظمت حتما فراز و فرود دارد و گفتن این فراز و فرود بر غنای آن می‌افزاید و باید با آن دست و پنجه نرم کرد. این بررسی نیازمند یک کار علمی دقیق است و کار علمی بدون اندیشیدن و اندیشیدن بدون آزادی ممکن نیست. برای این‌که آینده را بسازیم، راهی جز اندیشیدن و واکاوی در اندیشه‌ها وجود ندارد. نه سخن گفتن، عامل زوال است و نه سکوت علامت بقا، مهم این است که اندیشه دارای ریشه در دل‌ها باشد و دل‌ها هم به نور ایمان محکم باشد.