«به کوتاهی آه، به بلندای ماه» منتشر شد
گروه ادب: کتاب «به کوتاهی آه، به بلندای ماه» به قلم سیدعلی موسوی‌گرمارودی از سوی انتشارات قدیانی منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، کتاب «به کوتاهی آه، به بلندای ماه» به قلم سیدعلی موسوی‌گرمارودی به نگارش درآمده و انتشارات قدیانی آن را منتشر کرده است. نویسنده در مقدمه کتاب تألیف دو نویسنده دیگر به نام‌های عباس زریاب خویی و ابوالفضل موسوی‌گرمارودی در کتاب‌های «سیره رسول‌الله از آغاز تا هجرت» و «بانوی بانوان فاطمه(س)» را مورد بررسی و مقایسه قرار داده است.
گرمارودی در بخشی از کتاب «به کوتاهی آه، به بلندای ماه» آورده است: زریاب‌خویی در این اثر خود که به همت انتشارات سروش منتشر شده است می‌نویسد: «کتب فراوانی را که تاکنون در سیره حضرت رسول(ص) تألیف شده است، با همه تعدد و تنوع آن، می‌توان به دو دسته بزرگ تقسیم کرد: دسته اول، کتاب‌هایی است که دانشمندان اسلامی از حدود قرن دوم هجری تاکنون برای برآوردن نیاز و فرونشاندن عطش شدید مسلمین به اطلاع از زندگی حضرت رسول(ص) تألیف کرده‌اند.»
«دسته دوم کتاب‌هایی هستند که نویسندگان اروپایی و به طور کلی خارجی غیرمُسلم، نیز برای برآوردن نیاز آگاهی و اطلاع اقوام و اصحاب دین و مذهب خود، از شرح حال کسی که شاید بزرگترین اثر را در تاریخ گذاشته است، تألیف کرده‌اند. این کتاب‌ها نیز در آغاز تا قرن نوزدهم با دیده تعصب دینی و قومی نگاشته شده است.»
از تألیفات سیدابوالفضل موسوی‌گرمارودی، کتابی است با نام «بانوی بانوان فاطمه(س)»، که چاپ اول آن، پاییز 1367 از سوی دفتر نشر الهادی، انتشارات یافته است و یکی از پرمرجع‌ترین و استوارترین متون نشر یافته در مورد حضرت صدیقه کبرا، فاطمه زهرا(س) است. وی در فصل ششم کتاب خود با عنوان شخصیت آسمانی فاطمه(س)، به همان مطالبی که عباس زریاب خویی با بیانی دیگر مرقوم کرده بود، با شور و ایمان بلورین و آهنین خود می‌نویسد: «شخصیت آسمانی بانوی بانوان فاطمه(س) برتر از درک ما و ارجمندتر از وصف ماست؛ بانویی که در شمار معصومین است. بانویی که محبت و ولایت او و خاندان او از فرایض دینی است، بانویی که خشم و نارضایی او خشم و نارضایی خدا محسوب می‌شود. چگونه ممکن است ابعاد غریب شخصیت معنوی او در گفتار ما خاکیان محدود، جلوه‌گر شود؟! متأسفانه، مغزهای بی‌مایه غربی‌اندیش که بلندای اندیشه‌شان از قامت نارسای ماشین فراتر نمی‌رود، به تقلید جاهلیت اروپایی، هر اعجازی را به دیده ناباوری می‌نگرد؛ این بی‌مایگان، چنان از ژرفای قدرت خدا و حقایق معنوی دین و شگفتی‌های خلافت خدا در زمین، بی‌بهره و دور مانده‌اند که هر چه در قالب حقیر دانسته‌های ظاهری و اسباب و وسایل طبیعی نگنجد، آن را ناممکن می‌پندارند.»
سیدعلی موسوی‌گرمارودی در ادامه مقدمه کتاب «به کوتاهی آه، به بلندای ماه» می‌گوید: هر دو نویسندگان یادشده به خارق‌العاده بودن بخشی از زندگی معصومان(ع)، پیامبر(ص) و حضرت زهرا(س) تصریح دارند و لزوم به غیب را یادآور می‌شنوند و خطر دیدگاه‌های صرفاً تاریخی و صرفاً «سبب‌خواهی» و «مادی‌اندیشی» و «دنیوی ساختن دین» را گوشزد می‌کنند؛ جز اینکه روی سخن برادرم تنها با قشر «مؤمنان به غیب» است و صریحاً می‌نویسد: «بنابراین روی سخن ما و برتر از آن، توجه هر گوشه از رفتار و گفتار و زندگی پیامبران و اولیای الهی، در واقع به سوی دل‌های لبریز از ایمان به قدرت ژرف و آزاد الهی است...»
امروزه در محیط جهانی اینترنت‌ها و پیام‌ها و پیامدهای بی‌ایمانی؛ اگر برخی جوانان که غیب را کم‌رنگ‌تر می‌بینند، تا جنبه‌هایی از همان زندگی معمول و متعارف بزرگان دین آشنا شوند و به خواندن سیره آنها علاقه‌مند شود؛ راه برای باور خارق‌العاده‌های آنها نیز باز است. علاوه بر آنکه، همین زندگی معمول و متعارف آنها آیا خود خارق‌العاده نیست؟
آیا آنچه تنها یکی از دختران حضرت فاطمه(س)، یعنی حضرت زینب(س) در طول زندگی بسیار درخشان خویش با همین دل و سینه بشری خود تحمل کرده و هزاران بار فراتر از حماسه است، برای الگوبرداری مناسب‌تر نیست؟
در بخشی از این کتاب مطلبی در رابطه با «هنگام دفن همسر خود فاطمه(س)» می‌خوانیم: امام علی(ع) به هنگام دفن همسر خود و دختر پیامبر(ص)، سوگمندانه سخنانی می‌گوید که در خطبه شماره 202 در نهج‌البلاغه آمده است. از او روایت کرده‌اند که این سخنان را به هنگام دفن سیده زنان حضرت فاطمه(س) به گونه رازگویی با پیامبر(ص) بیان فرمود: یا رسول‌الله! از من بر تو درود باد و نیز از دخترت که در کنار تو فرود آمد و شتابناک به تو پیوست.
یا رسول‌الله! شکیباییم از دوری دختر برگزیده تو، اندک شد و تاب و توانم از دست رفت. ولی شکیبایی در دوری سترگ و مصیبت مرگ تو، (در هر مصیبت دیگر) جای شکیب نهاده است. من خود سرت را بر بالین لحدت در قبر نهادم و (پیش از آن) جانت میان گردن و سینه من از بدن برآمد، که انا لله و انا الیه راجعون(ما همه از خداییم و به سوی او بازمی‌گردیم).
اکنون، این امانت(فاطمه علیها السلام) بازگردانده و گروگان دریافت شد. (یا رسول‌الله! از این پس) اندوه من هماره و شبم با بی‌خوابی همراه خواهد بود تا هنگامی که خداوند، برای من هم سرایی را برگزیند که تو در آن ساکنی، آنک دخترت به تو از همدستی امتت در ستم به وی، خبر خواهد داد. پس به اصرار از وی بپرس و از او گزارش حال را خبر بگیر!
این رفتار با ما هنگامی بود که زمانی از عهد تو نگذشته و یاد تو هنوز از میان نرفته بود. درود بر شما هر دوان! درود وداع‌کننده‌ای(دوستدار) نه کینه‌جو یا رنجیده‌خاطر، پس اگر برگردم نه از سر آزردگی است و اگر بمانم نه از بدگمانی به وعده خداوند درباره شکیبایان است.»
گفتنی است که کتاب «به کوتاهی آه، به بلندای ماه» نوشته سیدعلی موسوی‌گرمارودی با شمارگان 2200 نسخه و قیمت 95 هزار ریال توسط انتشارات قدیانی منتشر شده است.
