مجید امرایی، نویسنده و کارشناس تئاتر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان مطالب فوق گفت: مشکلات تخصیص بودجه مناسب برای تولیدات نمایشی مسئله تازهای نیست و این عرصه سالهاست که با این بحران مواجه است؛ باید گفت که مشکل مالی و کمبود سرانه فضاهای نمایشی در عرصه تئاتر در اولویت نیست بلکه مهمتر از همه این مسائل، فقدان برنامهریزی مؤثر برای فعالیت حرفهای در این زمینه با توجه به شرایط موجود است.
وی گفت: عرصه مدیریتی تئاتر در طی این سالها اجرای طرحهایی به ظاهر جامع را تجربه کرده است اما مشکل اینجاست که مسئولان در برنامهریزی برای اجرای این طرحهای مدیریتی، موضوع را از صفر تا صد مورد بررسی قرار نمیدهند در نتیجه در ادامه هیچ ضمانت اجرایی برای تداوم و به نتیجه رسیدن طرح وجود ندارد؛ این میان فقط بخشی از منابع مالی هزینه برنامهای میشود که سرانجامی برای عرصه هنرهای نمایشی در کشور ندارد.
اجرای طرح استقرار گروههای نمایشی با ثبت 700 گروه نمایشی در کشور
مدیر اسبق دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی ادامه داد: طرح استقرار گروههای نمایشی در قالب دایر شدن دفتری به این منظور یکی از این اقدامات زیربنایی در شناسایی و برنامهریزی اصولی برای گروههای نمایشی بود، طرحی که البته در نیمههای راه رها شد و غیر از ثبت 700 گروه نمایشی فعال در سراسر کشور، پیگیری نشد.
مدیر سرای روزنامهنگاران ایران تصریح کرد: در اینجا این پرسش مطرح میشود که آیا صرف پر کردن فرمهای اظهارنامه این طرح و این که ما به طور فعال مثلاً 700 گروه نمایشی داریم میتواند گرهگشا باشد؟ آیا اداره کل هنرهای نمایشی قادر است با توجه به بودجه ناچیز خود که باید همه مطالبات جامعه تئاتری را جامه عمل بپوشاند حتی سالی یک میلیون تومان که رقم ناچیزی است به هر یک از گروههای ثبتنام شده برای فعالیت اختصاص دهد؟
امرایی در ادامه گفت: اینها مواردی است که در حقیقت حلقه مفقوده مدیریت هنری در عرصه تئاتری به حساب میآیند؛ ما باید هر ساله در کنار به روز کردن آمار فعالان عرصه نمایش، مستندسازی کنیم که بودجه تئاتری باید براساس اولویتها و اقتضائات هنری و بحث فرهنگسازی جامعه باید مصروف به چه ساختار و موضوعی شود و با این فرض میبینید که در اختیار داشتن یک آمار کلی از تعداد گروههای فعال نمایشی کار به جایی نخواهد برد.
نیازمند تولید چند نمایش ارزشمند و فاخر در طول سال به جای تولید آثار کم ارزش هستیم
این کارشناس و مدرس تئاتر تأکید کرد: اقدام در جهت انجام چند کار بزرگ که خروجی مؤثر و سازنده داشته باشد بهتر از این است که به شکل مقطعی و تنها در حد دلخوشی گروههای نمایشی به امر تجهیز جزئی و یا پرداخت مبالغ اندک به منظور تولید آثار کمارزش و بیمایه بپردازیم.
امرایی در پایان افزود: عدالتمحوری، ایجاد فرصتهای برابر برای گروههای نمایشی که در امر تولید آثار نمایشی نوآوری داشته و دارند و علاوه بر فاخر بودن اثر نمایشی به فکر رضایتمندی مخاطب و جذب حداکثری آنها هستند، از جمله مواردی است که منجر به خروجی قابل اعتنا در امر تولید نمایش به منظور ارتقای سطح کیفی آثار و قابلیتبخشی به آثار نمایشی برای حضور در عرصههای بینالمللی میشود.