قرآن را با معنی بخوانید و به آن با تدبّر و اندیشه بنگرید

عباس نورایی در اردیبهشت سال 1336 در تهران دیده به جهان گشود. پدر وی به خاطر ارادتی که به ائمه اطهار(ع) داشت، نام او را عباس می‌گذارد تا سرآغازی برای ادامه راه مولایش باشد. وی پس از گرفتن دیپلم، به دانشگاه رفت. شهید عباس نورایی در سال 1361 به عنوان معلم وارد آموزش و پرورش منطقه 9 تهران شد.

در دوران نوجوانی در کلاس آیت‌الله مجتهدی‌تهرانی(رحمت‌الله) شرکت می‌کرد و از شاگردان ایشان بود. شهید نورایی خود مربی قرآن بود و ارتباط تنگاتنگی بین ایشان و شاگردانش وجود داشت. حضور در هیئت عزاداری، جلسات قرآن و مسجد محله، باعث ایجاد ارتباط عمیق میان این مربی قرآن و بچه‌های محل شده بود که این ارتباط به مدرسه نیز کشیده شد.

استعداد‌ فوق‌العاده شهید در زبان‌آموزی

وی از همان ابتدا علاقه شدیدی به یادگیری زبان عربی و استعداد بالایی در زبان انگلیسی داشت. به زبان عربی مسلط بود و به همین خاطر تجوید عربی را هم به خوبی یاد گرفته بود.

عباس همیشه نماز اول وقت را به همه، خصوصاً به شاگردانش توصیه و در جلسات هفتگی قرآن صحبت‌های زیادی می‌کرد و می‌گفت: «قرآن را با معنی بخوانید و به قرآن با تدبّر و اندیشه بنگرید، چرا که قرآن راهگشا و راهنما برای تمام انسان‌ها و بشریت است.»

شهید نورایی، قاری و حافظی برجسته بود

عباس از قاریان و حافظان برجسته قرآن بود و در سال‌هایی که در مدرسه تدریس می‌کرد، از تربیت شاگردان غافل نبود. ورود به حوزه قرآن باعث شده بود که عباس، الفتی ناگسستنی با فرایض دینی داشته باشد و همه آموزه‌های قرآن را نیز به عمل درآورد.

عباس در کنار شغل معلمی، هیئت «مکتب قرآن» و «ولایت» را برای تربیت قاریان قرآن تأسیس کرده بود و از همان مکان مقدس بود که قاریان ممتازی به جامعه تقدیم کرد؛ جالب آنکه جلسه قرآنی که عباس تشکیل داده بود، همچنان پا برجاست و صدای دلنشین او به گوش شاگردانش می‌رسد.

شاگردان قرآنی دیروز عباس نورایی؛ استادان امروز

بچه‌هایی که شاگرد عباس بودند و در جلسات قرآن وی شرکت می‌کردند، اینک هر کدام محوری در محله خودشان شده‌اند و در زمینه‌های مختلف دینی و قرآنی و بسیج، فعالیت‌های گسترده‌ای دارند و از آنجایی که قول و عمل شهید نورایی یکی بود، شاگردان وی نیز مثل استادشان قول و عمل‌شان را یکی کرده‌اند.

عباس چنان شهره اخلاق بود که بالاترین جذبه اخلاقی را برای شاگردان خود و کسانی که وی را می‌شناختند داشت. شاگردان شهید نورایی که مربی قرآن هستند، بعد از 30 سال همچنان با همان طرز تفکر، گرایش و چارچوب اعتقادی با هم در ارتباط هستند و محور این ارتباط شهید عباس نورایی بوده است و روح بزرگ این شهید باعث شده که هنوز شاگردان وی همبستگی خود را حفظ کنند. 

خواندن قرآن در شب عروسی

شب عروسی عباس، همه در تالار نشسته بودند و دنبال داماد می‌گشتند. جالب آنکه داماد به خیابان غیاثی مسجد جهان‌پناه رفته و در آنجا مشغول قرآن خواندن بود. نماز مغرب و عشاء خوانده بود و دعای سمات می‌خواند که دوستان او می‌گویند: «کجایی؟! می‌خواهیم برویم دنبال عروس»؛ شهید نورایی در جواب می‌گوید: «الان کارهای شرعی‌ام را انجام می‌دهم و بعد خدمت شما هستم.»

شهید عباس نورایی در 27 بهمن سال 1363 در عملیات «والفجر 8» در منطقه فاو و جاده‌ «ام‌القصر»، زمانی که گردان حمزه در محاصره بود با شهید انوشیروانی در حالی که برای شکستن محاصره گردان حمزه اقدام کرده بودند، به فیض شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش بعد از گذشت 28 سال به تازگی به آغوش وطن بازگشت.