آینده ادبیات داستانی انقلاب، متأثر از خاطره‌نویسی‌های امروز

محسن مؤمنی‌شریف، رئیس حوزه هنری در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، به بررسی چرایی فقدان آثار شاخص در حوزه ادبیات داستانی انقلاب در مقابل آثار خاطره‌نویسی در این حوزه پرداخت و گفت: واقعیت این است که نشر این خاطرات مقدمه‌ای برای ادبیات داستانی انقلاب اسلامی است.
وی ادامه داد: شاهد رشد مطلوبی در ادبیات مقاومت و به شکل خاص در بخش خاطره هستیم، اما نباید فراموش کنیم که این آثار خود به نوعی داستان هستند و خاطره صرف محسوب نمی‌شوند چراکه در عین حال که با قالب خاطره نوشته شده در نگارش آنها از عناصر داستانی هم استفاده شده و از ویژگی‌های داستان نیز بی‌بهره نیست.

خاطره‌نویسی؛ مقدمه‌‌ای بر ادبیات داستانی

رئیس حوزه هنری در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: فکر می‌کنم ادبیات داستانی آینده ما خیلی تحت تأثیر خاطره خواهد بود و در واقع این آثار مقدمه‌ای برای رسیدن به سطح ایده‌آل برای ادبیات داستانی انقلاب اسلامی خواهد بود.
مؤمنی‌شریف درباره این که هر خاطره با بیان شدن‌ خود چیزی را می‌کشد و هر داستان با دوباره بیان شدنش چیزی را زنده می‌کند، اظهار کرد: این موضوع به نگاه ما به خاطره صرف باز می‌گردد. اما در بیان و لحظه‌پردازی خاطراتی که امروز در جامعه ما رشد می‌کنند و مورد توجه مردم قرار می‌گیرند، به خوبی می‌توان عناصر داستانی را مشاهده کرد.
وی با بیان این که این آثار دیگر خاطره صرف نیستند، عنوان کرد: در کنار این آثار می‌توان به اثر «شرح زندگانی‌ من» به قلم عبدالله مستوفی اشاره کرد که در بیان تاریخ اجتماعی و اداری دوره قاجاریه، یکی از بهترین نمونه‌های زندگی‌نامه نویسی در ایران است. این اثر را هربار که می‌خوانیم تازه است و هیچ‌گاه کهنه نمی‌شود چراکه از عناصر داستانی نیز در آن استفاده شده است.