نامگذاری خیابانی به نام عکاس انقلاب

با دوربین او وقایع انقلاب ثبت شد و حتی بعضی اعتقاد دارند که عکس معروف او از بیعت همافران با حضرت امام(ره) در روند انقلاب تاثیر داشت. حسین پرتوی عکاسی را به صورت حرفه‌ای از هفده سالگی در سرویس عکس روزنامه کیهان با عکاسی ورزشی شروع کرده و کار خود را با عکاسی خبری در شاخه‌های مختلف عکاسی ادامه داده است. از عکس‌های معروف و به یاد ماندنی او می‌توان به بیعت همافران با امام خمینی، بسته شدن فرودگاه در دوره بختیار و اعدام سران رژیم سابق در دبیرستان علوی اشاره کرد.
این عکس‌ها به قدری مهم بودند و سندیت داشته‌اند که بعد از چاپ عکس‌های بیعت همافران و بسته شدن فرودگاه دولت بختیار آنها را تکذیب کرد و حتی حکم دستگیری عکاس صادر شد و این ها همه در زمانی بود که پرتوی به عنوان یک روزنامه نگار و عکاس خبری از جریان دولت جدا شده بود و به مردم پیوسته بود. وی در یکی از مصاحبه‌هایش می گوید: یک روزنامه‌نگار واقعی هیچوقت به خطر فکر نمی‌کند و همیشه دنبال اعتقادش است. ما می‌گفتیم روزنامه مال مردم است. مال گروه و طبقه خاصی نیست. وجدان یک روزنامه‌نگار اصیل به او می‌گوید که تو مال اجتماع هستی و هرکاری که می‌کنی و هر قدمی که برمی‌داری برای مردم است و این چنین بود که او روزها را در میان مردم و در میان اتفاقات لحظه به لحظه انقلاب می‌گذراند و آنها را ثبت می‌کرد.

پرتوی با تیزهوشی خاصی که داشت توانست تنها عکاسی باشد که در مراسم بیعت همافران با امام(ره) حضور پیدا کند و تنها سند تصویری از آن روز را ثبت کند. به گفته خودش او به مسئولین حفاظت از مدرسه علوی قول داد که در عکسی که می گیرد صورت هیچ کس دیده نشود و این طور بود که اجازه پیدا کرد عکس بگیرد. بعد از چاپ این عکس در روزنامه کیهان بود که به همافرها حمله شد و مردم برای کمک به آن ها به پادگان ها ریختند و دولت وقت به وضوح دید که شرایط از کنترل او خارج است.

        عکس : محمد نوروزی

حسین پرتوی متولد سال 1331 تبریز است. وی کودکی خود را در جنوب تهران در خانواده ای که پدری کفاش آن را اداره می کرد گذراند. به گفته خودش از کودکی عاشق عکاسی بوده و با دوربین برادرش که شبیه جعبه بود بازی می کرد. او بعد از اتمام دوره سیکل دبیرستان تحصیل را رها کرد و برای کار به روزنامه کیهان مراجعه کرد. ابتدا در انبار روزنامه، بعد در آرشیو آن و بعد در لابراتوار آن مشغول به کار شد. شور و شوقی که او برای فراگیری داشت مسئولین روزنامه را ترغیب می کرد که به او کارهای مهم تر بدهند و بالاخره در سن هفده سالگی عکاس بخش ورزشی روزنامه شد. خودش در این باره می گوید: من معتقدم که اصلا باید عکاسی خبری را از بخش ورزشی شروع کرد چون در عکاسی ورزشی عکاس باید سرعت، دقت و مهارت را یک جا در خود جمع کند تا بتواند عکس خوبی بگیرد.

پرتوی از مهمترین اتفاقات ورزشی از جمله بازی های آسیایی تهران و جام ملت های آسیا عکس گرفته است ولی متاسفانه به دلیل این که آن موقع بر عکس‌ها اسم نمی گذاشتند نتوانسته آرشیو کاملی از عکس‌هایش داشته باشد.
این روزها حسین پرتوی، عکاسی که در دوره‌ای مهمترین وقایع ایران را با تیزهوشی ثبت کرده در بستر بیماری است.

سیاوش پرتوی  در مورد وضعیت جسمانی حسین پرتوی که سال‌هاست با بیماری دست و پنجه نرم می‌کند، گفت : وضعیت عمومی‌اش تغییری نکرده، صحبت نمی‌کند و حرکتی ندارد. اخیرا داروهای جدیدی را به او می‌دهیم که پلاکت خونش پایین آمده و در گوارش‌ پدر هم مشکلاتی پیش آمده است اما هنوز مشخص نیست این اثرات از عوارض دارو است یا بیماری‌اش پیشرفت کرده است.

شورای شهر تهران در اقدامی شایسته با پیشنهاد احمد مسجد جامعی خیابانی را به اسم «حسین پرتوی» نامگذاری کرد.

خبرگزاری ایکنا برای وی آرزوی سلامتی دارد.

عکس : حسین سلمانزاده