«آخرین نامه»؛ روایتی از روابط عاطفی و ارزشی انسانها در موقعیت جنگ
گروه هنر: نویسنده و کارگردان نمایش «آخرین‌نامه» در نشست خبری با تشریح روند تولید این نمایش گفت: «آخرین نامه» روایت سه شخص در موقعیتی جنگی است که تعلقی به آن ندارند اما این امر موجب می‌شود روابط انسانی و ارزشی میان آنها درگیرد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، نشست خبری نمایش «آخرین نامه» به نویسندگی و کارگردانی مهرداد کوروش‌نیا و با حضور عوامل و بازیگران این نمایش پیش از ظهر امروز چهارشنبه 24 اردیبهشت در سالن کنفرانس مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.
مهرداد کوروش‌نیا، کارگردان این نمایش در ابتدای این نشست گفت: ابتدا قرار بود نمایشی تحت عنوان «عزازیل» را در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر و براساس نوبت اجرایی که به من دادند روی صحنه ببرم اما با توجه به هزینه‌های زیادی که روند تولید این نمایش دارد و البته ساز و کار حمایتی تئاتر همچون شورای حمایت از آثار نمایشی همچنان تعطیل است لذا تصمیم گرفتیم کاری کم خرج‌تر و سهل الوصول‌تر را برای اجرا برنامه‌ریزی کنیم.
«آخرین‌نامه» جایگزین «عزازیل» شد
وی گفت: به پیشنهاد اتابک نادری رئیس وقت مجموعه تئاتر شهر، تمرکز خود را روی نمایش «آخرین‌نامه» که یک بار سال 89 در خانه نمایش اداره تئاتر اجرا شد و سپس در جشنواره «تئاتر فجر» نیز توفیقاتی به دست آورد گذاشتیم که خوشبختانه از 28 اردیبهشت سال جاری در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه خواهد رفت.
کوروش‌نیا با اشاره به داستان این نمایش گفت: این نمایش در مورد سه سربازی است که در منطقه ایلام در دوران جنگ در پشت یک خاکریز روزگار می‌گذرانند که در نهایت اتفاقاتی برایشان روی می‌دهد که محور روایت این نمایش است که البته به نظر من برخلاف نظر بسیاری از دوستان منتقد این نمایش ضدجنگ نیست بلکه در مورد ارزش‌های انسانی حرف می‌زند.
این کارگردان تئاتر ادامه داد: این نمایش در حقیقت می‌خواهد موقعیت انسان‌هایی را روایت کند که از جنس جنگ نیستند اما با آن مواجه شده و در جریان آن قرار گرفته‌اند و هیچ کاری از دستشان برنمی‌آید مگر آن که به مقابله با این پدیده برخاسته و به دنبال راهکاری برای رهایی از آن برآیند.
در تولید نمایش از سنتی‌های رایج و کلیشه‌ای تئاتر دفاع مقدس فاصله گرفتیم
وی گفت: همواره در نگاه به تئاتر دفاع مقدس و یا نمایش‌هایی که به موضوع جنگ اشاره دارند با نوعی کلیشه و تکرار در زمینه فضاسازی مواجه هستیم که معمولاً روایت این گونه داستان‌ها در فضایی رئال و واقع گرا قرار می‌گیرند در حالی که من برای فاصله گرفتن از چنین فضایی و شکستن سنت رایج در زمینه تئاتر دفاع مقدس به دنبال روایت نمایش در فضایی ذهنی و انتزاعی بودم تا این که به ایده‌های اجرایی که آروند دشت‌آرای؛ طراح صحنه این نمایش در اختیارم گذاشت رسیدم.
کوروش‌نیا تأکید کرد: براساس ایده اجرایی طراح صحنه این نمایش همه اشیاء موجود در صحنه ماهیتی مثالی، قراردادی و غیرواقع به خود می‌گیرند و مثلاً استامبولی یعنی ظرفی که برای حمل ملات در بنایی استفاده می‌شود کارکردی دیگر در این نمایش پیدا کرده است.
کارگردان نمایش «آخرین‌نامه» به غالب بودن فرم نمایشی بر محتوای این اثر اشاره کرد و گفت: یکی از مواردی که من به اتفاق طراح صحنه به آن فکر می‌کردیم این بود که اثری کم‌خرج با صحنه‌ای قابل حمل(پرتابل) را تولید کنیم که قابلیت اجرا در هر مکانی را داشته باشد و بتوان آن را به راحتی برای اجرا در اماکن گوناگون منتقل کرد.
نمایش‌های تولیدی نباید به چند اجرای محدود خلاصه شوند
وی ادامه داد: تعجب می‌کنم با وجود اقتصاد بدی که در عرصه هنرهای نمایشی به آن دچار هستیم پس چرا تئاتری که با این همه زحمت و مرارت تولید می‌شود تنها به چند اجرای محدود ختم می‌شود در حالی که مثلاً در مورد نمایش «آخرین‌نامه» می‌توانیم به نقاط گوناگون کشور برای اجرا برویم همچنان که این نمایش در اجرای بجنورد خود با چنان استقبالی مواجه شد که حتی استقبال را در پایتخت شاهد نبودیم.
آروند دشت‌آرای، طراح صحنه و مشاور هنری این نمایش نیز در ادامه در مورد ویژگی‌های صحنه این نمایش گفت: در «آخرین نامه» از نظر فضاسازی بصری شاهد چند اتفاق هستیم که توانسته است این نمایش را از یک فضای ذهنی به فضاسازی کاملاً متفاوت و انتزاعی تبدیل کند.
وی ادامه داد: ما فضای خاکریزی که عموماً در نمایش‌های دفاع مقدسی با آن مواجه هستیم را تبدیل به نمایشی سرد با استفاده از ابزار و اشیای فلزی کردیم که لایه‌های مختلفی در آن تعریف شده است که با خودش شکل و فرمی خاص را به ارمغان می‌آورد اما با این حال تلاش شده است که فضای نمایش، روابط میان بازیگران به حد قابل قبولی باورپذیر باشد و به وسیله و با استفاده از این ایده خواستیم تا به بدنه تئاتر پویای، نشاط و تحرک لازم بدهیم.
وی در مورد ویژگی‌های فضای روایی این نمایش تصریح کرد: به تعبیر علیرضا نادری که خود یکی از پیشگامان در زمینه ادبیات نمایشی دفاع مقدس است این نمایش روایتگر معصومیت انسانها در موقعیت جنگی است آدم‌هایی که در موقعیت جنگی قرار گرفته‌اند اما هیچ تدبیر و برنامه‌ای برای آن وجود ندارد.
آروند دشت‌آرای ادامه داد: در حقیقت این نمایش میزان نزدیکی آدم‌ها به مرگ و اینکه چه عکس‌العملی را در آن موقعیت از خود نشان می‌دهند را نمود عینی می‌دهد و البته روابط عاطفی و انسانی که هر فردی در آن زمان در مورد خود و همنوع خود بروز می دهد و البته در دیدی کلی تر وفاداری که به خاک و میهن خود دارند.
در ادامه این نشست، نوید محمدزاده، پوریا رحیمی و میثم نوروزی، بازیگران این نمایش به اظهار نظر در مورد همکاری با این گروه و ویژگی‌های این نمایش پرداختند.
یادآور می‌شود، نمایش «آخرین‌نامه» از 28 اردیبهشت 24 اجرا در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر خواهد داشت.
