کد خبر: 1413667
تاریخ انتشار : ۱۲ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۴:۲۸

قرآن مشعلی فروزان است که انسان را در سرای دیگر محبوب پروردگار می‌کند

خبرنگاران افتخاری/ اسماعیل کیان: رئیس اداره اوقاف و امور خیریه ساوجبلاغ بیان کرد: قرآن مشعلی فروزان است که انسان را در سرای دیگر محبوب پروردگار می‌کند.

به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، قاریان، حافظان و نخبگان قرآنی شهرستان‌های ساوجبلاغ و نظرآباد میهمان چهارمین روز از سی و یکمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کریم در سالن اجلاس کشورهای اسلامی شدند.

حجت‌الاسلام والمسلمین اسلامی، رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان ساوجبلاغ در این رابطه گفت: امسال نیز همچون سال‌های گذشته جهت آشنایی هرچه بیشتر جامعه قاریان و حافظان و نخبگان قرآنی با هماهنگی انجام شده با مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه تعداد 80 نفر از آقایان و بانوان به این مسابقات اعزام شدند.

وی در باب اهمیت قرآن افزود: نقش و اهمیت قرآن کریم در زندگی بشر این است که قرآن کریم در برگیرنده هدایت و سعادت انسان در دنیا و آخرت است و در تمام مراحل زندگی رهبر و راهنمای انسان به‌سوی کمال است.

اسلامی ادامه داد: در بیان اهمیت قرآن، همین بس که پیامبر اکرم(ص) فرمودند «قرآن، از همه چیز خدا برتر است» و فرمودند «برتری قرآن بر سایر سخنان، مانند برتری خداوند است، بر بندگانش». قرآن کتابی است که رستگاری انسان را در دو جهان تضمین می‌کند، همچون مشعلی فروزان، انسان را از تاریکی‌های جهل و نادانی رهایی می‌بخشد و در سرای دیگر، او را محبوب حضرت پروردگار می‌کند.

وی افزود: قرآن، بهترین فتح‌کننده قله بلند عزت است. قرآن، چکیده جهان هستی است و طبق فرمایش امام باقر(ع) «قرآن همانند دو ستاره تابناک آسمانی (خورشید و ماه)، صحنه زندگی انسان‌ها را روشن می‌کند».

اسلامی بیان کرد: قرآن، کتابی است که «لایأتیه الباطل من بین یدیه ولا من خلفه»، نه اکنون و نه در آینده، باطل در آن راه نخواهد یافت و حقایق آن را دگرگون نخواهد ساخت»(سوره فصلت، آیه 42)؛ کتابی است که شب قدر به سبب نزول آن، عظمت یافت «انا انزلناه فی لیلة القدر»(سوره قدر،آیه 1).

وی ادامه داد: قرآن، شفاء است «و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین»(سوره اسراء،ایه 82)، درمان بیماری‌های قلب و نفس است و طبق فرمایش نبی اکرم(ص) «القرآن هو الدواء». قرآن در ظلمانی‌ترین زندگی بشر، در عصر جاهلیت، همچون انفجاری، آسمان سکوت را شکافت و یکباره، دریایی از رحمت و برکت و نور بر کویر زندگی جاری کرد و فریادی از عالم قدس، طنین‌انداز شد که «هان ای انسان! ای گمگشته خسران‌زده! لحظه‌ای درنگ و تدبر نما که سند نجات و رهایی از عالم ملکوت به سویت فرستاده شد»، «الرکتاب انزلناه الیک لتخرج الناس من الظلمات الی النور بإذن ربهم الی صراط العزیز الحمید»(سوره ابراهیم، آیه 1).

اسلامی اظهار کرد: عاشقان واقعی قرآن، کسانی هستند که شب‌ها، قرآن را تلاوت می‌کنند و با آن مأنوس هستند و روزها در صحنه پرآشوب زندگی از آن الهام می‌گیرند، شبانگاهان پهلو از رختخواب ناز تهی می‌کنند و با دستورات شفابخش آن، بیماری قلبی و روحی خود را درمان می‌کنند.

رئیس اداره اوقاف ساوجبلاغ اظهار کرد: امام صادق(ع) می‌فرمایند «در روز قیامت، فردی را برای حساب صدا می‌زنند، پس، قرآن در پیش روی او قرار می‌گیرد و عرض می‌کند خدایا! من قرآنم و این بنده تو درراه تلاوت من خود را در سختی انداخته و در دل شب‌ها مرا تلاوت کرده و قلبش، روشن و اشکش،جاری شده است. پروردگارا! او را از من خشنود کن. همچنان که من از او خشنودم».

وی ادامه داد: کلاس قرآن، کلاسی است پر از پاکی و خلوص که در آن تواضع، خشوع، صفا، آرامش، خودسازی، معرفت، کمال و عشق و عاشقی تدریس می‌شود. در این کلاس، قلب‌ها به خدا نزدیک است. اشک‌ها زلال است، آن هنگام که آیات بشارت را می‌خوانی، برق امید، سراسر وجودت را فرا می‌گیرد و آن زمان که به آیات عذاب می‌رسی، برق خوف تو را بیدار و هشدار می‌کند.

اسلامی افزود: کلاس معنوی قرآن انسان را با معرفت و عاشق می‌کند.هر کس می‌خواهد معنی عشق به اللّه را بفهمد، باید با کاروان قرآن و قرآنیان همسفر شود و جرعه‌ای از آن را بنوشد. آنگاه است که خداوند هم عاشق تو می‌شود «فاتبعونی یحببکم الله»(آل عمران، آیه 31). آخر بی‌عشق، سر عشق پرسیدن از عاشقان کاری بیهوده است. خود، باید در وادی عشق گام نهی تا سر آن را دریابی. بهترین راه این است که خود از نزدیک با این کلاس آشنا شوی و بدان که مولای متقیان، قرآن ناطق علی(ع) می‌فرماید «قلبی که ظرف آیات الهی است، عذاب نمی‌شود».

وی اظهار کرد: ملاصدرا در تفسیر سوره مبارکه واقعه می‌فرماید «بسیار به مطالعه کتب حکما پرداختم تا آنجا که گمان کردم کسی هستم، ولی همین که بصیرتم باز شد، خودم را از علوم واقعی خالی دیدم و در آخر عمر به فکر رفتم که سراغ تدبر در قرآن و روایات محمد و آل محمد(ص) بروم. من یقین کردم که کارم بی‌اساس بوده است زیرا در طول عمرم به جای نور، در سایه ایستاده بودم. از غصه، جانم آتش گرفت و قلبم شعله کشید تا رحمت الهی دستم را گرفت و مرا با اسرار قرآن آشنا کرد و شروع به تفسیر و تدبر در قرآن کردم و در خانه وحی را کوبیدم، درها باز شد و پرده‌ها کنار رفت و دیدم فرشتگان به من می‌گویند «سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین»(سوره زمر،ایه 73). من اکنون که دست به نوشتن اسرار قرآن زدم، اقرار می‌کنم که قرآن، دریای عمیقی است که جز با لطف الهی، امکان ورود در آن نیست ولی چه کنم که عمرم کوتاه و بدنم ناتوان، قلبم شکسته و سرمایه‌ام کم، ابزار کار ناقص و روحم کوچک است».

وی در پایان سخنان خود اظهار کرد: پس، بر مونسان کلام وحی است که قدر مؤانست با کلام خدا را بدانند و هر روز، سجده شکر بر درگاه او بسایند زیرا «لئن شکرتم لأزیدنّکم»(سوره ابراهیم،ایه 7).

captcha