محدودکردن سینمای دینی در یک ژانر، به‌معنای پذیرش نگاه سکولاریستی در سینماست
گروه هنر: یک تهیه‌کننده سینما گفت: من ژانرسازی سینمای دینی را به نوعی در خدمت فرهنگ سکولار می‌دانم که معتقد است دین باید تنها در بخش‌های به خصوصی مورد توجه گیرد؛ در سایه چنین تفکری این اجازه داده می‌شود که ما سینمای سکولار هم داشته باشیم.
سیدسعید سیدزاده، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان مطلب فوق اظهار کرد: از نگاه من سینمای دینی را به هیچ وجه نمی‌توان یک ژانر قلمداد کرد، چون این نوع آثار برگرفته از اعتقادات فیلمسازشان هستند، چون تنها این ویژگی است که این امکان را می‌دهد دینی بودن کار مشخص شود، والا این‌که یک فیلم به شکلی مستقیم یا غیرمستقیم به مضون یا آیه‌ای قرآنی اشاره داشته باشد، دلیلی بر دینی خواندن آن کار نیست.
وی افزود: من ژانرسازی سینمای دینی را به نوعی در خدمت فرهنگ سکولار می‌دانم که معتقد است دین باید تنها در بخش‌های به خصوصی مورد توجه گیرد. در ضمن در سایه چنین تفکری این اجازه داده می‌شود که ما سینمای سکولار هم داشته باشیم، چون ادعا خواهد شد هر مضمونی را می‌توان در بخشی خاص مورد توجه قرار داد، حال آن مفهوم می‌خواهد مضمونی دینی باشد یا سکولار.
تهیه‌کننده فیلم «زیباتر از زندگی» تأکید کرد: برای این‌که به سینمای دینی توجه کنیم نباید با ژانر کردن آن راه را به اشتباه طی کنیم، بلکه توجه به این دست فیلم‌ها باید از طریق رویکردهای تئوریک صورت گیرد؛ بدین معنا‌که برای فیلم‌هایی با محوریت دین پشتوانه ذهنی درست کنیم تا فیلمسازی که می‌خواهد در این حوزه حرکت کند چارچوب‌ها را بشناسد تا کارهای ارائه شده در سطح خلاصه نشود.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: داشتن تئوری در حوزه سینمای دینی تنها به غنای مفهومی آثار منجر نمی‌شود، بلکه به نوعی سدی می‌شود در مقابل کارهایی که سعی دارند به اسم موضوعات دینی، برداشت‌های انحرافی را به مخاطبان منتقل کنند؛ تحریفاتی که یا برداشت نادرست از دین است یا این‌که در خدمت فرقه‌های نوظهور حرکت می‌کند، البته در جامعه ما که کلیتی دینی دارد، امکان گرفتار آمدن فیلمساز در دام موضوعات انحراف‌آمیز کم است، اما به هر حال باید در این حوزه با دقت کامل حرکت کرد.
سیدزاده در بخش دیگری از سخنان خود متذکر شد: گرایش به سمت موضوعات دینی باید عاری از نگاه‌های سیاسی باشد، آفتی که قادر است برای این دست آثار سم باشد، چون برخی مواقع می‌بینیم فیلم‌هایی با این حربه می‌خواهند به مخالفان خود بتازند، بدون این‌که برای آن تهاجم دلیل اعتقادی داشته باشند.
این تهیه کننده در پاسخ به سؤال پایانی مبنی بر این‌که سینمای ایران در 35 سال گذشته چه نوع عملکردی در حوزه سینمای دینی داشته است، گفت: متأسفانه ما در این حوزه به شدت ناموفق عمل کرده‌ایم، البته نه این‌که کاری در این حوزه تولید نشده، بلکه منظور آثاری است که قادر به جریان‌سازی باشند، والا کارهای به ظاهر دینی که هر ساله تولید می‌شود. این ضعف هم به عقیده من نشئت گرفته از آن است که از تولیدات فاخر در این حوزه حمایت لازم انجام نمی‌شود.
