تفکری که اصالتی برای رأی مردم قائل نیست از کجا نشئت می‌گیرد؟
گروه سیاسی: حسین کنعانی‌مقدم گفت: از همان زمان که امام(ره) قیام خود را آغاز کردند گروه‌هایی بودند که به دنبال ترویج تفکر جدایی دین از سیاست بودند؛ این عده پس از انقلاب نیز بر روی این تئوری کار کردند و در پی ترویج آن هستند که اساسا رأی و خواست مردم نقشی ندارد.
رهبر معظم انقلاب در سخنرانی مراسم سالگرد ارتحال امام(ره) در روز 14 خرداد درباره مسئله جمهوریت و جایگاه مردم در اندیشه امام(ره) فرمودند:« افرادى گمان نکنند که امام بزرگوار ما، انتخابات را از فرهنگ غربى گرفت و آن را قاطى کرد با تفکر اسلامى و شریعت اسلامى؛ نه، اگر انتخابات و مردم‌سالارى و تکیه به آراء مردم، جزو دین نمی‌بود و از شریعت اسلامى استفاده نمی‌شد، امام(ره) هیچ تقیدى نداشت؛ آن آدم صریح و قاطع، مطلب را بیان می‌کرد. این جزو دین است، لذا شریعت اسلامى چهارچوب است؛ در همه قانونگذارى‌ها و اجراها و عزل‌ونصب‌ها و رفتارهاى عمومى که تابع این نظم سیاسى و مدنى است، باید شریعت اسلامى رعایت بشود. و گردش کار در این نظام به‌وسیله مردم‌سالارى است».
حسین کنعانی مقدم، دبیرکل حزب سبز ایران در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره نسبت مردمسالاری با آموزه‌های اسلام و شریعت گفت: قطعا ایدئولوژی و تفکری که امام(ره) در انقلاب اسلامی به عنوان معمار کبیر انقلاب مطرح کردند برخاسته از قرآن و احادیث و روایات ائمه اطهار(ع) است و هیچ‌کس نمی‌تواند منکر این مسئله باشد، لذا برای اینکه این خصلت را در امام(ره) تشخیص دهیم باید به گفتار و رفتار امام(ره) توجه کنیم.
مفهوم امام-امت و مدیریت جامعه براساس دین
وی افزود: امام(ره) در عمل ثابت کردند براساس قرآن عمل می‌کنند و دست رد بر تمام «ایسم»های شرق و غرب که در آن دوران مطرح بود زدند.
کنعانی مقدم اظهار کرد: با توجه به آیات و محکمات قرآن می‌توان فهمید که توجه به رأی و خواست مردم و بحث امام - امت به عنوان یک الگوی حکومتی هم در دوران حضرت ابراهیم(ع) مطرح بود؛ زمانی که ایشان شیطان را نفی کردند و فرزند خودشان، اسماعیل، را به قربانگاه بردند و تسلیم محض خدا شدند و خانه خدا را بنا گذاشتند خداوند مقام امامت را به حضرت اعطا می‌کنند و امامت یعنی برعهده گرفتن رهبری جامعه.
وی ادامه داد: ما در خیلی از موارد چه در زمان پیامبر اکرم(ص) شاهد این روند بودیم و بحث ولایت در آن زمان هم مطرح شد و در مورد سایر پیامبران هم اینگونه بود و یکی از وظایف‌شان مدیریت و رهبری جامعه بوده است و اگر به احکام اسلامی نگاه می کنیم در واقع خیلی از احکام، مانند جهاد، پرداخت خمس و زکات و ... حکومتی است.
این کارشناس مسائل سیاسی عنوان کرد: اینها نشان‌دهنده این است که دین در سیاست حضور دارد و مدیریت جامعه بر اساس سیاست دینی دنبال می‌شود نه دینی که سیاسی شده باشد.
اصالت ذاتی نقش مردم در حکومت اسلامی در تفکر امام(ره)
این فعال سیاسی اصولگرا تأکید کرد: همچنین در چارچوب اقدامات امام(ره) نیز می توان این مسئله را دید که از همان روز اول ایشان جمهوری اسلامی را به رفراندوم مردمی گذاشتند و پس از آن نیز با رأی مردم نمایندگان مجلس، رئیس‌جمهور، مجلس خبرگان و خود قانون اساسی کشور انتخاب و تایید شدند. پس امام(ره) هم در نظر و هم در عمل به عنوان امام یک امت از قرآن پیروی کرده است.
طرفداران اسلام امریکایی، مروج تفکر عدم نقش رأی مردم در حکومت اسلامی
کنعانی مقدم درباره تلاش عده‌ای برای جاانداختن این تفکر که توجه امام(ره) به رأی و خواست مردم به دلیل اقتضائات زمان بوده است گفت: این تفکر، ریشه در تاریخ سیاسی انقلاب اسلامی دارد. از همان زمان که امام(ره) قیام خود را آغاز کردند گروه‌هایی بودند که به دنبال ترویج تفکر جدایی دین از سیاست بودند و معتقد بودند علمای دینی نباید در سیاست دخالت کنند و در واقع با این کار می‌خواستند تیر خلاص را بر حکومت مبتنی بر دین بزنند.
دبیرکل حزب سبز ایران تصریح کرد: این عده در عین حال که دم از اسلام می زدند در واقع یک اسلام آمریکایی را مطرح می‌کردند که نهایتا وابستگی و پیوستگی به قدرت‌های بزرگ را به دنبال داشت که امام(ره) کاملا این موضوع را نفی کردند و با شعار «ما می توانیم» استقلال جمهوری اسلامی را با دست رد زدن به سینه ابرقدرت‌ها بنیان گذاشتند و تثبیت کردند.
وی اظهار کرد: خیلی از افرادی که امروز این مسائل را مطرح می‌کنند من به خاطر دارم قبل از انقلاب می‌گفتند که ما چطور می‌توانیم با امریکا و انگلیس در بیفتیم و اعتقاد داشتند امام(ره) در مسیر اشتباهی حرکت می‌کند و به نتیجه نمی‌رسد.
کنعانی مقدم یادآور شد: این عده پس از انقلاب نیز بر روی این تئوری شروع به کار کردند و در پی ترویج آن هستند که اساسا رای و خواست مردم نقشی ندارد و حکومت اسلامی نیاز به رای و نظر مردم ندارد و الگوهایی را مطرح کردند که اصلا با اندیشه امام(ره) و نص صریح قرآن و روایات ائمه اطهار(ع) هیچ نسبت و سازگاری ندارد و فقط برای خوشایند کسانی است که عمدتا دشمن دیرینه اسلام و انقلاب اسلامی هستند.
