محمد الشیخ، استاد تاریخ ادیان دانشگاه دمشق در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) ضمن بیان این مطلب گفت: امام حسن(ع) بیش از هر امام معصوم دیگری مورد ظلم واقع شد و ظلم به ایشان در نوع خود خاص و ویژه بود، چرا که پیروانش بیش از دیگر مردم به وی ظلم کردند.
وی افزود: امام حسن(ع) دیدگاهی استراتژیک داشتند و معتقد بودند که راه حل مسالمتآمیز و بدون خشونت، بیش از راه حل خشن و جنگطلبانه اسلام را حفظ خواهد کرد، بهویژه این که در مقابل احزاب و گروههایی ایستاده باشند که دارای رویکردهای ضد اسلامی هستند.
استاد دانشگاه دمشق تصریح کرد: امام(ع) مصلحت و منفعت اسلام را بر منافع شخصی ترجیح دادند و با پذیرش صلح نشان داد که به دنبال رسیدن به ریاست یا کسب خلافت و رهبری سیاسی نیستند.
امامت؛ ویژگی تکوینی شخصیت امام حسن(ع)
محمد الشیخ گفت: امام حسن(ع) با پذیرش صلح، همچنان در مقام امام باقی ماند و این جایگاه از ایشان برداشته نشد؛ زیرا امامت یک ویژگی تکوینی در شخصیت امام(ع) بود و نمیشود که این ویژگی از ایشان جدا شود. امام حسن(ع) با پذیرش صلح، تنها از مسئلهای مادی و دنیوی و یک امر سیاسی خود را جدا کردند، اما همچنان امام و پیشوای مردم بودند.
وی با تأکید بر این که امامت امام حسن(ع) تا به امروز استمرار داشته است، یادآور شد: امام حسین(ع) هم صلح برادر بزرگوارش امام حسن(ع) را پذیرفت و به عنوان یک امام، احترام خاصی برای این صلح قائل بودند؛ در واقع زمانی که یکی از امامان معصوم(ع) صلح میکنند، بهترین راه و گزینه را به نفع اسلام و به مصلحت امتی که امامش هستند، انتخاب میکنند.
همایشهای دینی؛ عامل نهضت و شکوفایی ملتها
الشیخ در بخش دیگری از سخنانش برگزاری همایشهای دینی با محوریت سیره امام حسن(ع) را ضرورتی بسیار مهم برشمرد و بیان کرد: برگزاری چنین همایشهایی نقش بسیار مهمی در غنای اندیشه اسلامی و آگاهیهای دینی دارد و به تبادل دیدگاهها منجر خواهد شد؛ در واقع پرتوی نوری برای جوامعی خواهد بود که از عقبماندگیهای سیاسی، اقتصادی و علمی رنج میبرند. این جوامع اگر سیره حقیقی امام حسن(ع) را بشناسند، در راستای پیشرفت فرهنگی ـ دینی خود با شتاب بیشتری گام بردارند.
استاد دانشگاه دمشق افزود: نخبگان علمی با حضور در این همایشها میتوانند جایگاه علمی و آگاهیهای علمی خود را تقویت کنند و با این حرکت، نهضت و پیشرفتی علمی و فرهنگی برای کشورشان رقم بزنند.
وی یادآور شد: همایشها ضرورتی بسیار مهم در جوامع شرقی هستند که هدفشان پیشرفت و شکوفایی فرهنگی و علمی است. هر اندازه یک جامعه از غنای علمی کمتری برخوردار باشد، نخبگان مسئولیت بیشتری برای از بینبردن کمبودها و پیشرفت جامعه خواهند داشت.