به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، مجتبی فردفانی هفته گذشته به عنوان نماینده کشورمان در رشته حفظ 20 جزء بیستودومین دوره مسابقات بینالمللی قرآن «الهاشمی» اردن حضور یافت، فردفانی در این مسابقات تلاوت خوبی ارائه داد، اما به دلیل ناداوری کمیته داوری از کسب رتبه محروم ماند.
خبرگزاری ایکنا پس از بازگشت فردفانی به کشورمان با این حافظ قرآن مشهدی گفتوگویی صمیمانه ترتیب داد و وی از خاطرات سفر به اردن و سطح مسابقات قرآن این کشور سخن گفت.
فردفانی در ابتدا به معرفی خود پرداخت و گفت: متولد سال 1370 هستم، در سن 15 سالگی شروع به حفظ قرآن کردم و پس از یک سال موفق شدم کل قرآن را حفظ کنم. در حال حاضر دانشجوی رشته فنون قرائت، تلاوت و کتابت قرآن از گرایشهای رشته علوم و معارف قرآن دانشگاه مشهد هستم. در مرحله مقدماتی مسابقات قرآن کشوری سال 91 اول و در فینال این مسابقات دوم شدم و در سال 92 نیز نفر اول مسابقات سراسری قرآن کشور بودم.
وی در ادامه با اشاره به روند مسابقات قرآن اردن، سطح این رقابتها را خوب ارزیابی کرد و گفت: نمایندگان 33 کشور جهان در این رقابت حضور یافتند و این مسابقه در 3 رشته حفظ کل قرآن، حفظ 20 جزء و حفظ 10 جزء برگزار شد.
این حافظ قرآن مشهدی تصریح کرد: آنگونه که مسئولان مسابقات میگفتند، امسال برای نخستینبار بود که اختتامیه مسابقات بینالمللی قرآن اردن با حضور مستقیم ملک عبدالله ثانی، پادشاه این کشور برگزار میشد و وی جوایز برترینهای این مسابقه را به آنان اهدا کرد.
فردفانی که با وجود تلاوت خوبش در مسابقات بینالمللی قرآن اردن جزء برترینها نبود، در این باره گفت: تلاوت مرا نمایندگان تعدادی از کشورها از جمله هند و ترکیه ضبط کرده بودند و آنان معتقد بودند که حتما جزء نفرات برتر خواهم بود، اما این اتفاق محقق نشد.
تلاوتم را حاضران در سالن تحسین کردند
وی افزود: حاضران در سالن مسابقات نیز هنگام اجرای من، استقبال خوبی کردند، به نحوی که سالن ساکت شد و همه به اجرای من گوش داده و تلاوتم را تحسین میکردند.
فردفانی بیان کرد: در این مسابقات برای همه این مسئله مهم بود که ببینند نماینده ایران چگونه تلاوتی دارد، بنابراین زمانی که تلاوتم آغاز شد، سکوت عجیبی که در کمتر اجرایی معمول بود، در سالن حاکم شد.
نماینده کشورمان در مسابقات اردن گفت: سطح کیفی مسابقات در مجموع خوب بود و با توجه به اطلاعاتی که از نمایندگان ایران در دورههای قبلی مسابقات کسب کرده بودم، رقابتهای امسال بهتر از سالهای قبل بود؛ بهویژه در رشته حفظ 20 جزء که من در آن شرکت کرده بودم.
از نتایج راضی نیستم
وی ضمن ابراز نارضایتی نسبت به نتایج مسابقات گفت: خیلی نسبت به نتایج راضی نیستم، زیرا به خاطر تلاوت خوبم که حتی مورد تأیید برخی داوران بود، باید جزء برترینها میبودم، اما متأسفانه این گونه نشد.
ناداوریهای صدای اعتراض نماینده مصر را درآورد
فردفانی اظهار کرد: ناداوریهایی را در این مسابقات شاهد بودیم؛ مثلا در رشته حفظ کل کسانی جزء برترینها معرفی شدند که واقعا حقشان نبود؛ همین مسئله صدای اعتراض نماینده مصر در این رشته را درآورد و حتی وی به زبان عربی اعلام کرد که «رتبههای برتر بر صاحبانش حرام است».
آییننامه؛ مهمترین تفاوت مسابقات قرآن ایران و اردن
وی با مقایسه مسابقات قرآن ایران و اردن آیین نامه را مهمترین تفاوت این مسابقات برشمرد و یادآور شد: امسال 33 کشور در این رقابت حضور یافتند، این در حالی است که در مسابقات کشورمان حدود 70 کشور شرکت میکنند، بنابراین از نظر کمی تفاوت این رقابتها با مسابقات کشورمان کاملا محسوس بود.
فردفانی افزود: دیگر تفاوت مسابقات قرآن اردن با مسابقات کشورمان، تعداد داوران کمیته داوری بود، در مسابقات بینالمللی قرآن کشورمان دقت نظر بالایی وجود دارد به طورری که هر رشته 3 داور دارد که بر عملکرد شرکتکنندگان نظارت میکنند، اما در اردن این گونه نبود و یک داور تمامی امتیازات متسابق در رشتههای وقف و ابتدا، صوت، لحن، تجوید و حسن حفظ را محاسبه و اعلام میکرد.
فردفانی با بیان این که آییننامه مسابقات قرآن کشورمان با آییننامه رقابتهای دیگر کشورها متفاوت است، تأکید کرد: آییننامه متفاوت با مسابقات قرآن کشورمان در رقابتهای قرآنی کشورهای خارجی وجود دارد که همین مسئله کار را مشکل میکند، از طرفی آییننامه عربی است، مسئلهای که سبب میشود نمایندگان ایران به دلیل عدم تسلط کافی به زبان عربی تبصرههای موجود در آییننامه را متوجه نشوند و این امر بر عملکرد آنان تأثیر میگذارد.
اساتید همراه کمک بزرگی برای شرکتکنندگان هستند
وی با تأکید بر ضرورت حضور اساتید قرآن در کنار حافظان و قاریان ایرانی شرکتکننده در مسابقات، گفت: اساتیدی که مسلط به زبان عربی باشند، میتوانند کمک بزرگی برای شرکتکنندگان بوده و چنانچه مشکلی بود و یا حتی اعتراض نسبت به نتایج وجود داشت، آن را به مسئولان امر ابلاغ کنند.
مجتبی فردفانی یادآور شد: استاد همراه زمانی که مسلط به زبان عربی باشد، میتواند آییننامه را بهخوبی مطالعه کرده و تبصرهها و نکات مبهم آن را به شرکتکنندگان اعلام کند تا آنان با آگاهی کامل در مسابقات شرکت کرده و نماینده شایستهای برای کشورمان باشند.
فردفانی تصریح کرد: هر یک از نمایندگان ایران ممکن است تا حدودی با زبان عربی آگاه باشند، اما این آگاهی در سطح متوسط است و سبب میشود که آنان نتوانند از آییننامه مسابقات بهخوبی سر دربیاورند.
مجتبی فردفانی اظهار کرد: اساتید همراه در برنامههای جانبی مسابقات همچون گردشگری و یا حتی در هتل نیز میتوانند همراه خوب و دلگرمکنندهای برای شرکتکنندگان باشند و با راهنماییهای خود به آنان روحیه داده و به حافظان و قاریان کمک کنند که به بهترین شکل در رقابتها حضور یابند.
رفتار اردنیها مناسب بود
اردنیها با نماینده ایران در مسابقات رفتار خوب و قابل قبولی داشتهاند، فردفانی در این باره گفت: در زمان حضورم در اردن کاملا متوجه شدم که با ایرانیان به نوع خاصی که متفاوت با رفتار با شهروندان دیگر کشورها است، رفتار میشود. اردنیها بسیار به عکسالعملهایم توجه داشتند و من هم با توجه به آگاهی قبلی نسبت به چنین مسائلی، سعی کردم نماینده خوبی برای کشورم باشم.
وی افزود: در این مسابقات تعامل مناسبی با شرکتکنندگان و داوران داشتم و به صراحت میتوانم بگویم که پیونددهنده بین داوران و شرکتکنندگان بودم و این مسئله تجربه خوبی را برایم به ارمغان آورد.
کم کاری سفارت ایران در اردن در استقبال از فردفانی
بنا به گفته فردفانی سفارت کشورمان در اردن استقبال خوبی از وی نکرده است، این حافظ قرآن مشهدی گفت: من زمانی که وارد فرودگاه اردن شدم، هیچ یک از کارکنان یا نمایندهای از سفارت را برای استقبال مشاهده نکردم، این در حالی است که معمولا مرسوم است که سفارتخانههای ایران در کشورهای مختلف جهان در چنین مواقعی از شرکتکنندگان استقبال میکنند و مایه دلگرمی آنان هستند.
وی بیان کرد: کم کاری سفارت در استقبال از من به حدی بود که حتی مسئولان سفارت از هتل محل اقامت من بیاطلاع بودند و پس از چند روز اقامت در اردن بالاخره یکی از کارکنان سفارت زنگ زد و وضعیت مرا جویا شد.
نماینده کشورمان در مسابقات قرآن اردن گفت: سفارت حتی از من انتظار داشت که خودم با کارکنان و مسئولان تماس بگیرم و بگویم کجا هستم، این در حالی بود که من تازه وارد اردن شده بودم و هیچ شماره خاصی از سفارت نداشتم.
فردفانی در پایان تصریح کرد: حداقل کاری که سفارت میتوانست انجام دهد این بود که یک نفر را برای استقبال به فرودگاه بفرستد و یا حتی روزهای بعد با دیدار و نشستی چند دقیقهای در هتل، از نزدیک با من تماس داشته باشد، اما متأسفانه این گونه نشد.