محمود لطفینیا، قاری بینالمللی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به اینکه مأنوس کردن عموم مردم با قرآن کریم نیازمند یک بسترسازی عمومی است، گفت: برای این کار نیاز به یک حرکت نهضتگونه داریم. پیش از این مقام معظم رهبری بحث نهضت قرآن آموزی را مطرح فرموده بودند، نهضت یعنی اینکه این مسئله به دغدغهای برای همه ارکان جامعه تبدیل شود.
وی افزود: نهضت قرآنآموزی یعنی اینکه همه نهادها و ارگانهایی که زیر مجموعه دولت در بخشهای فرهنگی فعال هستند باید به گونهای فعالیت کنند که در تقویم فرهنگی سالانهشان امر انس با قرآن نه تنها وجود داشته باشد بلکه این امر نهادینه نیز شود.
حرکت به سمت انس با قرآن آغاز شده است
این قاری بینالمللی با تأکید بر اینکه در سالهای اخیر این کار تا حدود زیادی صورت گرفته است، تصریح کرد: برنامههای قرآنی که هر سال در ماه مبارک رمضان در رسانهها و حتی مساجد پیگیری میشود حرکتی اثرگذار و در همین راستا است که البته نباید به اینها اکتفا کرد و نیاز است که مردم و به خصوص قشر جوان، بسیار بیشتر از این با قرآن ارتباط برقرار کنند.
انس نداشتن با قرآن به دلیل مهارت نداشتن در قرائت است
لطفینیا اظهار کرد: براساس مشاهداتی که دارم ملاحظه کردهام که جوانان بسیاری برای حضور در جلسات قرآن مراجعه میکنند، این افراد با اینکه توانایی روخوانی قرآن را دارند اما از مهارت بالایی در این زمینه برخوردار نیستند که دلیل این امر هم عدم انس دائمی با قرآن کریم و نداشتن تمرین کافی است. با اینکه ائمه اطهار(ع) قرائت روزانه قرآن را توصیه کردهاند اما این دستور در برنامه روزانه این افراد نیست و همین امر هم باعث نداشتن مهارت کافی در آنها در زمینه قرائت قرآن شده است.
وی یادآور شد: بهترین راه برای انس عموم مردم با قرآن کریم این است که اهمیت این قضیه با توجه به علاقه خانوادهها به آن، بیشتر بیان شود و رسانهها خصوصاً رسانههای فراگیرتر در زمانهای به خصوصی برنامههای خاصی را به قرآن کریم ارجاع دهند. در حال حاضر میبینیم در برخی شبکهها در ساعات به خصوصی سورههایی پخش میشود که این امر نوعی ارجاع دادن به قرآن است. قبل از اخبار نیز برخی شبکهها تلویزیونی آیاتی از قرآن کریم را نشان میدهند که این امر هم به نوعی ارجاع دادن به قرآن است.
همپوشانی برخی فعالیتها مانع از گسترش فرهنگ انس با قرآن
این فعال قرآنی در مورد فعالیتهای صورت گرفته در گذشته برای انس یافتن مردم با قرآن کریم و ارزیابیاش از این فعالیتها، تأکید کرد: هر کدام از نهادهایی که به نوعی متولی این امر بودهاند زحمت خود را کشیدهاند؛ اگر چه برخی موازیکاریها و تداخلات دیده شده است که گاهی اوقات نه تنها به تسریع کار کمک نمیکند بلکه مانع آن هم میشود اما با این حال جهت و رویکرد کار مثبت و اثرگذار بوده است.
لطفینیا با تأکید بر اینکه باید همگرایی و همپوشانی فعالیتها را به گونهای در نظر داشته باشیم که خروجی آن کمک مشخص و کمک به روند مثبت فعالیتها باشد، گفت: یکی از راهکارهایی که میتواند از این همپوشانی جلوگیری کند این است که برنامههای اجرایی را با توجه به حوزه فعالیت دستهبندی کنیم و برای هر کدام از آنها مخاطبان خاص را در نظر بگیریم تا به این وسیله، مقداری از همپوشانی فعالیتها جلوگیری شود، تا حداقل در زمان ارائه آمار تداخلی به وجود نیاید و خروجیها مشخصتر شود.
صحیح نبودن آموزشها برای کسب مهارتهای قرائت قرآن
این قاری بینالمللی در بخش دیگری از گفتوگوی خود با خبرگزاری ایکنا در مورد نقش و جایگاه رسانهها و نهادهایی همچون آموزش و پرورش و ... در گسترش فرهنگ انس با قرآن در جامعه، بیان کرد: یکی از وظایف نهادهایی همچون آموزش و پرورش گسترش فرهنگ انس با قرآن در جامعه است، به نظر من برنامهریزیها در این زمینه و برای آموزش بیشتر قرآن چندان صحیح نبوده است.
وی افزود: اکثریت مردم صداها و حتی قواعد قرائت قرآن را یاد گرفتهاند اما چون تکرار در کار آنها وجود نداشته است مهارت آن را فرانگرفتهاند، ما باید فضایی را برای این افراد تأمین کنیم تا مهارتهای بیشتر کسب شود، مثلاً زمان مشخصی را برای قرائت قرآن به صورت مستمر در نظر بگیریم تا مهارتهای دیداری و شنیداری قرآنآموزان افزایش پیدا کند و به دنبال آن مهارت گفتاری هم نسبت به قرائت قرآن پیدا کنند.
تکرار؛ راه رسیدن به مهارت بالا در قرائت قرآن
لطفینیا بیان کرد: برای تقویت بحث قرائت قرآن و رسیدن به حد بالایی از مهارت در قرائت قرآن که مقدمه انس یافتن به قرآن است باید تنها به تکرار در خواندن تکیه کرد و نباید وقت و زمان را با آموزش قواعد هدر دهیم، ما باید مردم را در عمل و ورطه قرائت قرآن قرار دهیم؛ چرا که مهمترین، کارآمدترین و سادهترین روش آموزش، تکرار قرائت قرآن است که متأسفانه این برنامهریزی صورت نمیگیرد و زمان قرآنآموزان را با آموزش قواعد هدر میدهیم.
نخبگان در حد بضاعت خود، عملکرد خوبی داشتهاند
این فعال قرآنی کشورمان در مورد نقش نخبگان قرآنی در مأنوس شدن مردم با قرآن کریم و کارکردشان در این زمینه، گفت: نخبگان قرآنی وظیفه خودشان را در حد بضاعت خود درست انجام دادهاند، زمانی که ما به عنوان زیر مجموعه دولت اسلامی هستیم این توقع وجود دارد که استفاده بهتری از وجود نخبگان قرآنی شود. تأثیرات این استفاده هم برای مردم داخل کشور و هم برای تشنگان کلام وحی در جای جای دنیا وجود خواهد داشت و باعث توسعه فعالیتها خواهد شد.
این قاری بینالمللی کشور یادآور شد: اگر ما میخواهیم به سمت عمومی شدن فرهنگ انس با قرآن کریم حرکت کنیم و به نتیجه هم برسیم باید ببینیم که چه میزان در این زمینه هزینه کردهایم و چقدر برنامهریزی راهبردی در این زمینه داشتهایم؟، متأسفانه فرمایش مقام معظم رهبری در زمینه راهبردی بودن فعالیتهای قرآنی برای بسیاری قابل هضم نیست و تک تک مسئولان حکومتی و فرهنگی باید این فرمایش را درک و هضم کنند که فعالیتهای قرآنی جزء فعالیتهای راهبردی نظام است، به چه معنی است.
لطفیینیا در پایان تصریح کرد: برنامهریزیهای ما برای بهرهوری بیشتر از پتانسیل وجود نخبگان قرآنی کافی و وافی نیست که باید در این مورد تصمیم گیریهای بهتری صورت بگیرد.