لحظه‌لحظه‌های انس با صحیفه سجادیه درس آزادگی و بندگی را در گوش و جان نجوا میکند
کانون خبرنگاران نبأ: کارشناس فرهنگی ستاد اقامه نماز استان قم در گفتمان دینی «نقش صحیفه سجادیه در زندگی فردی» در محل مجتمع فرهنگی، آموزشی یاوران حضرت مهدی(عج) جمکران قم گفت: لحظه‌لحظه‌های انس با صحیفه سجادیه درس آزادگی و بندگی را در گوش و جان نجوا میکند.
به گزارش کانون خبرنگاران نبأ، گفتمان دینی «نقش صحیفه سجادیه در زندگی فردی» در مجتمع فرهنگی، آموزشی یاوران حضرت مهدی(عج) جمکران قم با حضور جمعی از اعضای یاوران نماز برگزار شد.
حجت‌‌‌‌الاسلام محمود لطفیان سرگزی، کارشنان فرهنگی ستاد اقامه نماز استان قم و کارشناس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم در این گفتمان دینی بیان کرد: لحظه لحظه‌های انس با صحیفه سجادیه درس آزادگی و بندگی را در گوش و جان آدمی نجوا میکند و توجه و اهتمام قوی و عملی به قرآن و عترت را به تشنگان حق و حقیقت یادآور می‌شود.
وی با اشاره به شرح دعای 49 صحیفه سجادیه با عنوان «وادی هلاکت» با موضوع دعا در جهت دفع حیله دشمنان، افزود: دعا سپر مؤمن است. سپر شخص را از حمله دشمنان در امان می‌دارد. این دعای نورانی در ضمن بیان معارف الهی و خداشناسی، راه‌های مبارزه با دشمنان را به ما می‌آموزد. امام زین‌العابدین(ع) در ادامه دعا به پاره‌ای نارسایی‌ها که موجب غلبه دشمن و اجرا شدن نقشه او می‌شود، اشاره کرده‌اند که از جمله می‌توان به عمل نکردن به موعظه‌‌های الهی و عدم استفاده صحیح از امکانات و نعمت‌های خداوند متعال اشاره کرد.
لطفیان با بیان اینکه امام سجاد(ع) در این دعا با اشاره به اینکه توحید و اینکه خداوند چگونه شرّ دشمنی که شمشیر از نیام کشیده و شر ستمگر فریبکار و شرّ حسود را دفع میکند، اظهار کرد: از راه‌های رسیدن به حاجت این است که پیامبر(ص) و علی ابن‌ابی‌طالب(ع) را وسیله تقرب به خدا قرار دهیم. دوری از خدا و بی‌توجهی به فرامین او مانند ورود به وادی هلاکت و راهی سخت و کوهستانی است، گویی انسان فراموش کرده که چه سختی‌هایی از این راه کشیده و چگونه با توبه خود را از این وادی هلاکت نجات داده است.
کارشناس ستاد اقامه نماز استان قم ادامه داد: گناه هر چند در ظاهر فریبنده باشد ولی در باطن گزنده و هولناک است. از فریب شیطان نباید غافل شد که انسان را با دست خود از بهشت امن و سرسبز به سوی بیابانی و در‌‌ه‌های مخوف می‌کشاند. انسان اگر به خود واگذار شود، سرنوشتی جز هلاکت در گذرگاه‌های هولناک زندگی ندارد و دشمن به مانند صیاد در ظاهری نیکو جلوه‌گر می‌شود. گاهی برای آدمی دام می‌گسترد و گودالی مخفی ایجاد میکند و گاهی مانند درندگان در گوشه‌ای مخفی می‌شود و منتظر فرصتی می‌ماند تا از غفلت شکار استفاده و آن را صید کند.
وی با اشاره به اینکه امام سجاد(ع) در این فراز از دعا به مکر صیاد اشاره میکند و به ما می‌آموزد که از آنجا که بیشتر دام‌ها ظاهر فریبنده دارند و آشکار نیستند تنها با توکل و تضرّع به درگاه خداوند عزوجل می‌توان از این دام‌ها جان سالم به در بُرد، تصریح کرد: اهدافی که صیاد از بند کشیدن صید خود دارد متفاوت است. گاهی وجود صید به او ضرر می‌زند و گاهی صید را منبع تغذیه‌اش می‌داند و می‌خواهد از آن استفاده ببرد. دشمنان فرد مؤمن نیز با اهدافی گوناگون برای او دام می‌افکنند. چه مشکل است نجات از دست دشمنی که برای شکار مأمن از هیچ وسیله‌ای فروگذار نکرده با حیله، تور شکار، جاسوسی، جست‌وجوگری، درنده‌خویی بی‌پایان و ... پس باید کاملاً مجهز شد و دشمن را کوچک نشماریم.
لطفیان در ادامه با طرح این سؤال که آیا بدون راهنما می‌توان از شرّ چنین دشمنی در امان ماند؟، گفت: دشمن تا جایی که بتواند مخفیانه و از راه کید و فریب ما را شکار میکند و در نهایت خود وارد صحنه می‌شود و درنده‌خویی‌اش را به نمایش می‌گذارد. اگر دشمن به ظاهر آشکارا به شما حمله نکرد، خود را از شرّ او در امان نبینید و بدانید که پنهانی هدف حمله سخت قرار گرفته‌اید. شیطان متناسب با حال صید خود وسیله‌هایی گوناگون دارد. گاهی از طریق فریب عقل، گاهی با پهن کردن تور طمع و زمانی با جست‌و‌جوی لغزش‌ها و بهره‌گیری از خطاهای آدمی و در نهایت با بهره‌مندی از ضعف و باور اعتقادی انسان، او را نابود میکند.
وی با بیان اینکه امام سجاد(ع) در ادامه دعا با تمثیل بسیار زیبایی غم و غصه فرد حسود «من شر حاسد اذا حسد» را به آب یا غذایی گلوگیر تشبیه کرده است، تصریح کرد: انسانی که شیئی در گلوی او گیرکرده و جلوی نفس کشیدنش را گرفته باشد، دست و پا می‌زند تا خود را نجات دهد و آنچه را در گلویش گیر کرده است، خارج کند. انسان حسود نیز حسادت و غم ناشی از آن چنان گلوگیرش می‌شود که گویی جان او را می‌گیرد و او تمام تلاش خود را میکند، حتی با ضرر زدن به دیگران تا خود را از این مهلکه نجات دهد. فرد حسود به روش‌هایی گوناگونی به انسان ضرر می‌زند و از هر فرصتی استفاده میکند تا او را آزار دهد.
لطفیان بیان کرد: آبرو مهمترین قسمت ظهور شخصیت هر انسانی است و انسان حسود برای ضرر زدن به آن تمام تلاش خود را به کار می‌بندد. در ادامه دعا حضرت پلیدی و زشتی را به ابر منفی و نعمت و رحمت را به ابر مثبت، رحمت الهی را به جویبار، تندرستی را به لباس، بلایا، به چشمه و غم‌های جانکاه به پرده تشبیه کرده است. در کلمات نورانی امام سجاد(ع)، «ابر» مولد و منشأ خیر و شرّ است و جویبارهای احسان الهی همیشه جاری است و این ما هستیم که خود را غرق در این جویبارها نمی‌کنیم.
وی افزود: بنابر دستورات دینی و آیات 26 و 27 سوره مبارکه اعراف، پوشیدن لباس می‌تواند سه منظور یا پیامد را در پی داشته باشد، جلوگیری از سرما و گرما، محافظت در جنگ‌ها و زینت دادن. لباس عافیت نیز انسان را از سرما و گرمای گناه نجات می‌دهد. او را در جنگ با شیطان و سپاهیانش محافظت میکند. زینت‌بخش و نورانی‌کننده جسم و روح انسان است. غم مانند پرده که مانع تابش نور خورشید است، مانع از تابش نور خوشبختی بر خانه قلب آدمی است و این خداست که پرده‌های غم را کنار می‌زند تا آفتاب خوشبختی بر خانه دل بتابد.
کارشناس ستاد اقامه نماز قم با بیان اینکه امام سجاد(ع) در ادامه دعا به نردبان عروج اشاره دارند و در کلام نورانی امام زین‌العابدین(ع) احساس و توفیق الهی به نردبان برای صعود به رضوان الهی تشبیه شده است، اظهار کرد: رضایت الهی مقصدی برای اوج گرفتن است. نردبان رسیدن به سطوح عالیه را ممکن میکند و به این حرکت سرعت می‌بخشد و به همین ترتیب در راه رسیدن به رضای الهی، هم باز شدن راه مهم است و هم سرعت حرکت «فاستعقبوا الخیرات حی.. فاسعو سارعو...». بودن نردبان به تنهایی کافی نیست بلکه انسان باید با اراده خویش پله‌های آن را مرحله به مرحله بپیماید. هر چه در پلّه‌های بالاتر نردبان باشیم ترس‌مان از ارتفاع موجب دقت بیشتر برای جلوگیری از سقوط می‌شود زیرا در این مرحله وضعی بسیار بدتر از سقوط از پله‌های اول خواهیم داشت.
وی با اشاره به دعای 50 صحیفه با عنوان مثل بندگی و با موضوع «بیم و امید نسبت به خدا» بیان کرد: امام سجاد(ع) در آغاز دعا با اشاره به خلقت و آفرینش و تربیت و تغذیه انسان به وسیله خداوند تأکید دارد. آنگاه پس از نکوهش ناامیدی از رحمت خداوند با استناد به قرآن مجید در فراز دیگری از دعا می‌فرماید که این استخوان ضعیف که تاب گرمی آفتاب را ندارد پس چگونه گرمی آتش دوزخ را تحمل میکند.
لطفیان با اشاره به مفهوم خدا، تعهد سازمانی و وجدان کاری، اظهار کرد: در جامعه مهدوی، تلاش انسان صرف کارکردن و گرفتن دستمزد نیست بلکه رسیدن به مرحله خودکنترلی و خودمدیریتی است که انسان حتی در نبود چشمان ناظران مدیران و بازدیدکنندگان همواره به ارزش‌ها وفادار بماند و برای رسیدن به هدف از هیچ تلاش و کوشی فروگذاری نکند.
