«مطالعات معنوی» به فصل هفتم رسید
گروه ادب: هفتمین شماره «مطالعات معنوی» توسط پژوهشکده باقرالعلوم(ع) منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از روابط عمومی پژوهشکده باقرالعلوم (ع)، محمدحسین کیانی، سردبیر این فصلنامه گفت: هفت مقاله تحت عنوان کلی «جامعه‌شناسی و جنبشهای نوپدید معنوی» دراین شماره منتشر شده است.
وی ادامه داد: مقاله نخست «پدیدارشناسی دین و نقش آن در شناخت دین» نوشته اسفندیار غفاری‌نسب و مجید موحد است. در این مقاله می‌خوانیم: «پدیدارشناسی رهیافتی است که در حوزه دین‌پژوهی از اهمیت فراوانی برخوردار است. پدیدارشناسی دین، میان نگرش خشک و غیرهمدلانه پوزیتیویسم به دین و رهیافت الهیاتی ارتباط برقرار می‌کند و به شیوه‌ای غیر تحویل‌گرایانه به بررسی پدیده‌های دینی می‌پردازد.»
این مدیر پژوهشی در ادامه گفت: در مقاله «بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با میزان گرایش به عرفانهای نوظهور در بین جوانان» اثر محمد اسماعیل ریاحی آمده است: پژوهش حاضر به دنبال کشف میزان گرایش جوانان به عضویت در عرفانهای نوظهور بوده و درصدد است تا برخی از عوامل اجتماعی مرتبط با این گرایش را توضیح دهد. با استفاده از روش پیمایش و به‌کارگیری پرسشنامه‌های خود جهت ایفاء گردآوری داده‌ها، تعداد 400 نفر از جوانان دانشجو از طریق شیوه نمونه‌گیری تصادفی دو مرحله‌ای به عنوان پاسخگویان تحقیق انتخاب شدند.
کیانی درباره مقاله «خاستگاه جنبشهای نوپدید دینی از نگاه جامعه‌شناختی» بیان کرد: جنبشهای نوپدید دینی (NRMs) عنوانی برای هر گروه و حرکت اجتماعی است که بعد از دهه 1800 میلادی مبتنی بر پاره‌ای تعالیم و آموزه‌های معنوی، داعیه‌دار ایده معنوی جدید و آسانی در به سعادت رساندن انسان معاصر است. نگارنده در این مقاله کوشیده تا نشان دهد که چگونه تأملات جامعه‌شناسانه در باب دین، منجر به پیدایش و گسترش جنبشهای معنوی معاصر شده است.
مدیر گروه جنبشهای معنوی پژوهشکده باقرالعلوم(ع) ادامه داد: در مقاله «ارتباط بین هوش معنوی، آگاهی و گرایش‌های عرفانی» به تألیف زهره لطیفی، عظیمه عبداللهی، حمیدرضا صادقی و نسیم استکی‌آزاد آمده است: هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین هوش معنوی؛ بررسی سطح آگاهی و گرایش به عرفان اسلامی و عرفانهای کاذب در دانشجویان بوده است. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است.
وی افزود: در «شبه‌جنبش‌های معنوی» تألیف حمیدرضا مظاهری سیف می‌خوانیم: معنویت‌های نوظهور پیش از این به عنوان فرقه شناخته می‌شد و در سالهای اخیر با عنوان جنبش مورد بررسی قرار می‌گیرد. اما جنبش نماینده جامعه مدنی و نیرویی در برابر حاکمیت است. آنچه در جامعه به شکل یک جنبش در می‌آید، اما فشاری بر حکومت ندارد و افکار و خواسته‌های عمومی یا بخش واقعی از مردم را نمایندگی نمی‌کند، نمی‌تواند یک جنبش واقعی باشد.
کیانی در مورد مقاله «مدرنیته، رسانه و جنبشهای نوین دینی» اثر علی کیادربندسری و نسرین خان‌اوشانی گفت: فهم درست پدیده جنبشهای نوین دینی منوط به درک ارتباط دقیق آن با دیگر پدیده‌های فرهنگی نظیر رسانه و مدرنیته است. بررسی ارتباط سه مقوله معنویت‌های نوظهور، رسانه و مدرنیته ویژگی‌های مشترک بسیاری را در آنها آشکار کرده و بیشتر پیوندهای خانوادگی آنها را با یکدیگر روشن می‌کند.
وی در پایان افزود: در آخرین مقاله تحت عنوان «زمینه‌های معرفتی ورود و گسترش عرفانهای نوظهور(با تأکید بر آثار پائولو کوئلیو)» اثر محمدرضا انواری آمده است: پدیده «عرفانهای نوظهور» بیش از دو دهه است که وارد کشور شده و امروزه به عنوان یک مسئله اجتماعی دلمشغولی‌هایی را متوجه کارشناسان این عرصه کرده است. منظور از عرفانهای نوظهور، دسته‌ای از آیین‌ها و جریان‌هایی است که با نام عرفان و با علامت معنویت به کشور ما وارد شده‌اند و ندای حقیقت طلبی سر می‌دهند.
علاقه‌مندان می‌توانند برای دریافت هفتمین شماره از فصلنامه به نشانی قم، بلوار نیایش، جنب مصلی قدس، پژوهشکده باقرالعلوم(ع)، دفتر فصلنامه « مطالعات معنوی» مراجعه کرده و یا با شماره‌های 37831667-025، 09364119048 تماس بگیرند.
